Piepschuim is cabaretesk. Inderdaad. En als je dat maar niks vindt voor een popbandje, koop het dan in vredesnaam niet. Maar als de woorden Nederlandstalig, grappig, goed gearrangeerd en licht onderhoudend je aanspreken is Piepschuim een heel fijn bandje. Ook voor wie niet van cabaret houdt. 'Ergernis', de eerste volledige cd van de drie mannen, telt dertien nummers. Veelal rustige liedjes met een scherp randje, die zowel melodieus als ritmisch sterk leunen op de akoestische gitaar. Gooi er een saxofoon en wat rauwe, duistere teksten doorheen en we horen Piepschuim. Maar gelukkig laten ze het daar niet bij. De cd is afwisselend en spannend. Dat zit hem vooral in de details, die goed gevonden, mooi en grappig zijn. Denk aan de achtergrondzang-als-percussie in 'Slik', de flamenco in 'Tiktiktik', het 'in the mood'-intro van 'Doodgewoon', de klezmer in 'Piepschuim', de smartlappenuithalen in 'Ruggengraat' en de leuke vondsten in de teksten. Helaas staan op deze cd hier en daar ook kleine missers. Aarzelende zang, tekst die neigt naar quasi-diepzinnigheid, en zelfs een nummer dat simpelweg achterwege hadden mogen blijven vanwege verregaande sufheid. (Zelfs Veldhuis en Kemper hadden 'Vlam' niet op cd gezet, jongens!) Toch is 'Ergernis' over het algemeen een goede cd waarmee de band zeker veel nieuwe fans zal winnen. Ik gok dat die zich voornamelijk bevinden onder theaterliefhebbers met een duister gevoel voor humor. Wie vóór aanschaf Piepschuim eerst live wil zien, gaat vrijdag 18 februari naar De Vereeniging in Nijmegen, waar de officiële presentatie van de cd plaatsvindt.