Hoe kijken jullie terug op 2014? Wat waren de hoogtepunten?
Riekus: “We begonnen het jaar meteen met een klein hoogtepunt: de release van onze eerste ep op 15 januari. Dit was, buiten een aantal shows, de eerste keer dat mensen echt kennis konden maken met onze muziek. De reacties waren fantastisch! Het afronden van de opnames was ook absoluut een hoogtepunt. We hebben er flink de tijd voor genomen en veel zelf gedaan qua opnames. We keken er vooral heel erg naar uit om dit af te hebben. Qua optredens was onze show met (jeugdhelden!) Ten Foot Pole in Den Bosch heel cool. Het was de kans om voor een flink publiek te spelen. Het is gaaf om een band die ons erg geïnspireerd heeft aan het werk te zien.”
Koen: “Inderdaad, het afmaken van de full-length! Iets helemaal tot stand zien/horen komen waar je al jaren aan werkt, schrijft en timmert. Ik ben uiterst tevreden met het eindresultaat, het is absoluut een hoogtepunt. Als je zelf al het werk, de super relaxte sfeer en plezier van het opnemen erin terug hoort, dan klopt alles. Het maakt daarna niet eens zo heel veel meer uit of het gaat verkopen. Al zou dat wel handig zijn, aangezien al ons spaargeld erin zit. Maar de missie is sowieso al geslaagd!”
Het lijkt wel of jullie geen dieptepunten hebben ervaren…
Riekus: “Echte dieptepunten zijn er niet geweest. Dat onze eerste buitenlandse show in België niet door ging, was wel jammer. Het faillissement van café The Stage was wel een domper, omdat Niels Breman er altijd hele gave dingen neerzette. Ook omdat het een perfecte plek was om drums op te nemen, hallo natuurlijke galm! Gelukkig blijft echt drama ons tot nog toe bespaard.”
Koen: “We moesten in 2014 shows afslaan, aangezien Riekus vaak op tour was met Antillectual. Gelukkig hebben we dat probleem vanaf nu vrijwel opgelost door twee supervette invallers: Sander Koot van Tenement Kids en Emiel Toonen van Brakke Toon en Rotte Bert.”
Welke band was voor jullie de verrassing in 2014?
Riekus: “Ik zag in april voor het eerst March uit Breda en was flink onder de indruk. Eindelijk een punkband met een zingende dame. Zij weet haar strot open te trekken. Niks geen poezelige zanglijntjes, gewoon een goede dosis schuurpapier-sound. Denk bijvoorbeeld aan Brody van The Distillers of zelfs (Mag ik dat zeggen? Dat mag ik zeggen!) Courtney Love.”
Koen: “Mee eens! Al zou Fleur dan ook wel net zo arrogant en bezopen als Courtney op het podium mogen verschijnen van mij. Alles kapot slaan, omflikkeren en mensen uitschelden enzo… leuk!”