Op dramatische wijze laat hij zich op het podium vallen. Na een drietal country-tracks van het meest recente studioalbum F-1 Trillion zou je kunnen zeggen dat hij de aandacht van het publiek langzaam verliest. Maar niets van dat alles. Het einde van de show is in zicht, en zowel hij als zijn publiek weten welke bangers er nog in het vat zitten. Vlammen verschijnen op het podium, de elektrische gitaren beginnen te scheuren. Post Malone staat nonchalant op. Vuurwerk. Hij is de rockstar.

Niet dat we die bevestiging nog nodig hebben, want al jaren laat Malone zien een charismatische alleskunner te zijn. Als een muzikale kameleon beweegt hij zich moeiteloos tussen verschillende genres. Hij begon als controversiële hiphopper, maar scoorde sindsdien ook enorme pophits, maakte indruk met een Nirvana-tribute en werkte voor album F-1 Trillion (2024) samen met de grootste country-sterren. Het resultaat zijn miljarden en miljarden streams en, vooral in de VS, een populariteit waar geen maat op lijkt te staan.

Vanavond zien we dat het met de populariteit in Nederland ook wel goed zit: niet gek dus dat hij ook hier de stap van de Ziggo Dome naar een stadion heeft gemaakt. In dit geval Gelredome in Arnhem. Het werd ook wel weer tijd, want sinds die shows in 2023 heeft Post Malone alweer twee albums uitgebracht: het eerdergenoemde F-1 Trillion (2024), maar ook Austin in 2023. Wie echter had gehoopt dat ook dit album nog wat extra aandacht zou krijgen, komt bedrogen uit: de behoorlijk stevige versie van 'Texas Tea' is behalve de opener ook gelijk het laatste Austin-nummer dat de revue passeert. 

Het concert

Post Malone + special guest Jelly Roll. Dinsdag 9 september 2025, GelreDome - Arnhem

© Mojo

Post Malone Gelredome

Oud en nieuw: van Stoney tot F-1 Trillion

Veel tijd om te mokken is er echter niet: met ‘Wow.’ en ‘Better Now’ krijgen we al vroeg het eerste vuurwerk – zowel muzikaal als pyrotechnisch – om de oren. Het zorgt voor het eerste euforische moment in de show. Door het op te volgen met ‘Wrong Ones’ wordt de toon, waarbij oud en nieuw hand materiaal in hand gaan, voor de rest van de avond gezet. Post Malone mag zich dan nonchalant over de loopbrug bewegen (op het daadwerkelijke podium komt hij nauwelijks), de show is geoliede machine. En dus is ook over de setlist strak afgesteld om alle muzikale kanten van hem goed te belichten.

Want een artiest die met zijn muziek regelmatig een verrassende afslag maakt is leuk, maar het vraagt natuurlijk ook iets van de fans. Kan het publiek al die verschillende uitstapjes wel waarderen? Het zorgt in elk geval voor een gemêleerd publiek. Natuurlijk zijn er de Tiktokkers die Post Malone de afgelopen tien jaar groot hebben gemaakt, maar er zijn ook genoeg muziekliefhebbers van de oude garde, die voor de gelegenheid hun Amerikaanse/country shirts uit de kast getrokken hebben (“Red, White & Booze – Nashville” lezen we op een van de shirts).

En zo staat iedere fan er dus met een eigen agenda. Waar een deel van het publiek zich goed lijkt te vermaken met ‘Wrong Ones’, zijn er juist anderen die ‘Go Flex’ (van debuutalbum Stoney uit 2016) woord voor woord mee kunnen rappen. Het zijn verschillende crowds binnen hetzelfde publiek: een bijzondere dynamiek die je niet snel bij een zaalshow verwacht, maar tegelijkertijd niet storend werkt. Integendeel: voor ieder nummer is er wel een enthousiaste groep fans te vinden.

