Na twee dagen bands van vroeger te hebben aangehoord, was het 1e paasdag tijd voor bands van nu. Het programma beloofde een gevarieerde avond en het publiek was gemiddeld 20 jaar jonger dan de dag ervoor. Elstar mag de aftrap nemen. Ze deden afgelopen vrijdag niet mee aan Ernem Zweet. Maar Elstar staat er gewoon in volledige bezetting, geen last van vakanties en géén eigen backline. Ze maken lekkere frisse popmuziek met vooral mooie koortjes en samenzang. Meestal is er niet zoveel eer te behalen als je als eerste speelt, maar de zaal is goed gevuld en de fans van Elstar zingen de liedjes lekker mee. Krezip heeft er een goede concurrent bij. Milestone, de tweede band van de avond, stond eerder ook op de presentatie van 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen in Kultuurhuis Bosch. Afgelopen jaar nog in het voorprogramma van C/4 en nu dus op de Paasconcerten. Deze vier jongens zijn gedreven en hebben er duidelijk zin in. Ze maken energieke crossover funk en zetten een goede show neer. Dat compenseert een heleboel. Want de muziek die ze maken is niet bijster origineel en blijft een beetje hangen in veel van hetzelfde. Na vijfentwintig minuten is het dan ook mooi geweest. De wilde haren, metalige punk en grunts van de formatie Resystem geven C-Koe en The Bunny Bonanza's tijd om zich op te stellen aan de zijkant van de zaal. C-koe trakteert het publiek op een mix van flauwe animatiefilmpjes ondersteund met puntige surf- en rock-'n-rolltunes. Een welkome en vrolijke afwisseling in het feestelijke pop-/rockgedruis. Martin Lewis and His Jivemen is een vreemde eend in de bijt tussen de metal-, pop- en funkbands. Ze noemen hun muziek swing, jump, blues en jive muziek. En dat ze er zin in hebben is duidelijk. In een hoog tempo gaan ze tekeer alsof ze flink van de lijm hebben zitten snoepen. De slap van de authentieke contrabas klinkt alsof het paard van Floris voorbij dendert. De gitarist toont veel bravoure en overtuiging en de strakke drummer legt een stevige fundering voor Martin Lewis op tenor- en baritonsax. En het publiek waardeert het! Martin Lewis presteert het om zelfs metalheads jive te laten dansen. Schitterend om te zien en dat maakt de Paasconcerten uniek. Het geluid laat het enigszins afweten als The Analog Project het podium betreedt. Vooral de zang is nauwelijks meer te onderscheiden in het rockgeweld van deze enthousiaste band. The Analog Project zet ondanks dat toch de meest energieke performance van de avond neer. King Locust sluit de avond af en bouwt een majestueuze vestingmuur. Statische metalklanken ronken een half uur lang door de zaal van de Jacobiberg. Misschien zelfs iets te statisch. Na het uitbrengen van de eerste indrukwekkende demo 'Definition III' waren de verwachtingen hooggespannen bij het publiek. De ex-leden van Run Piggy Run, Monk en Dimension Seven maken die niet helemaal waar. Hoewel de band een erg strakke set neerzet, is het geheel toch wat eentonig en weinig energiek. Er is nauwelijks onderscheid te maken tussen het eerste en het laatste nummer. King Locust heeft nog weinig live-ervaring en is zich bij navraag wel degelijk bewust van het gebrek aan variatie. Er wordt dan ook flink gesleuteld aan nieuw materiaal. Een band met potentie! Drie dagen feest zitten erop. De Jacobiberg heeft weer bewezen dat Arnhem popstad bij uitstek is. De zaal van 'De Berg' is de laatste jaren niet meer zo goed gevuld geweest als tijdens het afgelopen Paasweekeinde. De Arnhemse bands zijn divers en hebben kwaliteit hoog in het vaandel staan. Op naar de volgende dertig jaar! Foto's: www.kropot.nl