De grote zaal van de Effenaar staat al redelijk vol voor Parting Gift, die na een erg lange intro het podium op lopen. Het is donker in de zaal en een duister geluid bouwt de spanning op. De band begint met een instrumentale intro, waarna de zanger zijn heldere en krachtige stem inzet. De frontman doet echter niet veel naast zijn zang en laat lange en ongemakkelijke stiltes vallen tussen elk nummer. Misschien komt dit door het gebrek aan podiumervaring, aangezien de band nog geen twee jaar bestaat. Toch beweegt het vijftal aardig wat, geheel opgezogen in hun eigen muziek. De gitaristen staan headbangend op het podium en ook de lange lokken van de zanger zwieren regelmatig door de lucht. Na een aantal nummers besluit de frontman toch het contact met het publiek te zoeken door iedereen mee te laten klappen. Een cirkelpit ontstaat maar op een drietal jongens na, dat vol overtuiging rondjes rent, krijgen ze nog weinig los bij het publiek. Jammer, want de energie is zeker te vinden in de muziek van de vijfkoppige band uit Manchester.
Het Welshe Neck Deep verwarmt Eindhoven met hun zweterige poppunk in het teken van hun nieuwste album The Peace and The Panic, dat in 2017 uitkwam. De band wordt regelmatig beschreven als ‘UKs finest’ in de poppunk scene, maar vandaag is het aan de heren om dat te bewijzen. Is de zee aan moshende fans, krachtige akkoorden en nummers vol woede en angst genoeg voor die titel?
Na een theatrale opening waar gesproken tekst door de speakers klinkt, loopt Neck Deep het podium op en zet het de eerste harde klanken van ‘Motion Sickness’ in. Niet alleen de band vlamt vanaf de eerste seconde, ook het publiek gaat er vol voor. Na de eerste drie nummers, die gevuld zijn met zowel nieuwe als oudere “hitjes” van de band, vertelt frontman Ben Barlow dat alle spectrums van Neck Deep naar voren zullen komen tijdens de show. Dit is alleen niet terug te zien in de setlist, die voornamelijk gevuld is met nummers uit hun nieuwste albums ‘The Peace and The Panic’ (2017) en ‘Life’s Not Out To Get You’ (2015). De cover ‘Torn’ van Natalie Imbruglia haalt de setlist dan weer wel. Hier wordt een harder randje aan gegeven, maar het blijft duidelijk de meezinger die iedereen wel kent.
Na een paar rustigere nummers wordt ‘Kali Ma’ ingezet dat ook de energie terug brengt in de set. Het publiek is een zee van springende mensen en de Welshe mannen weten goed met deze spanning te spelen. Gitarist Sam Bowden staat wel erg stil in zijn eigen hoekje. De gitarist hoest regelmatig en lijkt door een verkoudheid niet alles te kunnen geven tijdens deze show. Bij het nummer ‘What Did You Expect?’, van de eerste EP ‘Rain In July’, kan het publiek los gaan in de grote cirkelpit. Het oudere werk is wat rauwer en pittiger dan de nieuwere muziek van Neck Deep, maar dat valt net zo goed in de smaak bij het publiek.
Jammer genoeg lijkt de energie van de bandleden af te zwakken naarmate de show vordert, wat misschien wel de leegte is van ex-bandlid Fil Thorpe-Evans, die een aantal maanden geleden de band heeft verlaten. In de eerste helft haastten de mannen door de nummers heen, zonder enig contact met het publiek. Frontman Barlow wordt in de tweede helft toch wat spraakzamer. De zanger vertelt over het liefdesverhaal van zijn ouders, waar hij het nummer ‘19 Seventy Sumthin’’ over heeft geschreven. Ondanks dat het een ontroerend verhaal is, verliest hij snel de aandacht van het publiek. Geroezemoes ontstaat tijdens de iets-te-lange speech en dat lijkt ook maar deels weg te vallen wanneer het nummer wordt ingezet. Die rustigere, ontroerende kant siert Neck Deep niet zoals hun hardere nummers, en dat is te merken.
Swingend met een glas rode wijn laat Barlow weten dat het einde in zicht is. Met nog een beetje wijn in de fles komt de band terug met een toegift . Neck Deep heeft nog een laatste kans om alles te geven, wat ze ook zeker doen in de laatste twee nummers. Een trein van zweterige crowdsurfers gaat richting het podium en de band lijkt alle verloren energie weer te hebben teruggepakt. Ondanks dat ze de Effenaar bij lange na niet uitverkocht hebben, lijkt geen podium groot genoeg voor de mannen van Neck Deep.
Gezien: Neck Deep en Parting Gift in de Effenaar op 30 januari