Meer dan een jaar geleden stonden de IJslandse mannen van Arstiđir nog samen met Anneke van Giersbergen in Sneek. Nu zijn ze terug in Friesland en komen ze in Neushoorn met een intieme set. Voor de gemiddelde metalhead is dit wellicht wat te rustig. Desondanks kun je niet veel verkeerds zeggen over de meerstemmigheid die ze ten gehore brengen als ze zingen. De mannen van Árstiđir beschikken over goede, kalme stemmen met een prettig hese ondertoon. Dit is vooral te horen tijdens de IJslandse hymne die ze normaal alleen op treinstations spelen: Heyr Himna Smiđur. Dit sfeervolle meerstemmige nummer is rond 1200 geschreven en de mannen van Árstiđir zetten een prachtige interpretatie van de hymne neer. Naast in het IJslands gezongen liederen, hoort het publiek ook Engelse teksten voorbij komen. Árstidir eindigt met het nummer Shades dat afkomstig is van het album Hvel en het blijkt een droevig nummer te zijn. Ondanks de melancholie lopen ze met een glimlach en een diepe buiging van het podium af.
Het is koud buiten en de sjalen en winterjassen mogen weer aan. Voor de Scandinavische bands Sólstafir, Myrkur en Árstiđir zouden deze temperaturen bijna als thuis moeten aanvoelen. Wie aan IJsland denkt, denkt aan het overweldigende landschap, het koude klimaat en de bergen. Elementen die de inspiratiebronnen zijn van vele teksten van hoofdact Sólstafir. Sólstafir behoorde in eerste instantie tot het genre black metal, echter zijn ze zich de laatste paar jaren gaan identificeren als postrock band. De invloeden van het metal genre zijn nog wel goed te horen, ook op het nieuwe album Berdreyminn. Arstiđir en Myrkur staan in hun Europese tour als voorprogramma geboekt en zijn daarom ook in Neushoorn te bewonderen.
De volgende stop op de Scandinavische route is Denemarken. Hier vinden we Myrkur, hetgeen donker betekent en een muziekproject is van zangeres Amalie Bruun. Het tweede studio album van Myrkur is onlangs in september uitbracht. Gelijk bij het eerste lied betovert de mysterieuze zangeres de zaal met haar hoge en magische stem. Desalniettemin laat ze bij een aantal nummers, waaronder Måneblôt, horen dat ze kan schreeuwen en grunten. Af en toe lijkt het alsof Bruun twee persoonlijkheden heeft, want het grunten wordt moeiteloos afgewisseld met lieflijk gezang. De show van Myrkur doet denken aan een toneelspel of een dans. Bruun maakt sierlijke bewegingen met haar lichaam en de gitaristen en drummer houden een verkleedpartijtje. Met hun armen vol tatoeages en hun bijna niet zichtbare gezichten zorgen zij voor de begeleidende partij voor de prachtige stem van de zangeres. Bruun maakt tussen de nummers door niet veel contact met het publiek, tijdens nummers gebeurt dit wel door angstaanjagend veel oogcontact te maken.
Bij de laatste stop zijn we weer terug in IJsland met hoofdact Sólstafir. Deze band is in 1994 opgericht en heeft inmiddels zes studio albums op hun naam staan. Het laatste album van hun hand is Berdreyminn, dat dit jaar het levenslicht zag. De naam Sólstafir betekent ‘stralende zonnestralen’ en is tegenstrijdig met het soort muziek dat ze maken. De mannen van deze postrock/metal band laten namelijk voornamelijk somber getinte liederen horen. Alhoewel de muziek van Sólstafir donker van toon is, blijkt zanger Ađalbjorn een praatgrage frontman. Dit laat hij niet alleen verbaal merken, maar ook non-verbaal. Ađalbjorn heeft een mysterieuze blik en zelfs is zelfs wat angstaanjagend.
Tijdens de rustige momenten in het begin van de nummers praat een deel van het publiek veel en luid. Voor de Sólstafir-fans die het gehele concert willen beleven is het een domper. De muzikanten zelf lijken hun eigen muziek in hun hele lichaam te beleven en op te gaan in een trans. Dit uit zich in de dromerige en intense manier van spelen. De dromerigheid maakt tijdens Ótta daarentegen even plaats voor een vrolijk deuntje, wat zorgt voor een mooi contrast in de set. Bij de hoofdact Sólstafir is er sprake van een overweldigende opbouw gedurende de set en het is echt een beleving om deze band live te zien. Je droomt weg in de muziek en de Grote Zaal van Neushoorn wordt betoverd door Scandinavische magie. De twee voorprogramma’s passen goed bij deze show, hoewel Árstiđir misschien wat té kalmpjes is. Desondanks laten drie bands met klasse een cadeautje achter voor de postrock liefhebbers.
GEZIEN
Sólstafir + Myrkur + Árstiđir
Neushoorn, Leeuwarden
Zaterdag 18 november 2017