LL ‘15 : Lowlands door de ogen van Lowlanders – Wrap up

'Ik hoop dat mijn trouwe lezers een erg leuke tijd met mij hebben gehad.'

Daphne Borst & Kilian Kayser ,

Het afgelopen weekend hebben wij op Lowlands de bekendere en minder bekende Flevolanders op de voet gevolgd. Eva begon het festival met een tegenvallende vriendin, maar eindigde in een euforische schuimparty. Arjan en Suzanne begonnen rustig, maar hebben uiteindelijk flink getrild met de billen. Voor Bobbie was Lowlands een emotionele rollercoaster met als toppunt de terugkeer van zijn portemonnee. En voor Valentina was Lowlands een cadeautje vol muzikale hoogtepunten. Lees hieronder wat hun hoogtepunten en dieptepunten waren en welk cijfer ze aan wat uiteindelijk geven?

Eva heeft inmiddels thuis alweer een beetje kunnen bijkomen van alle Lowlandspret. Ze heeft geen dipdag (want Eva zegt alleen ja tegen wodka) en eigenlijk ook geen kater.

 
Hoe was je laatste Lowlandsdag?
‘Oh dat was heel chill. Ik moet even nadenken hoor want het is ook allemaal een beetje vaag. Oh ja, ik ging naar The Maccabees, daar heb ik op de Alphaheuvel gechilld en dat was heel fijn. Ik ben ook nog naar Mura Masa geweest. Het vetst was Tame Impala, ik was zo gelukkig dat ik daar was, het was heel erg mooi. Django Django ook trouwens. ’s Avonds ben ik met een vriend het terrein op geweest, en toen we bij de Crazy Town een lange rij zagen staan, moesten wij ook even kijken. Toen we eenmaal binnen waren, bleek dat er een enorme schuimparty aan de gang was. Er stond een man verkleed als vrouw op het podium. Hij was helemaal geen drag queen ofzo, hij zag er eigenlijk heel erg uit als een mooi poppetje. Het was bijna onrealistisch. Dat schuim werd na een tijdje trouwens heel erg vies. We hebben toen besloten om daar maar weer weg te gaan. Na de schuimparty ben ik met een andere vriend alle WC-raves afgegaan. We begonnen op camping 2, en daarna gingen we langs 1, 3 en 4. Ik heb vooral heel veel gedanst en getrommeld. Na de WC-raves ben ik gaan slapen, ik heb er geen doorhaalzondag van gemaakt.’
 
Wat was jouw absolute Lowlands hoogtepunt?
‘Dat is wel heel lastig, ik heb zulke mooie dingen meegemaakt. Het eerste hoogtepunt was Bleachers. Iedereen daar was zo blij, het was zo’n mooi optreden ook. Er werd echt een goed feestje gebouwd ook. Het tweede hoogtepunt was de schuimparty, omdat we daar zomaar beland waren, en vooral ook omdat het een SCHUIMPARTY WAS! Het derde hoogtepunt was trouwens toen iedereen in de India onder mijn tak door ging limbodansen.’
 
Wat voor jou een dieptepunt?
‘Dat was de kotsende vriendin in mijn tent, de eerste nacht natuurlijk.’
 
Wat voor cijfer geef je deze Lowlands?
‘Ik denk zeker wel een 8,5. Geen enkel optreden dat ik gezien heb viel tegen, en de nachten waren ook zo leuk. Ik was ook met zo’n ontzettend fijne groep vrienden, dat maakte het ook heel mooi.’
 
Ga je volgend jaar weer?
‘Ik wil wel weer. Het ligt er alleen een beetje aan wat voor line-up er staat. Dit jaar heb ik wel heel veel nieuwe dingen ontdekt, maar ik vind bijna tweehonderd euro wel te duur om zomaar een kaartje te kopen.’
 

Terwijl Suzanne alweer hard aan het werk is, kon Arjan nog wel even vertellen over zijn laatste Lowlandsbelevenissen. En dat terwijl hij zijn stem eigenlijk een beetje kwijt is.

