Wie? Mister & Mississippi
Wat? Rustige, doch krachtige folkrock
Waar? Het 3VOOR12/Hollandse Nieuwe podium in de Kunstlinie
De band:
Deze vierkoppige virtuozenband heeft het in vrij korte tijd ver geschopt. Ooit begonnen als projectje van vier studenten van de Herman Brood Academie, maar tegenwoordig staat het als een huis. Vorig jaar namen ze de Amsterdamse Popprijs nog mee naar huis, nu wordt er via de Popronde hard aan naamsbekendheid gewerkt.

Jeeh!
De band begint te laat. Normaliter zou dit een minpuntje zijn, maar de rede is zo koddig, dat het leuk wordt. De soundcheck loopt namelijk uit omdat de alle tweeduizenddriehonderdachtenveertig instrumenten moeten worden gecheckt. De geluidsman roept een oneindig lijkende stroom van onbekende namen op en de bandleden houden braaf om beurten de meest vreemde instrumenten omhoog en slaan, pingelen of schudden er mee. De gemiddelde muziekwinkel zou zich in de handjes knijpen met zo'n instrumentarium.
Als de band dan begint wordt meteen duidelijk dat het wachten het waard was. Met de context van folkrock wordt het publiek door de indrukwekkendste soundscapes geleid, de een nog mooier dan de ander. En alle instrumenten worden gebruikt! Mister & Mississippi wordt vaker geroemd om de samenzang, en het niet benoemen zou crimineel zijn. Meerstemmig is het eigenlijk ook niet meer te noemen, zo vloeiend lopen de vocalen in elkaar door. Geweldig.

Meh...
Echte missers zijn er niet. Wel is Mister & Mississippi zo´n band die je of geweldig vindt of waar je gillend van wegrent. Voor de mainstream zijn ze op dit moment, met dit repertoire, gewoon teveel in één niche bezig. Binnen die niche steken ze dan wel met kop, schouders, borst en heupen boven de rest uit, dat dan weer wel.