Vier mannen in Hawaii-blouses beklimmen het podium, dat moeten wel de Florida Men zijn! De nummers van deze band zijn kort maar krachtig en doen qua stijl denken aan Teenage Bottlerocket en vroege The Offspring platen, de zomerse sfeer zit er meteen lekker in. Frontman Jurjen de Vries vraagt tijdens de set: “geen Max Verstappen fans in deze zaal dus? Heeft hij al gewonnen?” Er komt weinig respons, het publiek moet nog even warm worden. Het zal niet aan de Florida Men gelegen hebben, hun optreden smaakt naar meer.
Het is een grijze zondagmiddag als de eerste bezoekers Poppoadium Iduna binnendruppelen voor een punk show. Druk is het nog niet, maar met de verkleinde opstelling in de zaal van Iduna is het al wél gezellig. Om stipt half vier begint het spektakel.
Als tweede band knalt het Nijmeegse Antillectual er meteen in, met een flinke bak energie. De gitarist en bassist springen wild in het rond - het plezier spat er vanaf! Tussen de nummers door komen we er achter dat drummer Riekus Friese roots heeft, leuk! Sterker nog: 26 jaar geleden speelde hij zijn allereerste optreden precies hier, in het café van Iduna. Het trio speelt een selectie punk tracks die afwisselen tussen Engels- en Nederlandstalig. Helaas is het niet allemaal even strak en is de zang af en toe ook niet zuiver, maar dat compenseert Antillectual dubbel en dwars met een geweldige show en besmettelijke energie.
Rond half zes is het tijd voor de headliner van vandaag: Ignite uit California, U.S.A.! Je merkt meteen dat deze band al een tijd meedraait: de set is van begin tot eind professioneel, retestrak en pure rock ‘n roll. Ignite leent qua sound van de hardere punk, maar de zanglijntjes zouden niet misstaan op een glamrock plaat. Dit zorgt voor een leuke en verfrissende dynamiek. Het publiek zit er inmiddels lekker in: bij vooral de oudere tracks wordt er voluit meegezongen, gemosht, en durft zelfs een enkele stagediver zich van het podium te werpen. Na bijna een uur gespeeld te hebben, zien we minstens vijf meeklap-momentjes, horen we zeven keer “we love you Drachten, you are f*cking awesome”, en zijn alle hits voorbij gekomen. Nou ja, bijna. Na een korte pauze geeft zanger Eli Santana een speech over het helen van wonden en de saamhorigheid van harde muziek, waarna de band hun akoestische ballad “Live For Better Days” als toegift speelt. Een zoetsappige en zeer gladgestreken afsluiter voor een hardcore show, maar aan het volume van de zaal te horen, was dit precies waarvoor ze kwamen. Een geslaagde middag.