Na zijn optreden in het voorprogramma van The Arcade Fire in een uitverkochte Melkweg was Benjamin Winter slecht bij stem. Dat kwam het optreden in Trianon op 13 maart helaas niet ten goede. Toch was al na één toon duidelijk dat de nieuwe band rondom deze singer-songwriter barst van de potentie.

Officieel is Benjamin Winter een Amerikaan. Maar dan wel één die tegenwoordig in Arnhem woont en werkt. Verliefd 'as hell' reisde hij achter zijn vriendin aan, zodat we Benjamin Winter nu in Nederland kunnen horen en zien. De achterzaal van Trianon is snel goed gevuld op zondagmiddag 13 maart. Met opvallend veel meisjes, trouwens.

Als iedereen zit kan Benjamin beginnen. Dat wil zeggen: als de techniek het niet laat afweten. Na acht keer batterijen verwisselen en drie kabeltjes tig keer ompluggen is het zover. Benjamin Winter laat met zijn mooie stem horen waarom zijn liedjes het niet alleen in LA goed doen. Hij heeft een stel puike sessiemuzikanten om zich heen verzameld. Een cellist, een pianist, een drummer en een bassist die stuk voor stuk de kunst van het weglaten beheersen. De zaal is stil en Benjamin zingt zijn mooie liedjes, zichzelf begeleidend op gitaar. De overige muzikanten kleuren de ruimte die Benjamin overlaat op een sferische en zeer professionele wijze in.

Na drie liedjes betrap ik mezelf erop dat ik aan andere dingen denk en me niet meer volledig op de muziek concentreer. Zijn het de liedjes die stuk voor stuk voortkabbelen? Is het de trage setopbouw waarin weinig explosiefs gebeurt? Nee, het is zijn stem die langzaam maar zeker afbrokkelt. Dat zorgt ervoor dat Benjamin zich geen uithaal of moeilijke zangpatronen meer kan permitteren. De wonderdrank die Jasha (bekend van onder meer Spoiler) hem brengt kan daar weinig verandering in brengen.

En dan begint de set weer te leven, het tempo wordt opgeschroefd en de liedjes zijn een stuk instrumentaler. De swing zit er weer in en de zaal wordt wakker. Benjamin Winter is goed! De liedjes spreken en de zang is nu een stuk aangenamer. Vooral in het nummer 'Honest enough' van de nieuwe plaat 'Amber Alley And After' schittert hij zoals ie hoort te schitteren. Hij vergt nog één keer het uiterste van zijn stem, maar die is daarna dan ook echt helemaal op. Na nog twee toegiften trekt zijn stem het echt niet meer.

Als ik hem na het optreden spreek is hij erg positief. "What a great atmosphere. It was intimate yet energetic, and a very warm welcome for our group to Nijmegen." Dat klopt inderdaad wel aardig. Het was intiem en zeer sferisch. Deze man wil ik nog een keer zien op een druilerige dag in een klein rokerig zaaltje of aan het kampvuur deze zomer op het Waalstrandje. Maar dan wel als hij uitstekend bij stem is. Foto: Saskia Dirkson