België meets de Achterhoek met Wallace Vanborn en Sugartoosh

Beide acts brengen pretentieloze rock naar Merleyn

Bertus Elings ,

In het verleden verzorgde Sugartoosh al eens het voorprogramma voor Navarone. In juni van dit jaar brachten ze hun debuutalbum Who’ll Drive? uit. In de Achterhoek zijn de mannen al een begrip en langzaamaan zijn ze bezig om hun bekendheid te vergroten. Mede in het licht daarvan stonden ze in Merleyn om het publiek op te warmen voor Wallace Vanborn. De uit het Belgische Gent afkomstige band trok toeschouwers uit allerlei uithoeken en 3voor12gelderland kon natuurlijk niet verstek laten gaan. Vooral niet omdat onze fotograaf ‘speciaal daarvoor’ uit Estland was overgekomen.

HET CONCERT

Het belooft een latertje te worden in Merleyn, vandaag, aangezien de toko pas om 21.00 uur open gaat en de eerste act pas om 22.00 uur het podium zal betreden. Kortom, het duurt even, maar dan heb je ook wel wat!
 
De mannen van Sugartoosh trappen af met de titeltrack van het album dat ze in het voorjaar lanceerden: Who’ll Drive?. Al meteen blijkt dat ze er zin in hebben. Ze zijn niet uit Lichtenvoorde naar Nijmegen gekomen om half werk af te leveren. Bassist Joep Lankveld staat als een geoefend headbanger met zijn hoofd te schudden, evenals sommige mensen uit het publiek. 

Sugartoosh maakt stevige rock met een mespuntje bleus. Eerlijk is eerlijk: het rockt stukken steviger op het podium dan het album in eerste instantie doet vermoeden. De dosis energie die Sugartoosh over het publiek uitstort, is overweldigend. Vooral bij Out Of Control wordt die energie aan de band teruggegeven. Vanaf dat moment wordt het alleen maar beter en harder, op koers richting een flinke climax. Die wordt bereikt met de nummers Single Combat en Doll. 

Dan betreden de drie Gentse rockers van Wallace Vanborn het podium. Zodra Supply & The Damned wordt ingezet, zoeken mensen, die deze Belgen nog niet zo goed kennen, naar andere bandleden. Het kan immers niet zo zijn dat slechts drie mensen zoveel lawaai maken. Toch wel! En wat voor lawaai.

Terwijl op Facebook een berichtje voorbij komt met de tekst: “who needs happy-huisvrouw-stadion-Triggerfinger, when you've got Wallace Vanborn?” doet bassist Dries Hoof eerst tijdens Atom Juggler zijn capuchon af en vervolgens bij Cougars maar meteen zijn hoodie uit. Blijkbaar heeft hij het net zo warm gekregen als zijn toeschouwers.
 Zanger Ian Clement grijpt op een goed moment een kleine pauze aan om te vertellen dat dit de laatste gig van het jaar is. Als hij tegelijkertijd zijn gitaar stemt, roept drummer Sylvester hem toe: “Alleen babbelen en niet stemmen.” Ian repliceert meteen: “Ach ja, ik ben nog aan het leren om frontman te zijn.” Aldus bewijzen de gasten uit Gent dat ze niet alleen goede rock-‘n-roll spelen, maar ook grappig zijn!
 
Als je er niet bij was, heb je écht iets gemist. Vooral het tweede deel van de set, waarbij ze steeds beter worden, eindigt in een overweldigende instrumentaal meesterwerk.

PLUS

Sugartoosh heeft aangetoond dat de Achterhoek te klein is. Hun hele show was een enorm pluspunt van de avond. Jammer dat het publiek na minder dan een uur moest horen: “Wij zijn Sugertoosh. Aju!”

MIN

De oorzaak hiervan lag bij Merleyn. Twee van de microfoons op het podium waren defect, waardoor af en toe een bijzonder irritant gezoem door de muziek heen te horen was.

HET OORDEEL

Het publiek van Merleyn is getrakteerd op een flink stuk muziek. Voor zover het niet uitverkocht was, was dat volledig ten onrechte.
 

DE FOTO