Alle veertien bands die vandaag afreizen naar de hoofdstad hebben bij het winnen van de lokale muziekcompetitie (in dit geval Flavourland) een bus voor de fans gekregen. Op afgesproken tijden en plekken worden de fans opgehaald en naar Amsterdam gebracht. Assorted Travellers heeft de pech dat het als eerste band speelt, en daarom op tijd in Amsterdam moet zijn voor de soundcheck. Geen bussen voor deze band dus: in plaats daarvan gaan ze in rock-’n-roll-stijl met de trein.
Beyond Flevoland: Assorted Travellers wint publieksprijs in Melkweg
Almeerse folkband overtuigt in landelijke finale en neemt drieduizend euro mee naar huis
Almeerse band Assorted Travellers had zichzelf met de winst van Flavourland 2014 verzekerd van een optreden tijdens de Sena Performance POPnl Awards, in de Amsterdamse Melkweg. 3voor12 Flevoland-redacteur Chantal werd voor één dag opgenomen in het reisgezelschap en vertrok samen met de band naar Amsterdam.
Backstage voorbereiding
Er staat niemand bij de Melkweg-deuren om de band op te vangen, maar uiteindelijk weten ze een medewerker te vinden die ze de juiste kant op wijst. De gang naast het water leidt naar een smal, omhoog cirkelend trappetje, en daarboven liggen de kleedkamers. Assorted Travellers deelt de kamer met nog drie andere acts, maar aangezien er verder nog niemand is, hebben ze alle ruimte voor zichzelf. Beneden zijn ze nog niet klaar voor de soundcheck, dus tijd genoeg om nog even op de bank te hangen en verder te kletsen.
De hoogtepunten van Lowlands worden uitgewisseld terwijl Joachim wat muziek van oude countrymeesters opzet. Hij bekent dat hij tot een jaar geleden nooit luisterde naar het genre. Toen de band naar Frankrijk vertrok voor de opnames van de EP en een videoclip, ontkwam hij er echter niet aan. 'Er stond alleen maar country op tijdens de roadtrip. Ik heb er naar moeten luisteren tot het weer net zo hard uit mijn oren gedropen kwam.' Aan de glimlach op zijn gezicht is te zien dat hij dit absoluut niet erg vindt.
In topvorm
Gitarist Jonathan besluit dat hij nog tijd genoeg heeft om even al zijn snaren te vervangen, hoewel dat niet echt vlekkeloos gaat. Een van de snaren springt en bij nader onderzoek van zijn gitaartas blijkt dat het net de laatste was. Gelukkig zit er nog een gitaar in de band, en zanger/gitarist Alexander biedt uitkomst. Wanneer alle gitaarperikelen achter de rug zijn, wordt de band door de stagemanager opgehaald om alvast te beginnen met opbouwen. Mariëlle blijft zitten. 'Ik vind dat eigenlijk helemaal niet fijn. Nu is het net alsof ik een enorme diva ben, en het is ook zo clichébevestigend. Dat het meisje in de band niks doet. Maar ik heb daar nu nog niks te doen. En ik wil wel helpen, maar ik weet dat ik dan ondertussen alleen maar in de weg loop.'
De bandleden hebben ruim genoeg tijd om te soundchecken en daar maken ze dankbaar gebruik van. Dat is dan ook het enige voordeel aan het als eerste moeten spelen, vertelt Jonathan. ‘We hebben langer om te soundchecken dan de twintig minuten die we straks ook daadwerkelijk mogen optreden! Verder is het jammer. Want alle bussen van de bands komen pas veel later aan, dus dan staan wij voor een halfvolle zaal te spelen.’ Een uurtje later lijken zijn zorgen wat voorbarig te zijn geweest. Toegegeven: de zaal staat niet propvol, maar de vloer is goed gevuld. De band loopt rond 18.00 uur rustig het podium op terwijl de presentator de procedure van de dag uitlegt. En dan zijn zij eindelijk aan de beurt. Hoewel de band naar eigen zeggen niet zo in topvorm is - Mariëlle is ziekjes en heeft last van haar stem, gitarist Jonathan moet veel hoesten en heeft daardoor weinig geslapen - zetten ze een van hun beste optredens neer. De zaal begint uit zichzelf mee te klappen en de muziek wordt overduidelijk goed ontvangen.
Prijsuitreiking
Na het optreden loopt de band schijnbaar onaangedaan weer het podium af, al hebben het duidelijk naar hun zin gehad. Bassist Kjell: ‘Het was een energiek publiek, en daar kregen wij dan weer energie van.’ Buiten laten ze pas echt wat van uitgelatenheid zien, als ze daar door familie en vrienden begroet worden. Na het eten verspreiden de bandleden zich over het terrein van de Melkweg. Sommige gaan de concurrentie bekijken, terwijl andere met familie en vrienden tussen de zalen lopen. Maar dat allemaal terwijl ze iedereen, zowel online als offline, oproepen om zoveel mogelijk op de band te stemmen. Want naast de hoofdprijs van onder andere vijfduizend euro is er ook een publieksprijs te winnen van drieduizend euro uit het Sena Muziekproductiefonds.
Het publiek heeft de hele dag door sportief elk bandje aangemoedigd, maar bij de prijsuitreiking is het overduidelijk ieder voor zich. Na een lang verhaal over de prijzen en de jury is het dan eindelijk tijd voor de uitslag. De winnaars van de publieksprijs worden via het scherm bekend gemaakt. Met maar liefst 24% van de stemmen wint Assorted Travellers. Het indrukwekkende optreden van zangeres Sarah-Jane leek haar een gegarandeerde winst op te leveren, maar toch grijpt ze naast de prijzen. De hoofdprijs gaat naar de band met, volgens de jury, een sexy optreden en de beste drummer van de avond: het Utrechtse The Brahms.
Geld goed besteed
Mariëlle is dolblij met hun prijs. ‘Het is fijn om nu tegen de mensen die gestemd hebben te kunnen zeggen dat ze het niet voor niets hebben gedaan. Dit hebben we aan hen te danken. En met 24% van de stemmen winnen, van de veertien bands? Dat is best goed!’ Jonathan is iets minder enthousiast, blijkt als iedereen zich langzaam weer richting de bussen begeeft. ‘Ik hoopte natuurlijk wel dat we met een van de prijzen naar huis zouden gaan, maar dan ga je toch voor de hoofdprijs’. Mariëlle loopt op dat moment voor hem en draait zich even om. ‘Er zijn altijd nog twaalf bands die met niks naar huis gaan, dus wat dat betreft…’ Het geld gaat goed besteed worden, vertelt Joachim. ‘We wilden eigenlijk afgelopen zomer al nieuw materiaal op gaan nemen, maar door vakanties en omstandigheden kwam dat er maar niet van. Dus daar kunnen we dit geld dan mooi voor gaan gebruiken. We hebben nieuwe liedjes genoeg, dus dat komt wel goed!’
In de parkeergarage onder Museumplein staan de bussen te wachten op de bands en hun aanhang. Wanneer de buschauffeur van Flevoland de vrijheid neemt om de winnaars nog even te feliciteren op weg naar huis, wordt dat met veel gejuich nog even door de hele bus onderschreven. De sfeer is uitgelaten, en tegelijk is het opvallend rustig in de bus. In Almere Centrum wordt het grootste gedeelte van de mensen afgezet, inclusief de band zelf. De bandleden nemen nog even uitgebreid afscheid van iedereen en besluiten dan nog even de stad in te gaan voor een drankje. ‘Dat hebben we wel verdiend!’