© Robin Hogenboom

Post Malone

Giga-hits

En Post Malone zelf? Die geniet zichtbaar van het publiek. Continu zoekt hij contact met de fans en meer dan eens is hij enkel nog via de schermen te volgen, omdat hij naast het podium en langs de hekken loopt. De chemie is dan ook fantastisch. Tijdens het akoestische intermezzo besluit de Amerikaan een fan het podium op te trekken die de zanger mag begeleiden tijdens het nummer ‘Stay’. Dat blijkt iets meer voeten in de aarde te hebben dan verwacht, maar het geduld en plezier waarmee Post Malone de fan helpt om het stuk te spelen is indrukwekkend. Onbekommerd, met een peuk in zijn hand en alsof er niet 40.000 fans toe staan te kijken, legt hij de akkoorden nog eens rustig uit. De pretogen als het eenmaal is gelukt spreken boekdelen.

Maar hoe aandoenlijk het ook was, de show lijkt haast tot stilstand te zijn gekomen. Dan komt dé grote kracht van de show boven: de giga-hits die Post Malone achteloos uit zijn mouw kan schudden. ‘Hollywood’s Bleeding’ en ‘I Ain't Comin' Back’ (dat hij samen met Morgan Wallen uitbracht) deden het goed, maar vallen in het niets bij een nummer als ‘Circles’. Als een ware Ford F-150 (of F-1 Trillion, zo u wilt) schieten we binnen een paar seconden van 0 naar 100 en is de show weer in volle gang.

Er zit nog een hoop in het vat, al moeten we toegeven dat de zorgvuldig gefabriceerde setlist niet helemaal waterdicht blijkt te zijn. Een drietal nummers van het meest recente album achter elkaar is toch te veel van het goede. Ook lijkt ‘Pour Me A Drink’ vooral in de show te zitten als excuus om tijdens het nummer bier uit te kunnen delen aan de voorste rijen, maar het is zonde als je bedenkt welke oudere nummers Post Malone allemaal in de plaats had kunnen spelen.

Setlist

  • Texas Tea
  • Wow.
  • Better Now
  • Wrong Ones
  • Go Flex
  • Broken Whiskey Glass (Interlude)
  • Hollywood's Bleeding
  • I Fall Apart
  • Losers (with Jelly Roll)
  • Goodbyes
  • What Don't Belong to Me
  • I Ain't Comin' Back
  • Feeling Whitney
  • Stay
  • Circles
  • White Iverson
  • Psycho
  • Finer Things
  • Pour Me a Drink
  • Dead at the Honky Tonk
  • rockstar
  • I Had Some Help
  • Sunflower
  • Congratulations 
© Robin Hogenboom

Post Malone & Jelly Roll

Rockstar

Maar als ‘rockstar’ na een intrigerende overgang de waanzinnige eindsprint van de show inluidt is alles weer vergeven en vergeten. De band, die deze avond tamelijk anoniem op het podium staat, geeft het nummer samen met de vlammenwerpers nog meer power. ‘I Had Some Help’ (origineel ook met Morgan Wallen) is verreweg het leukste nummer van F-1 Trillion dat we vanavond horen en zorgt voor een enorme ontlading in het Gelredome. En dan zijn de hits nog niet op. Hele vriendengroepen vliegen elkaar in de armen om het daaropvolgende ‘Sunflower’ (origineel met Swae Lee) samen mee te zingen.

Door af te sluiten met ‘Congratulation’ laat Post Malone nog maar eens zien dat oud en nieuw perfect in balans kunnen zijn, maar ook hoe absurd veel grote hits hij in de afgelopen tien jaar heeft gemaakt. Of je nou kwam voor zijn eerste hits of het laatste album: iedere fan wordt rijkelijk bediend en kan met een voldaan gevoel naar huis. Hoewel we stilletjes hopen dat hij voor zijn volgende album weer meer richting de pop en hiphop beweegt, bewijst Post dat eigenlijk alles wat hij aanraakt in goud verandert.

© Robin Hogenboom

Post Malone