Een zwaar aangezette versie van de wereld om ons heen, vertaald naar muziek. Mooi, hoe jullie de sound van de band omschrijven.
Jawel, he? Dat is ook precies zoals wij het zien. We maken iets dat het midden houdt tussen hyperpop en moody electronische indie. Inspiratie putten we vooral uit film en visuele kunst. We vinden dystopische verhalen zoals Blade Runner en Black Mirror heel interessant, net zoals goeie sci-fi ook altijd een interpretatie van onze huidige wereld is.
Met het treurspel van de pandemie koud achter de kiezen, mag de deur van live entertainment inmiddels weer open. Nieuwsgierig naar waar onze fijne Friese muziekscene zich mee bezig houdt, strijken wij neer voor een onderonsje met Lester Blackfield; eigenzinnige en vlijmscherpe driemansset uit district Harlingen.
Jullie nummers zijn soms bijna filmisch, materiaal voor een soundtrack of onder de opening credits van een bioscoopkraker. Niet iets wat je als achtergrond even aanzet, je moet echt je aandacht erbij houden.
Dank je! Het zou trouwens wel heel gaaf zijn om een soundtrack te maken bij een korte film. Samen met een goede filmmaker aan iets werken. Maar wat dat betreft is dat ook ons uitgangspunt, hoor, het is pas af als het af is. We willen echt een totaalplaatje leveren en brengen het ook pas uit wanneer we er 100% tevreden over zijn.
Missie geslaagd, want de nummers zijn stuk voor stuk compleet. Ze hebben een logisch verloop, maar toch steeds weer iets onverwachts. Alles klopt gewoon.
Haha, dat zou ook best nog wel eens kunnen komen door onze achtergrond. We hebben alledrie een baan waar je je kop bij moet houden, dus we zijn best wel perfectionistisch. Alles moet inderdaad precies kloppen. Misschien dat we die instelling daarom automatisch meenemen.
En dan natuurlijk de vraag, waar heeft Lester Blackfield zich de afgelopen twee jaar mee beziggehouden?
We hebben uiteindelijk de tijd die vrij kwam door de pandemie gebruikt om even helemaal vanaf nul te beginnen. We hebben geleerd om zelf te produceren, maar zijn vooral heel veel bezig geweest om uit te vinden welk verhaal we wilden vertellen met onze muziek en visuals. Het is natuurlijk vreselijk voor de hele industrie wat er is gebeurd, maar voor ons voelde het eigenlijk vooral alsof we alle tijd konden nemen om veel te experimenteren. Uiteindelijk hebben we samen met Lake Woozoo aan drie singles gewerkt die afgelopen tijd zijn uitgekomen.
Brengt ons bij het doel van deze oefening, want wat live shows betreft beperken bands zich tegenwoordig niet meer alleen tot het spelen van muziek, maar wordt er steeds meer aandacht besteed aan de beleving. Eerder werd bijvoorbeeld alleen de bandnaam via een beamer op de achtergrond geprojecteerd, ga je nu naar een concert dan is het decor vaak deel van de show.
Klopt, onze focus lag vooral op de visuals voor de live shows en het artwork. Eén van de leukste dingen waar we afgelopen tijd aan gewerkt hebben is een lichtshow die we zelf aansturen tijdens onze live show. Die lichtshow is heel compact zodat we hem altijd kunnen meenemen. Bij iedere show die we geven kunnen we de ruimte waarin we spelen omtoveren tot onze eigen belevingswereld.
Het is sowieso heel bijzonder om iets te doen dat aan de ene kant heel instinctief gebeurt, en aan de andere kant heel technisch is. Dat is voor ons ook het mooiste aan muziek. In de basis maken we muziek voor onszelf, als uitlaatklep. Het is super als dat ook een reactie oproept op een soort onderbewust niveau. Dat je met een idee, via een bak elektronica, uiteindelijk mensen aan het dansen kan krijgen, dat maakt het heel gaaf.
En dat gezegd hebbende, jullie zullen ook wel weer staan te trappelen om op te treden, fijn dat er inmiddels weer meer mogelijk is en dat er eindelijk wat meer perspectief is.
Inderdaad, het biedt zeker meer perspectief. En hebben er ook echt veel zin in. Een tijdje terug stonden we in Simplon, dat was onze eerste show weer. Op een paar dagen na was het precies twee jaar geleden dat we opgetreden hadden, dus het voelde heel nice om eindelijk weer voor een publiek te spelen. Het was ook de eerste keer dat we de nieuwe visuals en lichtshow konden testen voor een publiek, dus het was heel gaaf om te zien dat alles werkte en indruk maakte.
Hoogste tijd om jullie weer eens live op de planken te zien! Wat staat er de komende tijd voor de band op het programma?
In april spelen we in Leeuwarden, eerst op 2 april bij het Media Art Festival in het Stationskwartier, en op 5 april hosten we een avond in de Popbunker als onderdeel van de Friese Lente. Daar komen Delore en Renceau ook optreden. Ook gaan we binnenkort live video’s van onze singles releasen, die we op een bijzondere locatie hebben opgenomen met 2-Inch uit Leeuwarden. Dus daar kijken we wel echt naar uit, om te laten zien en horen waar we de laatste tijd aan hebben gewerkt.
Kortom, Lester Blackfield heeft onlangs absoluut niet stilgezeten...
Door de afgelopen fwee jaar is ons gevoel van tijd helemaal weg, het voelt alsof we nog maar net begonnen zijn. We zijn vooral blij dat we die tijd waarin we niet konden optreden niet alleen overleefd hebben als groep, maar dat we er ook beter uitgekomen zijn. Het hoogtepunt moet nog komen.