Jannespop biedt meer dan waar voor het geld.

Het brede scala aan muziek is slechts het toefje slagroom op de taart.

Taggi Eenstroom en Bernard Bodt ,

Wat de taart dan is? Dat is het goede doel waar het deze avond allemaal om draait. Stichtingjannesslutter.nl en de DRU Cultuurfabriek organiseerden dit jaar voor de vierde maal Jannespop om geld in te zamelen voor het ondersteunen van gezinnen met een ziek kind. Ook ondersteunen zij het onderzoek naar de genezing van primaire hersentumoren. Jaarlijks sterven 1500 mensen, en vooral jonge mensen, aan deze vreselijke ziekte. Diverse artiesten betraden zaterdag 3 november het podium voor dit prachtige initiatief.

Het is exact half acht wanneer presentator Martin Pragt het podium betreedt. Hij deelt mede dat de eerste band van de avond Captain Albatross verhinderd is in verband met stemproblemen. Vervanging is er in de vorm van Pinutz. Dit drietal speelt covers van, volgens eigen zeggen, de beste nummers ooit geschreven. Het repertoire varieert van Pink Floyd tot The Eagles. Ook Prince passeert de revue. Het extreem hoge stemgeluid wordt door gitarist/zanger Robin Wijkamp op een ietwat komische wijze over gebracht. Ter afsluiting wordt I Follow Rivers à la Triggerfinger gespeeld, inclusief de tikkende kopjes.

Het gordijn op het podium gaat dicht, en na 15 minuten kondigt presentator Pragt de volgende band aan: Lou Patty. Dit viertal maakt een mix van reggea, hiphop en punk. Over de stevige drums en volle basklanken denderen de geluidseffecten en synthesizers van Jeffrey Sleterin. De gitaar weet vooral een punkklank in het geheel te brengen. Daarnaast doet het monotone stemgeluid van gitarist/zanger Roger Heerink erg denken aan Eminem. De band klinkt strak op elkaar ingespeeld. De grappige effecten zijn op een zeer slimme wijze ingezet. Niet een refrein, maar een effect blijft in het hoofd nagalmen. Maar waar dit enerzijds verfrissend is, werkt het anderzijds ook tegen. Het geheel klinkt na enkele nummers wel veel van hetzelfde, en weet niet altijd de aandacht vast te houden.

Precies halverwege de avond worden The Bruurkes aangekondigd. Drummer Patrick Slutter is de vader van Jannes. Dit kleine mannetje is op een leeftijd van 3 jaar en 5 maanden overleden door een hersentumor. Dit benefiet is dan ook ter ere van hem opgezet. Presentator Pragt vertelt dat verbroedering de inspiratiebron is van The Bruurkes. En dat is er goed uit te halen. Deze dialectband heeft liedjes over allerlei aspecten uit het leven, doorspekt met een flink gevoel voor humor. Wat vooral erg van het podium af straalt, is het enorme plezier dat de muzikanten onderling hebben. De band houdt een kort lijntje met het publiek, en voorin gaan de voetjes van de vloer. De opzwepende funky ritmes lenen zich hier dan ook prima voor.

Afwisseling is er in de vorm van de stevige bluesrock van Shaking Godspeed. Het vertrek van Paul Diersen is een gevoelige aderlating voor de band. Het is uiterst jammer dat hij het spelen niet langer kan combineren met zijn dagelijkse werk. Zijn tijdelijke opvolger Daniele Labbate (bassist van Kane) is een uitstekende muzikant. Misschien zelfs een betere dan Paul. Maar wat vanavond in Ulft pijnlijk duidelijk word, is dat enige chemie tussen Daniele en de rest van de band ten enenmale ontbreekt. Dat heeft zijn weerslag op het optreden. Hier staat niet de Shaking Godspeed zoals we die kennen en waarvan we de laatste jaren zo zijn gaan houden. Hoe goed Wout en Maarten ook hun best doen. Tijd dus om de aangekondigde pauze daadwerkelijk in te lassen en op zoek te gaan naar een derde bandlid die perfect bij Shaking Godspeed past.

Afsluiter van de avond is Julian Sas met zijn band. Dit trio levert een portie cliché blues af. Het plaatje klopt als een bus, alleen is er weinig originaliteit te vinden. Gitaarsolo’s worden ondersteund door een stevige bas en drumlijn. Gitarist Sas heeft de neiging veel te soleren, waardoor de lijn in de nummers uitgetrokken wordt. Dit maakt het moeilijke muziek. Het vergt veel concentratie om de aandacht erbij te houden. Vooral omdat de band weinig contact maakt met het publiek. Feit blijft wel dat de heren meer dan voldoende kwaliteiten hebben. Maar een tikkeltje eigenzinniger had wel gemogen.