 
Hoe waren jouw laatste Lowlandsmomenten?
‘Zondag was wel een geslaagde dag. Ik moest wel even goed wakker worden, en mijn vriendin werd ziek dus dat was wel heel zonde. Zij is uiteindelijk ook wat eerder naar huis gegaan. We zijn pas bij Todd Terje het terrein op gegaan. Ik was nog helemaal nuchter maar het was wel heel erg geslaagd. Ik had daar wel een flink kippenvelmoment, ondanks de hitte. ‘s Avonds heb ik Tame Impala gemist, omdat we op tijd naar Major Lazer wilden. Uiteindelijk vond ik Major Lazer wel oké, maar eigenlijk was het net even teveel clubmuziek voor me, dat was wel jammer, zeker van Tame Impala. ’s Nachts ben ik net als zaterdag in de X-Ray en de Bravo geweest, daarna heb ik nog heel relaxed een beetje rondgelopen over het terrein. De terugreis verliep heel voorspoedig, we zijn rond elven met de auto vertrokken en hebben daarvoor rustig ingepakt. Ik had wel weer net als ieder jaar een zwaardere tas op de terugweg dan op de heenweg, maar dat is een bekend verschijnsel. Je bent brak, moe en hebt vooral last van zelfmedelijden.’
 
Wat waren jouw Lowlandshoogtepunten?
‘Todd Terje en Lianna La Havas waren mijn hoogtepunten. Lianna La Havas is zo’n fijne beschaafde Brit, en ze zingt heel mooi. Een derde hoogtepunt was wel een beetje het weer. Met regen hadden veel optredens en sfeerdingen gewoon heel erg kunnen inzakken, en dat gebeurde nu totaal niet.’
 
Heb je nog dieptepunten?
‘Ik vond het heel jammer dat mijn vriendin ziek werd en eigenlijk was Mark Ronson daarnaast een beetje een dieptepunt, qua muziek viel het écht tegen. Het is lastig dat hij veel met co-artiesten werkt, want die kun je niet zomaar allemaal live laten optreden, daar zette hij telkens samples van op. Ieder nummer leek daardoor eigenlijk teveel op de versie op de cd, en dat voelde ik niet helemaal. Het voelde allemaal wat goedkoop aan. Chemical Brothers viel trouwens ook echt tegen. Bij hen bouwde de set heel slecht op, en het hele optreden liep daardoor voor mij niet lekker.’
 
Wat voor cijfer zou je deze Lowlands geven?
‘Ik denk een 7,5 of een 8, ik heb me prima vermaakt. Natuurlijk waren niet alle optredens even goed, dus dat speelde wel een beetje mee.’
 
Zien we jou volgend jaar weer op Lowlands?
‘Ik twijfel nog een beetje, ik hoorde namelijk van veel vrienden dat Down The Rabbit Hole ook heel leuk schijnt te zijn. Volgens Suzanne was dat onder andere zo, en ik hoorde het wel meer. Het programma was daar afgelopen keren heel leuk, en de prijs is ook behoorlijk goed. Als vrienden naar Lowlands gaan, ben ik er ook weer bij. Maar voor nu lijkt het me waarschijnlijker dat ik naar Down The Rabbit Hole ga.’

Voor Bobbie was Lowlands dit jaar een emotionele rollercoaster. Nu hij erop terugkijkt heerst een voldaan gevoel.

 
Hoe was je laatste zondag?
‘Nou. Aangezien ik mijn portemonnee weer terug had en er zelfs nog geld in zat heb ik voor de zekerheid maar alles uitgegeven voordat ik hem weer kwijt zou raken. Verder waren optredens als Major Lazer, Baauer en Joost van Bellen super tof. Joost van Bellen heeft volgens mij een hekel aan mensen, want hij heeft iedereen in de Bravo helemaal kapotgemaakt zondagnacht. Na Joost van Bellen zijn we nog met een klein groepje bij de tent gaan zitten waar we met zijn alle hebben getwijfeld of we moesten gaan slapen. Ik ben uiteindelijk superblij met de keuze om dat toch maar wel te gaan doen.
 
Wat was jou absolute hoogtepunt van Lowlands?
‘Ik zou willen zeggen Kendrick Lamar omdat ik gewoon fan ben. Maar uiteindelijk moet ik toch zeggen dat Baauer b2b met Boys Noize een super toffe show gaf waar ik echt mij goed hebt vermaakt. Ik was bijna al mijn vrienden kwijtgeraakt daar, maar ik had geen tijd om ze te zoeken want ik had het te druk met losgaan. Baauer was trouwens verkeerd gespeld in de achtergrond tijdens zijn set voor de gene die het niet opgevallen was.’
 
