ETN25: Verrassend sterke tweede festivaldag

Bij americana en country denk je niet gelijk aan Aalborg, een stadje in het uiterste noorden van Jutland. Toch wordt er verdomd goede americana gemaakt in het Deense vissersstadje. Hiervoor verantwoordelijk is de dertigjarige singer-songwriter Jonas Ringtved. Samen met zijn band kunnen we van hem genieten in de Lutherse Kerk. Ringtved verblijft al een week in Friesland, als onderdeel van het uitwisselingsnetwerk Excite. In het kader hiervan maakte hij muziek met de Drentse, in Groningen woonachtige bard Timo de Jong. Met zijn prettig in het gehoor liggende songs kunnen we ons geen beter begin van de tweede Explore The North-dag wensen.

Arnold de Boer is een van de meest authentieke en oprechte muzikanten van Friesland en weet elke keer weer te verrassen. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk, maar het eindresultaat is elke keer weer even prachtig als interessant. Ooit begonnen als band, toen geëvolueerd tot duo (samen met de betreurde Remko Muermans) en na enkele samenwerkingen is Zea (voor even?) weer een band. Voor zijn nieuwste (Friestalige) plaat In Lichem Fol Beloften breidde hij Zea uit tot een kwartet en ging hij de samenwerking aan met Drumband Halleluja uit zijn geboortedorp Makkum. Weinig conventioneel zou je zeggen, en dat is het ook; desondanks pakt de samenwerking erg goed uit. 

De Friese dichter Tsead Bruinja is verantwoordelijk voor de titeltrack van de plaat en komt deze dan zelf voordragen. Daarnaast put De Boer (naast eigen schrijfsels) ook uit teksten van de Nederlandse dichter M. Vasalis (de dea) en de Joods-Duitse Nelly Sachs; Kommt einer von ferne wordt in het Fries komt ien oan, een prachtig klezmerliedje (met Xavier Charles op klarinet). De interactie tussen De Boer en de drumband is mooi om te zien, het enthousiasme spat eraf. Makkum (een opsomming van alle straatnamen van het dorp) is een ode aan zijn geboortedorp, en Ik tel dyn bonken, een ontroerende ballade, misschien wel een van de mooiste nummers van de plaat, is ook live een hoogtepunt. De Boer weet ons hiermee zowaar nog even te raken. Voor elke Friese dorpeling is het optreden van het Zea-kwartet en Drumband Halleluja een feest der herkenning, en hebben we Makkum een beetje beter leren kennen.

Ugly heeft zijn oorsprong in de studentenstad Cambridge, niet geheel toevallig ook de stad waar Black Country, New Road haar wortels heeft; hun drummer Charlie Wayne stond aan de wieg van Ugly, maar verliet de band voor een serieuze (en succesvolle) muziekcarrière, terwijl zijn toenmalige bandleden de focus legden op hun studie. Ze bleven muziek maken, al scheelde dat niet veel, en hebben blijkbaar een iets langere aanlooptijd nodig naar succes (maar wel een diploma op zak).

De band put uit een breed scala aan stijlen; het is dan ook niet eenvoudig om geen parallellen te trekken tussen Ugly en zijn bekendere stadgenoten. In oktober 2023 debuteerden se met de EP Twice Around The Sun; het enige wapenfeit tot nog toe, maar dat is geen probleem: Ugly heeft zich inmiddels ontpopt tot een echte liveband, of beter ‘sensatie’ mogen we wel zeggen. Het enthousiasme op het podium is aanstekelijk, met zangeres/toetsenist Jasmine Miller-Sauchella als gangmaker, maar ook frontman Samuel Goater staat niet met tegenzin op het podium. Gelukkig maar, want dit positivisme straalt af op het enthousiaste publiek, en daar is niks lelijks aan!

De Koerdisch-Syrische Rizan Said is componist, muzikant en producer, verantwoordelijk voor honderden Syrische producties uit de opname-industrie, evenals composities en thema’s voor televisie en cinema. Zijn eerste soloalbum The King of Keyboard ontving internationaal lovende kritieken. Rizan’s recente solo-optredens hebben de originele dabke dance-geluiden van Syrië naar Europese festivals en concerten gebracht, en mensen tot zonsopgang laten feesten. Momenteel woont hij tussen Ras al-Ain en Zweden. Said speelde in het verleden met de legendarische Omar Souleyman, ook uit Syrië, maar is hard op weg deze status zelf ook te bereiken. Met shows op Le Guess Who, Down the Rabbit Hole, Iceland Airwaves en Best Kept Secret timmert hij aardig aan de weg. Met een simpele maar uiterst effectieve setup (twee keyboards en een zanger) weet hij vanaf het begin van zijn optreden het publiek aan het dansen te krijgen.