Roosbeef, neWax en Mosqio (als beste nummer twee) hadden de halve finales overleefd en speelden in deze volgorde tijdens de finale van Kaf en Koren. Maar niet iedereen kwam vanavond voor de drie finalebands. Menigeen kwam speciaal voor het afsluitende skafeest van de Beatbusters. Met nieuwe bandleden én een nieuwe frontman klonken ze alsof ze al jaren zo spelen. Veel 'chillen' kwam daar niet aan te pas en er werd nog lang gedanst.
Veel laatkomers kwamen gelukkig nog net op tijd voor Mosqio. Deze 'huisband' van Doornroosje bestaat slechts voor anderhalve meter níet uit kaaskoppen, maar weet zelfs een brandweeroefening om te toveren tot een rastaparty. Het voegt niet veel toe aan wat Relax, Postmen en Beef ook al doen, maar Mosqio toonde zich wel een uiterst professionele liveband. Misschien dat ze met iets meer originaliteit en een toetsenist die wél te horen was, hoger waren geëindigd dan de derde plaats.
De concurrentie loog er niet om. De tweede plek ging naar Roosbeef, wat de pech had al om half negen te moeten openen voor een langzaam vollopende zaal. Bij mijn eerste kennismaking met Roosbeef waande ik mij in een rokerige kroeg in de jaren twintig, waarbij de chansonniere - na de uptempo nummers met de Broadwaydanseressen - tijdens die ene ballade haar boa om mijn nek sloeg om mij persoonlijk toe te zingen. Bij het openen van mijn ogen bleek ik jammerlijk in het CultuurCafé te zitten...
De Doornroosbeef van vanavond is meer doorbakken, maar stukken minder sappig. De band heeft ErnemZweet en de SP!TS Breakthroughaward al in de pocket en komt er dus ook wel zonder het winnen van Kaf en Koren. Dat geldt zeker voor frontvrouwe van figuurlijk formaat Roos. De zeventienjarige oogt een beetje als een hippe Pippi Langkous, maar eenmaal op het podium weet ze de jury zelfs een vergelijking met Shirley Manson te ontlokken. Van de andere bandleden hoef je jammer genoeg geen spannende inbreng te verwachten. Het zijn zeker geen slechte muzikanten, maar met drie kerels kun je je toch niet achter zo'n klein meisje verstoppen!
neWax oogt in hun uniforme polootjes juist steeds meer als een eenheid. En niet alleen de polootjes zitten goed, ook het hart zit op de juiste plaats, getuige het nummer voor onze lieve walvisvriendjes in de diepe zee. Hartverscheurend, of liever: hard en scheurend. neWax laat je letterlijk en figuurlijk alle hoeken van de zogenaamde hoekige gitaarmuziek (en meer) zien. Zanger Jasper beweegt zich normaal gesproken in sneltempo heen en weer over het podium, maar legde deze keer slechts een halve marathon af, waardoor het aantal opgenomen mensen met een tennis-kijk-nek aanzienlijk daalde.
Misschien niet zo'n strakke en overdonderende set als tijdens de halve finale (bassist Roeland had naar eigen zeggen nog nooit zo slecht gespeeld), maar desondanks een terechte winnaar van deze eerste (zeker voor herhaling vatbare) editie van Kaf en Koren. Tijdens de Affaire worden alle regionale prijswinnaars nog eens op een rijtje gezet, want naast Roosbeef en Kompaktrekorder heeft nu ook neWax een plekje op het affiche gewonnen.