Def Americans brengen De Meester in verwarring

“Hij is niet dood, hij leeft!”

Tekst: Bart Rouw; Foto´s: Bartjan Nieuwerf ,

De vraag gonsde door de redactiegangen van 3v12/F: “Moeten we wel gaan kijken bij een tributeband?” Nou, eigenlijk niet. Maar wat als het Johnny Cash betreft? Dan wordt het ook een educating-the-masses-kwestie. Gelukkig speelde het voorprogramma eigen materiaal.

Dat voorprogramma bestaat vanavond uit de band The Trailer Trash Tremblers. Zoals de naam doet vermoeden gaat het hier om stevige southern rock/outlaw country met een beetje rockabilly en rock ´n roll invloeden. Hoewel de band niet echt bekend is buiten hun eigen scene, hebben de mannen de afgelopen zes jaar van Finland tot Italië en van Tsjechië tot Amerika getoerd.
Dit is te horen in hun spel. Want hoewel de geluidsman van De Meester overtuigd is dat muziek zo hard moet staan tot er bloed uit de oren gutst, is er toch uit te halen dat de Tremblers weten wat ze doen. Een goede ritmesectie zorgt ervoor dat de ingewikkelde gitaarrifjes toch het makkelijke, laidback sfeertje behouden die rebel country hoort te hebben. En met nummers als Texas Girls, Bucksnort Tennessee en In Trouble With The Law is het plaatje compleet.

Johnny Cash wordt door velen gezien als een muzieklegende en heeft verschillende generaties muzikanten geïnspireerd. Niet zo gek, als je 49 jaar actief bent en 153 singles uitbrengt. Over de hele wereld wordt Cash nog regelmatig gedraaid en gecoverd. De Def Americans zijn zo´n coverband. Of tributeband, eigenlijk. Cash zelf is al negen jaar niet meer met ons, maar vanavond kan je dat even vergeten.

Wat de Def Americans afzet van andere tributebands is de gemoedelijke manier waarop er gespeeld wordt. Geen overdreven adoratie of mierzoete inlevingsdrang, ze spelen gewoon de hits van vroeger verdomd goed na. Hier en daar een feitje als: “Dit is de eerste single van Cash. Wie weet wat het is?” Verder gaat het om de Def Americans zelf. Het is een band uit het Brabantse Peel, een veengebied net ten oosten van Eindhoven. De helft van de anekdotes gaan daar dan ook over: “Johnny Cash moest vroeger hard werken. Maar wij ook, hoor. Werken in de Peel was ook geen pretje. Nouja, volgens mijn moeder dan, ik heb er zelf nooit gewerkt.”
Het muzikale gedeelte is verbluffend. De Def Americans staan zo sterk op het podium, met gesloten ogen lijkt het of de Man In Black er zelf staat. Van de rockabilly van The Tennessee Three, naar de ruigere, rebelse country van The Tennesee Four tot de breekbare American Recordings. De hits die Cash opgenomen heeft met zijn grote liefde, June Carter, worden opgevangen door zangeres Kim erbij te halen. Wie Walk The Line gezien heeft, kent het verhaal. Diezelfde chemie hebben zanger Elco “Cash” en zangeres Kim “Carter” op het podium van De Meester.

Voor de Cash-liefhebber is de Einhovense tributeband een must-see. Één van de fans vatte de avond perfect samen: “Hij is niet dood, hij leeft!”