The Pax was in een mum van tijd een begrip in Nijmegen en landelijke aandacht volgde snel. Maar waarom stopt iemand op het punt van doorbreken? Volgens het persbericht zijn "de ambities verschoven en staan de neuzen niet meer dezelfde richting op". Zo'n algemene omschrijving vraagt om een toelichting. Tim legt uit: "The Pax vroeg steeds meer tijd, terwijl ik me ook op school en mijn andere bandje wil richten. Het was niet meer te combineren. Ik ben er de afgelopen jaren helemaal voor gegaan, maar nu er meer en grotere optredens komen, gaat de band niet meer samen met de andere zaken. Lag ik om half vijf in mijn bed, terwijl ik om half tien alweer op school moest zijn."
Ook de rock 'n roll interesseert hem minder dan vroeger: "In mijn andere band speel ik funk, blues en jazz. En misschien begin ik over een half jaartje wel een stonerbandje. Ik ben een beetje uitgekeken op de rock 'n roll met popinvloeden. Met The Pax deden we elke keer hetzelfde trucje: een energieke show weggeven met echte liedjes. Dat is hartstikke leuk, maar tegenwoordig vind ik het interessanter om meer vrije muziek te maken, met improvisatie. Ik wil mijn publiek liever puur overtuigen met de muziek"
Vervelen zal Tim zich niet: "Ik ga nu genieten van mijn vrije tijd en meer energie steken in mijn school en mijn vriendin. En natuurlijk in mijn andere bandje." Wat hij het meest zal missen? "Samen op het podium staan, samen los gaan. We zijn als vriendenband begonnen, dus is het voor iedereen lastig als iemand stopt. Gelukkig hebben ze het persoonlijk goed opgepakt." En wat ga je het minste missen? "Spullen opruimen om vijf uur 's morgens!"
Is dit het einde van de opmars van the Pax? Gitarist Lennyson Pax, in het dagelijks leven heet hij Teun, denkt van niet: "We waren heel goed bezig en dit is wel even een teruggang, maar daar komen we overheen. We kennen een aantal goede drummers en daar gaan we de komende tijd mee spelen. Als we dan een opvolger hebben gekozen, gaan we hard oefenen en daarna door met optreden. Iedereen beseft dat het anders wordt, want een tweede Tim krijg je niet. We moeten er nu voor zorgen dat het straks niet ineens slechter klinkt dan nu."
Kwam het afscheid onverwachts? "Het is een beetje raar. Je ziet het wel aankomen, maar je verwacht niet dat het gebeurt. Ik wist wel dat er iets speelde, maar wist niet hoe serieus het was. Als je hoort dat iemand stopt, ga je na wat iedereen wil. Gelukkig wilde de rest allemaal door. Het is jammer dat Tim weg gaat: hij is een goede drummer en een leuke jongen. Maar nu blijven we over met mensen die allemaal even sterk gemotiveerd zijn. Uiteindelijk worden we daar beter van." Teun is stellig over wat hij het meeste gaat missen aan Tim: "Zijn kapsel! Als ik op het podium sta, zie ik alleen zo'n grote bos met haar bewegen. En het minst? De houtsplinters die om mijn oren vliegen. Tijdens optredens sloeg hij altijd veel drumstokjes aan gort."