Vanavond staan de Nederlanders in de kleine zaal van de Effenaar met 2-0 achter tegen de Belgen. Het publiek is terechtgekomen in een Belgische rock ’n roll-sandwich (of spreken we dan eerder over een ‘smoske’?) waar geen ontkomen aan is. En dat is niet erg, want het is een fijne sandwich van twee Belgische formaties die een sterke lering hebben gehaald uit de rock ´n roll-geschiedenis en dit met kennis en kunde hebben toegepast op hun eigen instrumenten. We hebben het hier over, aan de ene zijde, The Glücks, en aan de andere kant, de hoofdact The Sore Losers. Maar met deze twee bands hoeft niemand zich vanavond tot verliezer te rekenen, dus zure gezichten zijn er dan ook niet te bespeuren.

Of zoals de band zichzelf bestempelt: ‘the savage Bonny & Clyde garagepunk duo from Oostende’, met Tina op drums en Alex op gitaar met een flinke lading aan effecten. Niet alleen op het podium, maar ook in het dagelijks leven vormen zij een koppel. Ze schromen zich er niet voor om dit aan het publiek te laten zien; de vonken vliegen ervan af. Afwisselend nemen ze de zang voor rekening, waarbij Tina toch wel de hoofdmoot voor rekening neemt. Veel maakt het overigens ook niet uit, want door het hoge ‘fuzzy en dirty’-gehalte van het geluid, is er weinig op te maken uit de songteksten die soms zelfs geschreeuwd moeten worden. Ondanks dat ze maar met z’n tweeën zijn weten ze een intense muur van geluid neer te zetten. Het duo haalt zijn inspiratie uit The Cramps en The Stooges. Bij vlagen neemt de gitaar van Alex het over en vliegt de gitarist als een bezetene over het podium. In een half uur tijd komen onder andere YouTube-klassiekers als ‘Uninvited’ en ‘Cucucucool’ voorbij. Kortom, The Glücks weten wel hoe je een publiek moet opwarmen.

The Sore Losers al een goede connectie met Eindhoven. In 2014  wisten ze namelijk een show uit te verkopen in Café Wilhelmina. Ook weten ze het publiek weer te herinneren aan een tijd “dat ze nog rondhingen met die ongure gozers van Peter Pan”, aldus leadgitarist Cedric Maes, waarna ‘Beyond Repair’ van het eerste self titled album uit 2010 als ode wordt ingezet. Ondertussen timmert de Belgische formatie toch ook alweer tien jaar aan de weg en hebben ze afgelopen jaar album nummer vier uitgebracht. Deze kreeg de naam ‘Gracias Señor’, waarvan de typerende oranje kleur vanavond de backdrop vormt. Logischerwijs bepaalt dit album een groot deel van de setlist met nummers als ‘A Little More’, ‘Dark Ride’ en nieuwe single ‘Eyes On The Prize’. Ook de albums die daar tussen in liggen komen aan bod met nummers als ‘Blue Shoes’, ‘Got It Bad’ en afsluiter ‘Tripper’. De track ‘Cherry Cherry’ weet de boel aardig op te zwepen als frontman Jan Straetemans zijn gitaar even achterwege laat.

Alle vier de mannen zijn vanavond in het zwart gekleed en weten hoe ze een set smooth en gelikt moeten laten klinken, zonder in te perken op de impact van de rock ’n roll. Hier is duidelijk de inspiratie van bluesy rock van bands als MC5 en The Yardbirds terug te horen, maar dan in een eigen jasje gegoten. Het enige puntje dat op de show aan te merken is, is dat de bassist meermaals met zijn rug naar het publiek staat. Hij maakt het echter goed met zijn uitstekende spel en zijn deinende bass-solo tijdens het een na laatste nummer van de set. The Sore Losers zijn gewild vanavond. De band wordt nog een keer terug gejoeld voor een toegift waarbij ze nog een laatste keer alles uit de kast trekken. Zuur? Verliezers? Met The Sore Losers op het podium kent de Effenaar vanavond alleen maar winnaars.

Gezien: The Sore Losers en The Glücks in de Effenaar op 24 januari 2019