De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Deze keer het debuutalbum van HAUER - I See Yourself.

De band

Het Arnhem/Nijmeegse kwartet HAUER komt voort uit het rocktrio Corduroy. De bandleden Johan Reukers (zang/gitaar), Bart Kaper (gitaar) en Peter van der Linde (drums) hebben basgitarist Alex Miggelenbrink aangetrokken en maken nog altijd eigenwijze en puntige indierock. Catchy liedjes met een angel. Deze muzikanten, die allen hun sporen verdiend hebben in verschillende bands (o.a. Männer ohne Nerven, C/4, Indium) speelden o.a. op De BuitenKroeg Koningsdag Festival Arnhem (tussen De Likt en Claw Boys Claw) en afgelopen januari een showcase op ESNS23. De inspiratie voor hun debuutalbum I See Yourself lag bij bands als Queens of the Stone Age, Masters of Reality en Sonic Youth.

De muziek

Het album telt negen tracks, bestaande uit een mix van alternatieve rock, stoner en zelfs wat elementen uit de postpunk. ‘Angel’, een van de drie singles van I See Yourself, is de sterke openingstrack. Volwassen vocals, lekkere gitaarriff, stuwend baswerk en ook het strakke drumwerk is niet mis. Heerlijk is de overgang naar het tweede nummer ‘Corpus’, waarbij het voelt alsof er wordt doorgeschakeld in zo’n geoliede Amerikaanse slee (of in de afgeragde covertible van de band zelf). Lekker slepende gitaarsolo over een staccato drumritme. Het roept herinneringen op aan de Gelderse band Taxidermist. Misschien ook niet zo gek als je weet dat beide bands hebben samengewerkt met Petra Randewijk, die ook hier voor de productie en het mixen verantwoordelijk is.

Alles aan ‘Trick’ ademt jaren 90 alternative rock. Daarna volgt ‘The Net’, dat lijkt te beginnen met het scratchen van een jaren 90 hiphopplaat. Hierdoor krijgt het nummer zelfs iets dansbaar. De stem van Johan Reukers heeft hier veel weg van wijlen Scott Weiland, bekend van Stone Temple Pilots en Velvet Revolver. Dat HAUER graag catchy uit de hoek komt, blijkt ook uit ‘Riff’n’dance’. Nog meer dan ‘The Net’ heeft deze track een dynamiek, waarbij ze het livepubliek aan het dansen moeten krijgen.

Door het gebruik van tekstsamples doet het begin van het ook als single gereleaste ‘I Ride’ denken aan Urban Dance Squad ten tijde van Persona Non Grata. Daarna dondert er een heerlijke gitaarriff uit de speakers, die langzaamaan naar een climax toewerkt, samen met de vocals.

Het tempo en de zanglijn in ‘The Road (Kafka)’ doen denken aan het latere werk van Queens Of The Stone Age. Niet al te snel, strak en met een heerlijk snerpend gitaargeluid. Daarop volgt alweer de afsluiter, het intrigerende ‘71-45-22’ waarin de albumtitel wordt verklaard. De band bewijst eens te meer dat naast sterke melodielijnen, ook goed is nagedacht over de lyrics.

Het oordeel

HAUER speelt rauwe rock songs waarbij het draait om de energie, zonder het liedje uit het oor te verliezen. Nummers met een hook, meerstemmige refreinen en een schurende solo. Daarvan staan er negen op het debuutalbum I See Yourself. Het spelplezier spat er van af. Geïnspireerd door de betere gitaarrock (ergens tussen Queens Of The Stone Age, Fontaines D.C. en Sonic Youth) weet de band toch een eigen geluid te creëren. Naast de goede nummers is misschien de strot van Johan Reukers wel het sterkste wapen van HAUER.

HAUER speelt zaterdag 30 september in Café Bosch

I See Yourself is uitgebracht op wit en transparant vinyl.