De sessieleider en Barronbarman Vincent van der Pol kondigt plotseling aan dat Alaskans een guerrillaoptreden zal geven. De band bouwt vlot om en soundcheckt kort. Vervolgens spelen de heren een korte set van ongeveer een half uur. Sommige muzikanten in het publiek die voor een jamsessie waren gekomen moeten op hun handen zitten. De rest van het publiek luistert aandachtig naar de heerlijke galm van de Alaskans.

Alaskans klinkt als bands als de Simple Minds zonder synthesizer of als U2 uit de periode dat het nog sociaal geaccepteerd was om die band goed te vinden. De band is in ieder geval enorm alive and kicking. Deze vergelijking is het meest te danken aan de heldere schreeuwstem van Twan Stoffels. Alaskans maakt muziek die geschikt is om een groot stadion vol te spelen. De akkoordenprogressies zijn origineel en creatief. De gitaarpartijen van Peter Mol zijn inspirerend. Bassist Bjorn van de Kraats plaatst af en toe een rake tweede stem om het geheel af te maken. De presentatie op het podium is wel wat bescheiden, maar kan ook worden uitgelegd als een onnodig gebrek aan zelfvertrouwen. Desalniettemin is het optreden een geslaagd experiment en zou het de Arnhemse muziekscene goed doen als dit soort initiatieven vaker voorkomen. Het enige nadeel van een onaangekondigd optreden, is dat de foto's bij hoge nood met een telefoon zijn gemaakt. Niks aan te doen. Voor een betere weergave van wat een optreden van de Alaskans inhoudt, hieronder een video van hun optreden in de Musis Sacrum.