Tourist Lemc, Welcome to The Village, Bontebok, zondag 19 juli 2015
Het drukke zomerschema is niet de enige gelijkenis tussen Typhoon en Tourist Lemc (kortweg Tourist). Ook muzikaal gezien zijn er raakvlakken. Beide maken hiphop dat toegankelijk is voor een breed publiek. Dat komt door de herkenbaarheid die ze in hun muziek leggen. Geen lome beats en teksten uit ‘de hood’ maar kwetsbare liedjes over de liefde en andere grote problemen in het leven. Beide zijn ze goudeerlijk. En dat is verfrissend in een genre dat, vooral bij de mainstreamacts, grotendeels om uiterlijk vertoon gaat.
Bovendien grijpen ze beide muzikaal gezien terug naar hun roots. Typhoon doet dat met warmbloedige kaseko uit Suriname. Tourist grijpt terug naar Nederpop en Keltische muziek. Een grote inspiratiebron is de Franse hiphop van eind jaren negentig. In veel tracks van de Vlaming klinkt dan ook ergens La Tribute de Dana door.
Een Vlaamse Typhoon, dat moet garantie zijn voor een feestje. Dat valt dan weer tegen. Tourist is meer het type jongerenwerker. Hij schurkt tegen hiphop aan, maar is het niet echt. Net zoals die dertiger in het jongerencentrum nooit meer een vijftienjarige zal zijn. Ook ontbreekt de tomeloze energie van het genre, die vrijdagavond wel van het podium spatte. Daardoor blijft het statisch. Eerder een show van een singer-songwriter dan van een rapper.
Dat was niet heel erg geweest, ware het niet dat het zware Antwerpse accent, wat natuurlijk ook ontzettend charmant is, de verstaanbaarheid niet ten goede komt. Prachtliedjes als Troubadours en Koning Liefde klinken daardoor allemaal eender. Ook omdat de band nogal flets is en weinig accenten aanbrengt. Misschien verwaaide het ook wel. Zou kunnen. Nou ja, Tourist krijgt bij het festivalpubliek nog genoeg kansen voor een herhaling.