En heb je ook een absoluut dieptepunt?
‘Mijn dieptepunt deze editie van Lowlands was toch vooral de vermiste Micheal. Ik weet niet wat er is gebeurd met hem maar ik hoop vooral dat hij nooit meer is terug gevonden.
 
Als je iets of iemand een cijfer mag geven, wat zou je welk cijfer geven?
‘Dit zijn moeilijke vragen.Oké, Chemical Brothers een 7, het had hoger kunnen zijn als ik hun set niet al van te voren op YouTube had gezien. Baauer b2b Boys Noize een 10. Dik verdiend ook. De Alpha tent in zijn algemeenheid krijgt van mij een magere voldoende, super ver lopen en altijd nokkie vol. Oja, Yordie krijgt van mij een 27 aangezien hij zo lief wilde zijn mij thuis af te zetten maandag. Niet lief met een hoofdletter L, om misverstanden te voorkomen. En Michael een -27.
 
Volgend jaar weer?
‘Nee, ik denk het niet. Maar wie weet, dat zei ik vorig jaar namelijk ook... Verder hoop ik dat mijn trouwe lezers een erg leuke tijd met mij hebben gehad, ik heb namelijk een super leuke tijd met hen gehad. En voor wie mijn portemonnee heeft gevonden: jij hebt mij weer hoop in de mensheid gegeven. Als het kan zou ik een biertje met je drinken, hoewel je wel moet betalen, aangezien je nog 55 euro van mij hebt.’
 

Valentina ging zondagavond om half 9 al naar huis en werd maandag thuis wakker met een schatkist aan mooie muzikale herinneringen.

 
Hoe was je laatste Lowlandsdag?
‘Heel chill. Zondagavond zijn we al om half 9 naar huis gegaan omdat iedereen super moe was. En weet je, je moet het dan niet forceren door naar acts te gaan terwijl je eigenlijk geen energie meer hebt, dan is het niet leuk. Zondag heb ik wel nog Passenger kunnen zien. Eigenlijk vind ik dat hij zeikmuziek maakt en toen ik die cd ooit kreeg was ik ook helemaal niet blij. Maar live was hij zo goed, de interessante verhalen die hij schrijft komen dan ineens over en hij kreeg dan ook iedereen mee.’
 
Wat was jou hoogtepunt?
‘Mijn absolute hoogtepunt was JP Cooper. Het was het eerste optreden dat ik zag. Vrienden zeiden dat hij de geilste stem ter wereld had, dus ik moest wel gaan kijken. En inderdaad, het was zo mooi en sensueel. Hij zong ook zo goed, geen enkele valse noot heb ik gehoor. Sinds dat ik terug ben heb ik ook niets anders gedaan dan naar zijn muziek luisteren. Hij stond in de Lima en die tent was in 2006 al mijn hoogtepunt van het festival en dit jaar gewoon weer. Oh, en de sauna was een hoogtepunt!’
 
En heb je ook een dieptepunt?
‘Het dieptepunt was mijn poging tot free hugs. Ik kreeg de eerste paar minuten gewoon van niemand een knuffel. Toen heb ik mijn vraag veranderd van ‘Wil je een knuffel?’ naar ‘Mag ik je een knuffel geven?’. Toen kreeg ik bij mijn eerste poging gelijk een knuffel, dat was fijn! Muzikaal was José Gonzales een dieptepunt, het was veel te vrolijk, te harmonisch, voor zijn stemmige nummers waar ik zo van houd.’
 
Als je iets of iemand een cijfer zou kunnen geven, wat zou je dan geven?
‘Van mij krijgt JP Cooper een 9. Geen 10, er moet altijd ruimte zijn voor ontwikkeling. Hoewel zijn show qua ervaring voor mij wel echt een hele dikke 10 was. Misschien ga ik een keer naar Londen toe om naar hem te kijken, hij speelt daar vaak.’
 
Ga je volgend jaar weer?
‘Haha, het is erg maar ik denk dat ik alleen weer ga als ik gratis kan gaan. Het fijne daar aan is dat je geen druk hebt dat je dingen moet zien omdat je hebt betaald. Er staan zoveel vette dingen op het programma, dat wanneer ik die betaaldruk zou hebben ik niet meer rustig over het terrein zou kunnen lopen zonder bang te zijn dat ik dingen mis.