#WTTV: Beans & Fatback: een lesje voor de groten

De Groene Ster ligt even in de delta

Tekst: Wouter Hoogland | Foto's: Jort Klarenbeek ,

Niet alleen in Nashville wordt tegenwoordig nog goede Amerikaanse roots gemaakt: ook Nederlands eigen Beans & Fatback kan er wat van. Vanavond is niet Tennessee, maar de Groene Ster het centrum voor moderne blues, country en roots.

CONCERT:
Beans & Fatback, Welcome To The Vilage, Bontebok, zaterdag 27 juli 2013

MUZIEK:
Het zevental dat ooit samenkwam uit een gezamenlijke liefde voor rootsmuziek en goed eten is de perfecte band voor een warme zomeravond. Met het tweede album komt de band vuiger en rauwer uit de hoek dan voorheen, met invloeden vanuit de blues, country, americana, en al het andere wat je maar in het zuiden van de Verenigde Staten tegenkomt. Namen die snel in gedachten komen zijn Dr. John en Dan Auerbach, maar Beans & Fatback is veel en veel meer dan dat.

PLUS:
De band heeft mogelijk de hoogste gemiddelde leeftijd van alle acts op dit festival, maar de meeste jonge honden zouden niet tegen het enthousiasme van deze zeven op kunnen. Daarbij zit de hele show ook retestrak in elkaar: verwachte aspecten als de vlijmscherpe gitaar- en orgelsolo’s met een perfecte balans tussen virtuoos en onbesuisd doen verbazen, maar vooral de twee (!) perfect op elkaar ingespeelde drummers zijn een geweldig showelement. Binnen de set, maar ook binnen de nummers zelf varieert de band aangenaam. Rootsartiesten hebben nogal eens de neiging om eindeloos in hetzelfde tempo en akkoordenschema door de drammen, Beans & Fatback heeft die neiging absoluut niet. Tempowisselingen en snoeiharde bluesriffs worden niet geschuwd, waardoor hier een van de boeiendste shows van het festival wordt neergezet. Tussen de nummers vallen er nauwelijks stiltes en problemen met het geluid worden gewoon snel met ouderwets knoppendraaiwerk opgelost in plaats van door de geluidsman in te schakelen.

MIN:
Als er dan toch muggen gezift moeten worden: ja, de zang is soms wat te hard, de nummers bevatten soms wat tekstuele clichés, en de synthesizer voelt vervreemdend tussen het traditionele rootsinstrumentarium. Maar dit is vuige roots zoals het bedoeld is: T-Model Ford werd immers ook niet bekritiseerd omdat hij te hard schreeuwde.

CONCLUSIE:
Als er een hemel bestaat, zitten de oude bluesmeesters vanavond glimlachend naar beneden te kijken. Even ligt de Groene Ster niet bij Leeuwarden, maar diep in de Mississippidelta. Beans & Fatback is een liveband waar zelfs The Black Keys en Jack White nog een puntje aan kunnen zuigen.

CIJFER:

Een dikke 9