Opgepoetste raps raken het meest

Hiphop en poëzie vinden elkaar in de Wintertuin

Tekst: Wouter Sinke en Jerry Allen / Foto's: Monique Samsen, ,

Wintertuin's 'Opgepoetst' werd vanwege de tegenvallende kaartverkoop in allerijl verplaatst naar de kleine zaal van Doornroosje. Met founding father van de Nederhop Def P als host werd er hiphop gepimpt tot poëzie en gedichten tot hiphop. En dat viel gelukkig allerminst tegen.

Hiphop en poëzie vinden elkaar in de Wintertuin

Jongens met hooded sweatshirts kijken in de kleine zaal van Doornroosje een beetje onwezenlijk naar Sieger M.G. -deze avond omgedoopt tot Sieger MC- die zijn gedichten het publiek in spuugt. Even later geeft rapper Wudstik toe dat hij geen chocola kon maken van het gedicht dat poëet Tsead Bruinja hem een paar dagen ervoor doorstuurde. Dit soort kleine Babylonische spraakverwarringen tussen dichters, rappers en publiek waren te verwachten bij de eerste editie van 'Opgepoetst!'. Rappers -Het Oostfront, Wudstik en Jiggy Djé- verrapten hier gedichten van de poëten Anneke Claus, Tsead Bruinja en Sieger M.G. die op hun beurt aan de slag gingen met de teksten van de rappers. Voor de pauze was er tijd voor iedere performer om zichzelf te introduceren. Rapper Djiggy Djé ging voor zijn hiphophit 'De kleren van de keyser', wat het voornamelijk jonge publiek erg kon waarderen. Na de pauze gingen drie vooraf bepaalde duo's met elkaars woordkunst aan de slag. De in de trein in slaap gedommelde Anneke Claus was gelukkig nog net op tijd om samen met de ruim twee meter lange Borrie van Het Oostfront de spits af te bijten. De rapper ging aan de haal met haar gedicht 'Vrouw met snor, hoe lelijk ook'. De boodschap werd in tact gelaten, maar met 'rappende vrijdheid' liet hij weinig heel van het origineel. Ook rapper Wudstik, lid van het hiphopcollectief DAC (De Amersfoortse Combinatie) gaf een geheel eigen muzikale draai aan een gedicht van de Friese woordkunstenaar Tsead Bruinja, die daarvoor al op uitgebreide wijze het nummer 'Open Boek' van Wudstik had 'verdicht'. Als derde duo waren Sieger M.G. en Jiggy Djé tot elkaar veroordeeld. Dit was de beste combinatie van de drie, want over het gekozen onderwerp 'eenzaamheid' hadden beide heren al een goed nummer danwel gedicht geschreven. De hoofden bounceden mee op de flow van Jiggy Djé. Die was even later tot twee keer toe zijn tekst kwijt, maar werd daarbij gesteund door straatdichter van het eerste uur Def P die hem een hart onder de riem stak. Na Jiggy was zijn duopartner Sieger M.G. aan de beurt met zijn interpretatie van 'In een wereld zo koud'. Hij kwam van alle interpretaties nog het dichtst bij de feel van het origineel. Met zijn spoken word wist hij de existentiële crisis van het 'naar de buitenwereld zomer spelen, terwijl inwendig koning winter heerst', met kippenvel over te brengen. Het was nu wel duidelijk dat dichtkunst en rap vele raakvlakken hebben, maar tijdens de Grande Finale ging het pas écht los met een freestylende Def P en een hilarische battle tussen Wudstik en Djé. Ook de dichters lieten de open mic niet aan zich voorbij gaan en toverden op de cadans van dj Nikolaï een brede glimlach op de gezichten van de rappers, die zichtbaar onder de indruk waren van de prestaties van hun collega's. Ook het zeventigkoppig publiek liet zich niet onbetuigd. Afgaande op hun reacties mag de Wintertuin dit nieuw ontwelkte bloempje ook volgend jaar weer laten bloeien.