Een avond vol met lokale helden klinkt als een avond die niet gemist mag worden. Vier rockende bands uit Almere die laten zien hoe hard de muziek van het podium af kan blazen. Het publiek werd heen en weer geslingerd tussen breekbare gitaarloopjes en keiharde metalepisodes. Muzikaliteit in haar puurste vorm. Flavourlandfinalist Better Left Forgotten opende deze avond terwijl het publiek makkelijk in en uit kon lopen. De heren hadden het er duidelijk moeilijk mee: de muziek kwam het podium niet af en kon de zaal niet overtuigen. Ook de instrumenten leken niet goed in balans, de stem domineerde maar kon het geheel niet dragen. Zelfs de onverwachte, tweede stem vervulde een onduidelijk doel: had de zanger een adempauze nodig? Helaas kon hun cover van de Mission Impossible-theme de avond ook niet redden. Het optreden was niet goed genoeg en duurde gevoelsmatig erg lang. Heel jammer, want er zit vast meer in dan we hebben gezien.

Al met al kon het contrast met Right Next Door niet veel groter zijn. Het drietal knalde met een vliegende start van het podium af. Lekkere bluesy rock, met een jamvibe als kersje op de taart. De laatste nummers van de set voegen een scheut slagroom toe met knallend harde, dansbare rock en een basloopje om geil van te worden.
Of het de masterclass van de Softies de reden is dat deze heren zo van het podium af knallen is niet duidelijk. Wel dat weglopen om een sigaretje te roken niet gaat, uit angst iets van het heerlijke optreden te missen. Toch zou frontman Elbert misschien wat vaker aan een sigaartje kunnen lurken om de rauwe bluesy feel van de band ook in de hoge zangnoten terug te laten komen. In elk geval brachten deze mannen de sfeer er goed in en kon de avond pas echt beginnen.

Al jammend begon SolarCruiser aan de tweede helft van de avond. Mensen die frontman Sanel kennen of de EP hebben geluisterd, dachten misschien te weten wat er kon worden verwacht, maar met deze mannen blijft het een verrassend feestje. De heren worden niet voor niks dwars door de Benelux geboekt voor optredens. De bijna Brits klinkende harde rock staat als een huis en de set zweefde moeiteloos van opzwepende, bijna psychedelische, nummers naar harde rock met een rauw randje. Het doet denken aan een underground Soundgarden en Bush in de hoogtijdagen, maar vooral aan SolarCruiser. Tegen het einde krijgt het optreden meer en meer het karakter van een jamsessie en daarvan is het publiek verdeeld gecharmeerd. Toch staat de muziek als een huis.

Afsluiter van de avond was een band waar veel buzz omheen hangt: Evant Garden. De mannen zijn ondermeer bezig een plek te veroveren op het Gideon Festival in Groningen. Mede hierdoor waren de verwachtingen hoog gespannen, al was de lat vrij hoog gelegd door de vorige bands. Gelukkig kon Evant Garden die last dragen. De doorgewinterde muzikanten brachten relaxte hardrock, doorspekt met lekkere beat. Aangevoerd door de onmiskenbare zang van Chris Kikic zitten de stevige nummers vol muzikaliteit. Van lekker stevig naar melancholisch, hier en daar een knallend instrumentaal intermezzo. Dit is muziek uit een tijd dat de gitaar nog heilig was, muziek die laat zien dat skills en inzicht eenzame hoogte kunnen bereiken. De heren vlechten uitersten in een nummer aan elkaar zoals het hoort, al neemt het verrassingseffect daarvan tegen het eind van de avond wat af. Gelukkig zijn de mannen van Evant Garden niet alleen, maar wel net even anders.

Local Heroes bevestigt dat de lokale scene parels biedt. Muzikanten met internationale kwaliteit die overtuigen met enthousiasme en strakke nummers. Bands met een duidelijke eigen signatuur die elke support verdienen. Dus ga deze heren zien en rook pas na het optreden een sigaretje, just to be sure.