Woensdag 29 juni is een avond die begint met een prettige verrassing: het is druk in Merleyn! Na zoveel doodse woensdagen is dit een constatering die het hart sneller doet slaan. Merleyn is weliswaar voor een redelijk deel gevuld met vrienden en bekenden van de band, maar volk is volk. Het is dan ook een speciale avond. Dat blijkt ook uit de rode loper voor de deur. Hier gaat een heus event plaatsvinden. Bambix presenteert voor hun optreden de clip bij 'So Sorry Song', en dat zullen we weten ook. De zaal blijft lang dicht en de band laat zich met een opzichtige taxi voor de deur afzetten, waarna ze met zonnebrillen op de tent binnen gaan. De toon is gezet: het is ons feestje. Als iedereen uit het café de zaal binnenstroomt, is die dermate gevuld dat een aanzienlijk deel van het publiek het met een halve clip moet doen. Ik in ieder geval wel. Geeft niks, een vol Merleyn laat me glimlachen en ik kwam voor een concert. Na de clip (en de obligate 'making of') zakt het scherm en staat de band klaar om het eerste nummer in te zetten. En of het nou ironisch is of niet (dat weet je bij punkers natuurlijk nooit), rock-'n-roll is het wel. Het optreden is prima. De band is op dreef, soms net niet helemaal strak, maar de sfeer zit er direct goed in. De pogo blijft alleen achterwege en ook stagedivers laten zich niet zien, ondanks de uitnodiging van de band. Er wordt vooral geluisterd, en wat er te horen valt is absoluut niet verkeerd. Zangeres Wick is zeer goed bij stem en die stem is er een om heel blij van te worden. Ze combineert de vette punkstrot met genoeg vocaal talent om er ook nog eens goede liedjes mee te zingen. Qua energie zit het dus wel snor en ook leuke nummers heeft Bambix genoeg. De single 'So Sorry Song' wordt aangekondigd met: "Deze kennen jullie zo onderhand wel." Maar al hadden we hem niet al twee keer gehoord deze avond, het nummer heeft sowieso de kracht om zich vrij snel in je hoofd vast te zetten. De cover van Maywoods 'Rio' is ook erg raak. Het succes van Bambix in Brazilië mag bekend zijn - de tweede helft van juli gaan ze er weer op toer - en het nummer zal de relatie tussen land en band zeker niet verslechteren. Ze hebben zich het nummer prima eigen gemaakt en er een catchy punkpopper uit gebrouwen. De cover is ook precies goed getimed, want na een nummer of tien, vijftien achter elkaar door punken ligt soms de verveling op de loer. De 'Ja!' van herkenning maakt dan al veel goed. Het enthousiasme van de band werkt aanstekelijk. Er wordt vrolijk gekletst met het publiek en ze staan als een huis. Dit is hun feestje, laat dat duidelijk zijn. The Bips is dan misschien qua naam de bekendste Nijmeegse punkband, maar de populariteit van Bambix in Duitsland en Brazilië spreekt boekdelen. De band punkt, rockt, zweet en is domweg goed bezig. Misschien komen we daar in Nederland ook nog wel eens achter. Na het optreden in Merleyn weet Nijmegen het in ieder geval wel weer.