Op 16 november presenteert Grim Tim met een releaseshow in Café Wilhelmina zijn nieuwe album. Na een succesvolle Popronde 2017, met maar liefst 31 shows, richtten de muzikanten zich in 2018 op de tweede plaat ‘Why Do It At All’. Met stevige bluesrock als basis rijdt de band met gemak door verschillende stijlen.

Eerder dit jaar bracht de band de singles ‘Over Soon’ en titeltrack ‘Why Do It At All’ al uit. Waar het eerstgenoemde nummer nog veel in de hoek van classic rock zit, laat de band met ‘Why Do It At All’ een fris geluid horen. Het experimentele southern rocknummer doet zelfs een beetje denken aan het Amerikaanse White Denim. De band breekt hiermee met de classic blues rock-’n-roll die we kennen van de debuutplaat ‘Satisfriction’ en kleurt een stuk meer buiten de lijntjes. Op opener ‘The State I’m In’ en ‘203’  is dit ook goed te horen. Grim Tim gebruikt elementen uit southern rock en andere genres om meer diepte te geven aan de nummers, zonder dat het onsamenhangend is.

De ballad ‘Where It Belongs’ breekt de plaat doormidden met soulvolle blues. De tedere zang van frontman David Henry ontpopt zich tot een bijna gescheurde (iets over-the-top) stem. De gitaarsolo op het einde lijkt haast een verplichting en haalt de mooie opbouw helaas uit het nummer. ‘Why Do It At All’ brengt de luisteraar meteen weer terug in de Grim Tim groove. De titeltrack is absoluut de favoriet van het nieuwe album.

© Grim Tim

Vanaf ‘Down-and-Out Roundabout’ laat Grim Tim het speelse iets vieren en wordt er goed doorgepakt met catchy, bluesy popnummers die doen denken aan Band of Skulls en af en toe aan Them Crooked Vultures. Het refrein van ‘My Dear Mary Ann’ zou ook goed op een album van The Sore Losers passen. De overeenkomst met dit energieke tweede deel van het album ten opzichte van het het meer uitgelaten en dramatische eerste deel zijn helaas de solo’s die vaak de denderende grooves uit de muziek halen.

De afsluiter ‘The Morning’ is zo’n nummer wat je verwacht op het einde. Nog even een opbouwend nummer naar een apotheose waar muzikaal alles uit de kast wordt gehaald. Grim Tim doet dit knap, maar het is de vraag of een knaller zoals het voorgaande ‘Lonely But I’ve Got This’ het album niet beter op slot had kunnen gooien. Het laatste nummer heeft namelijk niet de creativiteit die de jongens presenteren op de rest van de plaat.

Met ‘Why Do It At All’ heeft Grim Tim een mooi bluesrockalbum in handen, dat verschillende stijlen mooi met elkaar combineert. Het is gek genoeg op de plaat al te horen dat dit powertrio live een sterke show zal leveren door de energie die in elk nummer zit.