Met zijn mini-cd 'Hifi Chronicles' levert de Arnhemse band Monokraft een subtiel debuut af. Drie van de vijf heren zijn afkomstig uit de Arnhemse indierockband Jacuzi baby, die uiteenspatte in Elstar en Monokraft. De mini-cd is een mooi stukje huisvlijt en doet gelijk sympathiek aan door zijn uiterlijke eenvoud: een kartonnen hoesje verpakt in plastic en versierd met de bandnaam vervaardigd door een ouderwetse lettertang. De kwaliteit van de opnames is opvallend. Mooie stereo beelden, met veel prettige ruimte in de mix. Monokrafts muziek valt te plaatsen tussen Muse en Mogwai zonder dat er sprake is van kopiëren. Integendeel. De band behoudt met gemak zijn eigen karakter, al doet 'Once again' wel erg sterk denken aan U2. Mijn persoonlijke favoriet is 'Myself', waarin de vocalen erg verrassend zijn. Heerlijk hoe de zang halverwege het nummer erbij komt, een hoogtepunt! De muziek van Monokraft heeft een diepgang die pas na enige draaibeurten betekenis krijgt. Vooral de eigenwijze en dwarse wendingen, de aanstekelijke melodieën en mooie gitaarloopjes. Samen met de hoge achtergrondzang leveren die uiteindelijk inventieve refreintjes op. Heerlijke luistermuziek. Een punt van kritiek is de volgorde van de nummers: de spanningsopbouw had beter gekund. Bovendien is vier nummers te weinig voor een mini-cd. Graag meer de volgende keer! Toch maakt 'Hifi Chronicles' nieuwsgierig naar een volledig album en live optredens. Monokraft zou het prima doen op de grotere zomerfestivals. Dat zou een mooie invulling zijn van de zonnige toekomst die gloort voor Monokraft.