De verwachtingen voor Prevent the Fall zijn hooggespannen: de band eindigde vorig jaar als tweede op Flavourland. De metalcoreband opent de avond met een hoop herrie. De zanger springt tussen het schreeuwen door rond en probeert het stilstaande publiek te overtuigen om mee te doen. De bandleden zijn vandaag echter niet goed op elkaar ingespeeld. De nummers klinken rommelig, wat onder meer te wijten is aan de gitaar die steeds uitvalt. Een eigen geluid mist en de breakdowns in alle nummers voelen geforceerd aan, alsof ze er alleen inzitten omdat het bij het genre hoort. Jammer, want Prevent the Fall heeft eerder bewezen wel degelijk te kunnen presteren.

Dat de invloed van parodieband Steel Panther inmiddels ook de Flevopolder heeft bereikt, wordt bevestigd door Nymphomax uit Almere. Uitgedost in zwart-witgestreepte spandex-broek en een niets verhullend doorschijnend shirt trekt de frontman visueel waanzinnig de aandacht. Op sympathieke wijze probeert hij er met veel enthousiasme en bravoure een show van te maken. Wanneer zijn cool-met-zonnebril-op-medebandleden er met eenzelfde overtuiging en enthousiasme in zouden vliegen, had er een waar feestje kunnen ontstaan. Door technische problemen bij de gitarist en een wat rommelig verloop bleef het feestje helaas uit. Als Nymphomax de intentie en de muziek dichter bij elkaar weet te brengen, liggen er ongetwijfeld veelbelovende optredens van deze band in het verschiet.

Met $erious Business is het ook echt serious business. Drie jonge jongens, schoolvrienden uit Almere, staan in matchende kleding op het podium. De liedjes die ze ten gehore brengen doen denken aan indierock-versies van Green Day. Het tweede nummer hebben ze afgelopen week pas afgerond, wat te merken valt: de zenuwen spatten er vanaf. Het enige wat echt mist is zelfvertrouwen en focus op publieksparticipatie. Dat zou de nummers beter tot hun recht doen komen. 

Rond de grunge-stonerrock van deze Almeerse band hangt al de gehele avond een buzz in de zaal. Wanneer ze hun set aftrappen is hun intentie – ondanks eerder genoemde barre geluidsinstellingen van het poppodium – in ieder geval duidelijker hoorbaar dan bij de voorgaande bands. Met invloeden van desert-rock en een zangstijl die aan John Garcia doet denken weet deze band vanavond te overtuigen. Meest opvallend is het solide optreden van de bassist, dat nu en dan zelfs wat licht headbang-werk in werking zet. Hier speelt duidelijk een band die echt wil spelen en waarin de bandleden naar elkaar luisteren. Alleen al dat gegeven maakt Greyhound Bastards de onvolprezen winnaar van deze avond.

Wanneer Marijn Zwart begint te spelen is het publiek nogal rumoerig. Niettemin heeft het trio, bestaande uit een zangeres, gitarist en bassist, er overduidelijk zin in. Het is voornamelijk een akoestische act van vrolijke, lieve liedjes. Zoals veel acts deze avond is er weinig publieksparticipatie, maar dat is dan ook niet waar dit genre om vraagt. Dit is muziek waar je gewoon naar moet luisteren. Het is bewonderenswaardig zulke muziek te brengen tussen alle rockacts door. Kortom: zeer dapper.

De jury zal het lastig hebben gehad deze avond. De winnaar van de avond is terecht Greyhound Bastards, die gegarandeerd in de finale staan. Sealex krijgt de meeste stemmen vanuit het publiek en mag daardoor ook naar de Flavourland-finale. De wildcard is gewonnen door Enola Zero, waarmee deze band nog een kans maakt. De derde plek, welke helaas niet tot een finaleplek leidt, is voor Prevent the Fall.