De zanger en gitarist van MOOON bracht afgelopen december een soloplaat uit, Earth Tones, Daar willen we natuurlijk meer over weten. Dus ontmoet ik Timo van Lierop op de plek waar hij opneemt, schrijft en slaapt. Gewoon, bij hem thuis in Aarle-Rixtel. Een huis waar de historie tastbaar is en de muziek alom aanwezig. Ik ga met hem in gesprek over zijn nieuwe album, de BMX-carrière en wat er - volgens hem - mis is met popmuziek.

Album

De titel, Earth Tones, komt niet van een nummer op het album. De titel slaat op Timo zelf. Hij zegt erover: ‘’Het (album) is iets heel persoonlijks. Het is iets dat direct uit mij komt. Je gaat terug naar je roots om iets authentieks te maken.’’ Daarnaast vertelt Timo dat de titel is ontstaan uit een gesprek met een vriend. ‘’Hij ging door mijn Insta, zag mijn auto en keek naar mijn kleding. Toen vertelde hij me: ‘’volgens mij hou je wel van aardse tonen, of niet?’’ Toen ik thuis kwam zag ik het zelf ook. Ja, ik hou inderdaad wel van aardse tonen.’’ Dus dat moest dan ook de naam van het album worden. Authentiek en eigen. Dat is terug te horen in de retrospectieve liefdesliedjes en kalmerende situatieschetsen.

Tijdens ons gesprek zijn we het vaak eens, behalve over de stijl van het album. Het is overduidelijk een uitstapje van wat MOOON normaal doet. Maar terwijl ik het had over Americana, zei Timo: ‘’Het is niet echt Country of Folk. Ik kan de stijl het beste omschrijven als Indie. Ik heb immers alles zelf ingespeeld.’’ Veel meer ‘Indie’ dan dat wordt het niet. Het lijkt haast alsof Timo er geen naam aan wílt geven. Onverhoopt vertelt hij zelfs dat het enigszins ‘’Pop’’ is. Wat hij echt verafschuwt. Misschien is het de angst om zich te binden aan een bepaalde sound. Want aan de kern ligt hij zelf: ‘’De nummers die hierop staan passen niet bij MOOON. Maar ik heb ze wel geschreven, en die wil ik wel met de wereld delen.’’. Het moet een vrij project blijven en niet kleven aan onbelangrijke labels. Alleen zo kunnen de twee projecten langs elkaar bestaan.

© Joran Gielissen

Jeugd

Zijn muzikaliteit valt niet ver van de boom. ‘’Mijn vader en oom speelden vroeger samen in een groepje. Ze maakten dan Zigeuner Jazz, waarbij mijn vader met zijn accordeon optrad. Ze repeteerden af en toe in de woonkamer, ik ben zo dus met muziek opgegroeid.’’ Al vóór de basisschool had hij een klein gitaartje waar hij alles op speelde. Geen kwaliteit, maar wel passie. ‘’Een paar jaar later (op de basisschool) stelde mijn moeder muzieklessen voor. Ik koos natuurlijk voor gitaar. Als puber wilde ik graag in een bandje spelen. Ik heb een tijdje in een Bluesband gespeeld met een aantal vijftigplussers. Met hen heb ik mijn eerste optreden gegeven.’’ Een bewogen muzikale jeugd dus. En op gegeven moment een band gestart met zijn twee neven. Zo ontstond op een verjaardag het idee om wat instrumenten af te stoffen en samen muziek te maken. Het talent was er, de muzieksmaak ook, dus volgde al snel het ontstaan van MOOON.

Maar muziek was niet zijn enige liefde. Hij had ook talent voor BMX’en. ‘’Op mijn 13-/14e heb ik een BMX-fiets gekocht. Ik was geen natuurtalent, maar met veel vallen en opstaan kom je er ook. Tot een paar jaar geleden werkte ik voor skatepark Area 51. Daar mocht ik workshops geven, ramps bouwen en fietsen onderhouden.’’ Uiteindelijk moest Timo ermee stoppen en ging de focus naar de  muziek. Nu dat zijn carrière in de lift zit heeft hij daar geen spijt van. Op zonnige dagen fietst hij nog wel steeds buiten.

© Joran Gielissen

MOOON

MOOON bestaat al elf jaar. Wat op een verjaardag begon is uitgegroeid tot tournees in Nederland en Spanje. ‘’Het mooiste moment van al die jaren MOOON is toch wel ons tienjarig jubileum. Toen stonden we in een uitverkocht Stroomhuis. Daar speelde we ook wat oude nummers die het publiek, tot onze verassing, volledig kon meezingen.’’ Dat is niet het enige wat Timo niet los kan laten. De shows met DeWolf en de Spaanse tournee blijven memorabel. En natuurlijk het feit dat hij muziek mag maken waar mensen naar willen luisteren. ‘’Dat is voor mij al genoeg.’’

Maar zelfs na een decennium zijn de mannen nog niet klaar. De aankomende tijd gaan ze, ‘’veel spelen.’’ Met het derde album in aantocht staat er een drukke agenda in het vooruitzicht. Maar dat is vooral heel leuk. De belangrijkste punten voor MOOON en Timo komen samen in het vrije en plezierige. ‘’Onze doelgroep zal niet heel groot zijn. En het is zeker geen popmuziek.’’ Want daar heeft Timo zo’n hekel aan. Het onoprechte en de focus op geld staat hem niet aan. Dat zie je terug in de keuzes van de band en de keuzes binnen zijn soloproject. Authenticiteit is het kernbegrip binnen de muziek van Timo van Lierop.

Op de vraag hoe Timo zijn soloproject ziet over vijf jaar, antwoord hij uiteenlopend. Hij is van plan nóg een album te maken, maar weet niet wanneer. Timo is een open boek en doet alleen dingen waar hij zin in heeft. Wat de tijd voor hem in petto heeft weet niemand, maar het kan alleen maar goed zijn.

Op donderdag 22 februari staat MOOON in Effenaar om het nieuwe album te lanceren. Er zijn nog kaarten. Dus ben je benieuwd? Klik dan op deze link.

© Joran Gielissen