‘Legendary, en daar is geen woord van gelogen,’ zo noemt Melvin ‘Tahko’ van Pelt zijn vroegere block parties in de Griend. ‘We stonden met zo’n honderdvijftig man in een klein flatje – wie er niet bijpaste, feestte verder in de tuin of op de parkeerplaats.’ Melvin móest ze wel organiseren: als beginnend techhouse-dj kon hij nog twee keer op de Music Monday’s van De Advocaat draaien, voordat de club zijn deuren sloot. Niet veel later besloot Melvin zijn biezen te pakken, en belandde hij met een kleine omweg via Curacao in Amsterdam.
 

Maar zijn plek in Amsterdam zou hij voor geen goud willen ruilen. ‘Je woont daar gewoon super dichtbij de scene. Iedereen in Lelystad kent de bekende struggle van “pak ik de laatste nachttrein of de eerste ochtendtrein”, maar hier is alles opeens op de fiets te doen. Daarnaast zie je meer mensen face to face en krijg je daardoor automatisch ook meer kansen toebedeeld. Maar qua artiesten is het aanbod hier enorm, dus ik wil mij niet alleen op Amsterdam focussen: ik richt me juist op Nederland, Europa en de rest van de wereld.’
 

Momenteel zit Tahko op de Herman Brood Academie, waar ook Martin Garrix en Sluwe Vos hebben gestudeerd. ‘In principe loop ik nu stage bij mezelf: boekingen zijn stage-uren, waar ik studiepunten voor krijg.’ Hij moet nog anderhalf jaar, daarna richt hij zich op een eigen release. ‘Ik heb een contract getekend bij MyFirstRecord, waar in samenwerking met AVA mijn eerste EP met twee eigen tracks uitkomt. Dat vind ik enorm eng, want ik geef mezelf voor het eerst helemaal bloot. Momenteel probeer ik nog een beetje mijn sound te zoeken in de tracks: qua percussie is het lekker groovy en funky, en qua melodielijnen is het fokking vage shit – eigenlijk zoals ik zelf ook ben. Ik heb er inmiddels al zo lang aan gewerkt dat ik het niet meer kan horen, ik ken iedere fokking noot uit mijn hoofd. Maar er is no way back nu, dit wordt het moment van de waarheid.’
 

Voor het zover is, doet Tahko eerst een heuse homecoming-gig tijdens Braaf, op zaterdag 28 maart. ‘Ik vind het een hele eer dat organisator Anno Rado mij laat headlinen en afsluiten. Alle remmen gaan los - strik je veters, want we gaan flink stampen.  Ik vind het tof om de mensen in Lelystad te laten horen wat ik nu allemaal doe. Veel oude vrienden kennen Melvin wel, maar hebben mij als Tahko nooit zien draaien. Daarom is zo’n set in Underground na al dat harde werken een soort bekroning voor mij.’

 

Daarna klopt de festivalzomer alweer voorzichtig op de deur. ‘Zo sta ik net als vorig jaar weer op Day in the Park, een van de vetste festivals van de zomer. Ook ga ik naar Duitsland voor Ruhr Love, en draai ik op Zandvoort tijdens In The Cloud Festival. Alles waar ik tijdens de winter in de clubs mee heb geëxperimenteerd werkt toe naar deze sets, op festivals moet ik opvallen en on point zijn.’ 
 

Ooit weer in Lelystad wonen zit er voor Melvin intussen niet in. ‘Ik kom er nog regelmatig, om mijn pleegouders te bezoeken of voor verse tattoo’s van Darryl Veer. Als ik nog uit Amsterdam verhuis, ga ik naar Berlijn.’ Zelfs op zijn oude dag is een terugkeer uitgesloten. ‘Ik ga sowieso niet dood in Nederland: als ik ondanks mijn wilde levensstijl ooit mijn oude dag mag bereiken, ga ik lekker in het warme zonnetje op Curacao zitten. Lelystad heeft mij gemaakt tot wie ik ben, maar we hebben inmiddels afscheid van elkaar genomen.’