De zaal is weer goed gevuld. Er stromen heel wat zieltjes toe om te worden verslonden door de muzikale pleziertjes van vanavond. Echter gaat iedereen wel veilig achterin staan. De voorste linie wordt bij binnenkomst vermeden. En daarmee duurt het even voor de sfeer op gang komt. De eerste band van deze avond heeft dan ook de moeilijke taak dit voor elkaar te krijgen.
De rasmuzikanten van Gerhardt kunnen een aardig staaltje spelen. De composities zitten goed in elkaar, en er straalt een hoop vakmanschap vanaf. In het begin van de set ontbreekt echter de sprankeling. Het vergt de nodige concentratie om de aandacht erbij te houden. Het feit dat zanger Gerhardt na elk liedje benoemt bij het hoeveelste nummer we zijn aanbeland, helpt daar ook niet erg in mee. Halverwege de set komt er een keerpunt, de muziek klinkt losser en de melodieën zijn pakkend. De bandleden zelf lijken ook meer plezier te beleven aan het optreden. Helaas lijkt Gerhardt zelf niet voldoende tevreden met de reactie van het publiek. Zijn ietwat geïrriteerde stemming viert hij bot op twee luisteraars op het zijwaartse podium die hij gekscherende “barflies” noemt tijdens het voorstellen van zijn band. Een beetje jammer.
Laatste Behind The Corner van 2012 in het teken van reünies
Van een rustige aftrap met Gerhardt naar knallende rockelementen tijdens Baltazar en Soylent Green.
Tijdens Behind The Corner op 1 december waren er maar liefst twee reünies. Speciaal voor deze gelegenheid speelden Baltazar en Soylent Green. Voor de kenners een nipje van de nostalgische beker, voor de onbekende een aangename verrassing. Een prettige opwarmer was er in de vorm van Gerhardt.
De eerste reünieband van de avond is Baltazar. De muziek laat zich omschrijven als stevige rock met een hoog creativiteitsgehalte op het gebied van wisselende maten. De gitaarrifjes zijn daarbij erg pakkend. Binnen complexe composities de luisteraar toch mee weten te voeren, dat lijkt een specialiteit van Baltazar. Dit vijftal is bijzonder intrigerend te noemen. Zij spelen de sterren van de hemel vanavond, en met gemak. Ook niet geheel verbazingwekkend met Vedran Mircetic (De Staat) en Paul Diersen (voormalig Shaking Godspeed bassist/organist) op gitaar. Raymond Grevink (The Bruurkes) en Mike Visser (Backcorner Boogie Band) spelen op bas en drums. En tot slot Ralf Kleinnibbelink, die met zijn rauwe stemgeluid de laatste cynicus omver weet te blazen. Het is duidelijk wat we dit jaar voor sinterklaas moeten vragen: een vervolg op dit prachtige optreden.
De afsluiting van de avond is de tweede reünieband: Soylent Green. Na maar liefst dertien jaar spelen Zij weer samen hun elektronische melodieuze rock. Het is dan ook niet geheel verbazingwekkend dat er een hoog synthesizergehalte is tijdens dit optreden. Op de voorste rij wordt er flink gedanst, de sfeer is dan ook goed. Zanger Marco van der Aar (The Bruurkes) heeft een krachtig stemgeluid en weet de sound mooi te kleuren. Helaas staat het geluid snoeihard, en dit komt de kwaliteit van de muziek niet ten goede.
En daarmee zit deze laatste editie van Behind The Corner voor 2012 er alweer op. Maar goed nieuws: wegens succes komt er een vervolg. Op 5 januari, 2 februari, 2 maart en 6 april zijn er wederom avonden in de Radstake. Tijdens de eerste avond op 5 januari spelen o.a. The Bruurkes en Hooked. Iets moois in het vooruitzicht dus. Er is nog een leuk idee toegevoegd. Er komt een extra podium waar beginnende bandjes akoestische sessies kunnen spelen. Kom’n dus!