Blaudzun, Phoenix, zondag 20 april 2014.
Paaspop 2014: Pink… eh Paaspop loopt niet warm voor Blaudzun
Prachtige bombastische songs komen niet optimaal tot hun recht in volle Phoenix
"Goedenavond Pink... Paaspop!", roept Blaudzun tegen het publiek. Oeps. Gelukkig realiseert hij zich nog voordat hij het goed en wel heeft uitgesproken dat hij vandaag niet in Landgraaf, maar in Schijndel is. En wat heeft hij het Paaspop-publiek te bieden? Veel nieuwe nummers!
HET CONCERT
DE ACT
Eigenzinnige singer-songwriter Blaudzun brak door met zijn derde album 'Heavy Flowers'. Onlangs bracht hij alweer zijn vierde uit, genaamd 'Promises Of No Man’s Land'. De titelsong ervan vormde de soundtrack van de NOS-sportupdates tijdens de Olympische Spelen en maakte mede daardoor heel Nederland ermee bekend. De laatste clubtour was in een mum van tijd stijf uitverkocht en nu is het tijd voor de festivals. Het Paaspop-publiek is nieuwsgierig en Phoenix staat afgeladen vol wanneer Johannes Sigmond en zijn kompanen het podium betreden.
HET NUMMER
"Oh my halcyon days, return to me"… Er staat een enorme trommel vooraan op het podium en die wordt met theatrale slagen bespeeld. Het nummer ‘Halcyon’ is live echt een topper. "We drown to the rythm, to the rythm", echoot de stem van Johannes Sigmond door Phoenix en het dramatisch effect wordt versterkt door de blazers en de accordeonist. Echt heel erg mooi.
HET MOMENT
"Wie slaapt er allemaal op de camping?" Blaudzun stelt voor dat het publiek even kennismaakt met zijn/haar buur in de zaal, want het is toch leuker om vanavond niet alleen je tent in te hoeven. "Het zou toch mooi zijn als je hier vanavond iemand vindt om mee terug naar de camping te gaan. Al is het maar om gewoon te liggen."
HET PUBLIEK
Phoenix puilt uit. Maar het lijkt er verdacht veel op dat het publiek ook ernstig toe is aan wat 'halcyon days', Blaudzun krijgt namelijk bar weinig respons vanuit de zaal. Zelfs wanneer single 'Promises Of No Man’s Land' wordt ingezet, reageert het publiek tam.
HET OORDEEL
Blaudzun heeft zijn dag niet. De muziek klinkt hier en daar rommelig, bepaalde instrumenten zijn bij tijd en wijle nauwelijks te horen en Blaudzun krijgt het publiek niet echt mee. Jammer, want de songs die voorbij komen zijn prachtig.