Tourverslag Radar Men from the Moon in Zuidoost-Europa (2)

“Are you guys a rockband? Yes? OK, park over here…”

Glenn Peeters en Guido Segers ,

Na een lange reis speelden de Eindhovense spacerockers hun eerste show van de tour in Athene. Na een enthousiast verslag vanuit het zuidelijke stukje Europa stapte het drietal weer in de bus, op naar de volgende bestemming: Thessaloniki. Deze keer schrijft gitarist Glenn Peeters - vanuit de tweede stad van Griekenland - een verslag over de omzwervingen van de band in voormalig Joegoslavië.

“Waar waren we gebleven? Ah Thessaloniki… Nadat we gesoundchecked hebben in Club Eightball, die een beetje aan de kleine zaal van de Effenaar doet denken, neemt Viktor de promotor ons mee naar een appartement waar we mogen slapen. De bewoonster van het appartement heeft flink gekookt voor ons en wij laten het ons goed smaken. Daarna gaan we terug naar de zaal voor de show. Het is meteen druk bij de merchandise stand! Ons voorprogramma klink een beetje als The Mars Volta, erg cool.
 
Dan is het onze beurt. We zitten er meteen lekker in en spelen een goede show. Het publiek krijgen we al snel aan het dansen en na afloop krijgen we veel goede reacties. Mensen willen met ons op de foto en één man blijkt 300 kilometer gereden te hebben om ons live te zien spelen. Dat is wel bizar om te mee te maken. Vervolgens willen Viktor en Natasa ons het nachtleven van Thessaloniki laten zien, maar er moet eerst nog opgeruimd worden. Gelukkig hebben we onze Radar Men Blitzkrieg Crew bij, oftewel Bob en Peer die in een mum van tijd alles opbouwen en afbreken. Dus op naar een gezellige kroeg, waar Black Sabbath op een stevig volume uit de speakers dendert. We zijn dus wel in onze nopjes. Na sluitingstijd nemen we een taxi naar de volgende club, maar na een drankje moeten we echt terug om wat te slapen. In de ochtend vertrekken we naar de volgende bestemming: Servië.

 

Snel douchen in de ochtend, spullen pakken en wegwezen. We rijden het mooie Griekenland uit om 600 kilometer met prachtig uitzicht te rijden. In de wagen luisteren we naar goede muziek en lezen we boeken van Kafka, Murakami en ‘Life’ van Keith Richards. Omdat we niet echt veel slaap hebben gehad, zijn we allemaal in een melige bui. Bij de grens van Macedonië is het ineens bloedserieus met een hele strenge controle, alles moet de bus uit. Versterkers, gitaarkoffers, drumstel, tassen en onze kleding, alles wordt gecontroleerd. Zelfs de wanden in de bus worden los geschroefd. Met wat achterdochtige blikken mogen we verder rijden. Na een stuk door niemandsland komen we bij de grens van Servië, waar hetzelfde riedeltje weer begint. “Are you guys a rockband? Yes? OK, park over here…”. Daar gaan we weer, alles uit de bus en een X-ray scan van de hele wagen. Ondertussen praten we wat met de lui van de grenscontrole en geven we ze wat cd’s. Uiteindelijk mogen we weer op weg.

In Belgrado aangekomen, is het soundchecken en eten. Op zondagavond is het niet heel erg druk in Klub Fest, maar wel gezellig met ongeveer vijftig bezoekers. Er staan twee lokale bands in ons voorprogramma en tegen de tijd dat we moeten spelen zijn we eigenlijk behoorlijk afgemat. Twee dagen party-hardy in Griekenland doet wat met een mens. Toch spelen we een lekkere show en na het optreden mengen we ons in het publiek. Het is er gezellig en mensen zijn in voor een praatje, maar elk gesprek eindigt met politiek. In Servië heeft men behoorlijk wat meegemaakt, dat merk je wel. Maar de barman is een coole kerel en we hebben het goed. Na wat foto’s en drankjes gaan we met Nino, de promotor hier, naar zijn huis om te slapen. Het is toch weer vijf uur geworden, dus slapen en de volgende dag weer vroeg op. De volgende bestemming? Slovenië!"