#WTTV: Reptile Youth: de kracht van een Frontman

Denen leveren muzikaal equivalent van driedubbele espresso

Tekst: Wouter Hoogland | Foto's: Jort Klarenbeek ,

Je hebt frontmannen en je hebt Frontmannen met een hoofdletter. De Denen van Reptile Youth hebben er in ieder geval één van de laatste soort. Wie op de door het programmaboekje beloofde technosoul hoopt, komt overigens bedrogen uit. Het publiek in festivaltent Grootegast krijgt een flinke portie opzwepende dancerock voorgeschoteld.

CONCERT:
Reptile Youth, Grootegast, Welcome To The Village, zondag 28 juli 2013

MUZIEK:
De term ‘technosoul’ is overigens hoe de groep zichzelf omschrijft. In de studio is het een duo, maar Reptile Youth staat hier met een vijfkoppige band op het podium en slingert daarmee snoeiharde drums, overstuurde baslijnen en stuwende synthesizers de tent in – met daar overheen nog een zanger die de longen uit zijn lijf lijkt te schreeuwen. Weinig soul dus: de band doet meer denken aan een energiekere Goose.

PLUS:
Dit soort muziek gaat erin als zoete koek op festivals en dat weet de band maar al te goed. Reptile Youth staat er dan ook met een prima dosis zelfvertrouwen, wat zich vertaalt in een goede interactie met het publiek. Dansbaar is het codewoord van deze set, en dat is dan ook het enige wat het publiek kan doen.
En net als je denkt dat de set wat op dezelfde dynamiek blijft hangen, openbaart de zanger zich plotseling als een onheilsprofeet die de Grootegast waarschuwt voor de naderende Apocalyps – wat dan weer leidt tot de eerste van vele hoogtepunten van de set. De nummers worden harder, en de frontman wordt beweeglijker: hij is bijna even vaak voor het podium te vinden als erop. Hij weet het publiek dan ook zo ver te krijgen dat de hekken van het terrein worden gesloopt om met de band te gaan zwemmen in het meer.

MIN:
Opvallend is dat elk nummer eenzelfde opbouw lijkt te hebben, waardoor in ieder geval het eerste deel van de set wat eentonig aanvoelt. De drummer staat continu in de vijfde versnelling, wat ertoe leidt dat ook elk nummer ongeveer hetzelfde ritme meekrijgt. Jammer is ook dat de opbouw naar het einde van de set grotendeels wordt afgezwakt door de set te eindigen met een zwaar, langzamer nummer. De climax komt hierdoor net te vroeg.

CONCLUSIE:
De uitstekende live-reputatie die de Denen tijdens hun huidige Europese tour hebben opgebouwd wordt volledig waargemaakt. Het is maar goed dat de zanger geen plannen heeft voor wereldoverheersing, want iedereen zou hem zonder enige twijfel volgen.

CIJFER:
8