Hoe komen jullie op de naam?
De band zucht een beetje en kijkt elkaar aan. “Gevonden op straat. Hij stond bij het grofvuil. Niemand wilde hem meer hebben. Het tekent ook wel een beetje de relatie die we met elkaar hebben. We repeteren in een heel vochtige kelder en dat is ook inherent aan elkaar verbonden. We zouden niet kunnen doen wat we nu doen als we geen vochtige kelder zouden hebben.”
De meeste bands beginnen een bescheiden tour door de eigen provincie. De Raiders kozen voor een tiendaagse tour door Taiwan?
Jaco: “Afgelopen tour in Taiwan was inderdaad onze eerste tour, maar eigenlijk is het optreden begonnen in een studentenkrot in Amsterdam. Zonder versterkers. We missen nu een bandlid, Jeroen. Hij woont nu in Taiwain. Het touridee kwam daardoor. Hij had al een half jaar hier meegespeeld, toen hij verhuisde. Onze minds zitten op dezelfde frequentie en hij voelt ons altijd ook heel goed aan. Toen we daar waren was er direct weer een ‘wow-gevoel’. In 2011 hadden we de droom al, maar toen dachten we nog niet aan zo’n brute tour als we uiteindelijk hebben gehad.”
Niek: “Je weet eigenlijk niet goed waar je moet beginnen en dat is het moeilijkst. Je begint met wat mailtjes sturen. Na de eerste volgden er vanzelf meer. Uiteindelijk hebben we zelfs in Taiwan zelf nog optredens bevestigd. Ook hebben we het bedrijf van mijn vader gebruikt als managementbureau. De Taiwanezen kunnen toch niet lezen wat het echt is.”
Daniël: “We durven niet te zeggen of dat ook echt heeft gewerkt, want ze waren eigenlijk van nature al heel enthousiast.”
Guus: “Uiteindelijk hebben we in tien dagen acht optredens gegeven. We zouden ook nog op een beach resort spelen, maar een tyfoon gooide roet in het eten.”
Rectum Raiders organiseerde zegetocht door Taiwan
“In Nederland hebben we nog niet zoveel gedaan met onze ep”
De Rectum Raiders ging afgelopen zomer voor het eerst op tour. Waar andere bands beginnen in de eigen provincie, kozen deze muzikanten voor Taiwan. De ep Origins Of Affirmation van Rectum Raiders doet vermoeden dat de nummers worden geschreven door studenten uit een typisch studentenhuis, met teksten over goedkoop Duits bier en een minder geslaagd baantje als dozensjouwer. Dat klopt, maar wel door studenten die hun rockklassiekers goed kennen en er vermakelijke nummers over weten te schrijven. De band met twee oud-leden uit Anavarin speelt muziek die niet makkelijk onder één noemer te vangen is. Stoner, hardrock en punk zijn allemaal present. De podiumpresentatie doet sterk denken aan Master Blaster van Tenacious D met het spandex van Scissor Sisters. Voeg daar komkommers en een portie bromance aan toe en je hebt de Rectum Raiders. In Taiwan wist men daar afgelopen zomer wel raad mee.
Jullie nummers zijn naar eigen zeggen levenslessen. Hoe zijn jullie levenslessen aangekomen in Taiwan?
Jaco: “Ik denk dat we heel goed aansluiten bij het confucianisme. Het richt zich heel erg op rituelen en praktijken en is familiegericht. Wij brengen een bepaalde rituele sfeer met ons mee, en in die zin sluit dat erg aan.
Hebben jullie er dan ook nieuwe familie gemaakt daar?
Jaco: “Niemand heeft echt een poging gedaan om er familie bij te maken.”
Guus: “Hoewel we dit misschien wel hadden moeten doen...”
Een show met paardenkoppen, helmen en veel vette kapsels. Waarom werkt dit zo goed in Taiwan?
Daniël: “Je staat sowieso 1-0 voor omdat je uit Nederland komt. Ze vinden ons per definitie superknap.”
Guus: “Eigenlijk was er maar één plek waar we niet goed zijn ontvangen. In een kelder van iets wat zich voordeed als een bibliotheek. Echt een hipsterhol. Voor ons speelde een post-rockbandje en alle mensen gingen weg toen wij gingen speelden. Er bleven uiteindelijk slechts drie mensen.”
Daniël: “Het was ook echt niet zo dat overal waar we kwamen krijsende fans waren en dat we bh’s naar onze hoofden gegooid kregen. Soms wel, soms kregen we de push-ups ons gezicht in.”
Niek: “Eigenlijk was vooral facebook heel belangrijk. Dat is daar hot.”
Jaco: “Het mooiste is dat we geen marketingbureau nodig hebben voor likes. Ze liken alles wat we online zetten, of ze het nu kunnen lezen of niet.”
En jullie zijn teruggevraagd.
Guus: “Er ligt een plan van iemand daar, Joy, die een bizar groot netwerk heeft.”
Jaco: “Ze kende de vader van Jeroen ook, van heel vroeger. Ze kwam na het eerste optreden naar ons toe, en twee dagen later mailde ze dat ze een fotoshoot had geregeld. Toen hebben we de dag na het laatste optreden een fotoshoot gehouden en een promo-clip gemaakt. Het materiaal gaat gebruikt worden om in Taiwan meer promotie te maken.
Niek: “Als we een volgende tour daar houden kunnen we die misschien deels financieren door voor kledingmerken model te staan. Daar zouden we dan vliegtickets en dergelijke van kunnen betalen.”
Guus: “Natuurlijk bekostigen we het meeste van wat we daar verdienen met optreden. Als we het niet rondkrijgen kunnen we het hiermee aanvullen”
Daniël: “Natuurlijk vinden ze ons ook heel knap, en daarom willen ze ons hebben voor de foto’s, haha.”
Niek: “Maar eigenlijk weten we hier nog niet zo heel veel over. We zeggen wel veel maar het is nog niet heel concreet.”
Wat kunnen wij van jullie verwachten in de komende tijd?
Niek: “In Nederland hebben we nog niet zoveel plannen. We zijn in Taiwan wel teruggevraagd door de meeste plaatsen waar we hebben gespeeld. In Nederland hebben we nog niet zoveel promotie gedaan met onze ep.”
Daniël: “We willen nog wel meer in Nederland doen, maar we studeren allemaal weer intensief momenteel. Voor Nederland moeten we nog een goed plan maken.”