Na vorig jaar het nieuws gebracht te hebben dat de band de albumpresentatie op een wel heel bijzondere locatie (het Labrehuis: een opvangtehuis voor daklozen) liet plaatsvinden, wordt het gesprek nu begonnen met de vraag hoe de reacties daarop waren. “Die waren goed. Het mini album was eerder al uitgebracht op plaat en nadat die allemaal waren uitverkocht begonnen mensen te vragen naar een release op cd. Toen we hadden besloten om daar gehoor aan te geven, wilden we graag een originele presentatie voor juist die mensen die het minder goed hebben.”
Rum On Board was een conceptplaat voor het theaterstuk ‘De Ongelofelijke Bob Fresky Show’; een verhaal over een zeeman. Het mini album, of de EP zoals Woody het noemt, staat vol met zeemansliederen. Op de vraag of dat geluid ook te horen is op Heroes And Zero’s wordt gereageerd met een verwijzing naar Sons Of Bitches waarvan de nieuwe plaat meer in het verlengde zal liggen. “Sons Of Bitches is meer upbeat en rock. Heroes And Zero’s is als gelijksoortige opvolger een stuk steviger dan Rum On Board. Je zou het kunnen omschrijven als de breekbaarheid van akoestische nummers in elektronische, versterkte, muziek.
Er zit ook opnieuw een thema in dat we pas na het schrijven van alle nummers overal wel in konden herkennen. De nummers gaan vrijwel allemaal over de alles of niets mentaliteit.” Dat behoeft toelichting: “Kijk nu bijvoorbeeld naar de Olympische Spelen: als je wint, heb je goud en ben je een held, maar als je ook maar één foutje maakt waardoor je niet meer de beste bent, word je direct bestempeld als verliezer. Je ziet het ook bij een programma als De Wereld Draait Door waar iedere dag een ‘goede en leuke nieuwe band’ een minuut de tijd krijgt. Iedere dag opnieuw. Zoveel bands bestaan er helemaal niet; ze kunnen niet allemaal de leukste en de beste zijn iedere dag opnieuw. Ze krijgen ook maar één minuut de tijd waarin ze moeten laten zien in welke categorie ze vallen.”
Even later vertelt Woody over het voornemen dat de band altijd heeft gehad voor Heroes And Zero’s: “Voor dit album wilden we minimaal twintig nummers maken zodat we konden kiezen en alleen de allerbeste nummers zouden overhouden. Bij de vorige albums was het vaker zo dat er precies genoeg nummers waren om het uit te brengen, nu moeten we gaan strepen.” Er wordt vervolgd: “Sommige nummers waren eigenlijk al voor Sons Of Bitches, maar toen vonden we ze nog niet goed genoeg. Soms speel je die nummers dan live en dan voel je opeens wel dat het klopt.”
Die twintig nummers zijn inmiddels teruggebracht tot de definitieve tracklisting van Heroes And Zero’s. Wat opvallend is dat Woody de meeste vragen beantwoordt, maar Paul de meeste nummers schrijft. “De verhouding is ongeveer 70%-30% in het voordeel van Paul”.
In januari is er begonnen met de eerste opnames in studio Casa Cassette, in Artspace Flipside. “Veel nummers zijn live opgenomen. Sommigen geheel akoestisch in abdij Onze Lieve Vrouw van Koningsoord in Berkel-Enschot; dat was wel een bijzondere ervaring. Het klooster was verlaten, maar toch waren er tekenen van leven zoals gebruikte tandenborstels die op tafel lagen. We zagen ook nog een uil in de nok. Al met al was de sfeer uniek, maar ook redelijk creepy. Waarschijnlijk is dat wel terug te horen op de plaat haha.”
Tijdens die opnames gebeurde er nog iets dat heel anders had kunnen aflopen: “We waren al uren bezig aan eenzelfde take van ‘Does Your Daddy Know’ toen we opeens een smeulende geur roken. We gingen zo op in de take, die op dat moment moest en zou lukken, dat we besloten de doordringende lucht te negeren. Totdat we blauwe rook zagen. De rookontwikkeling kwam van de oude loods die naast de abdij ligt. In de loods stonden al onze instrumenten opgeslagen waaronder een drumstel en zo’n twintig gitaren. Naast het risico van een grote brand was er ook explosiegevaar door de aanwezigheid van vele vaten met gas erin. De brandweer kon de brand niet direct ontdekken waardoor het ergste doemscenario steeds vaker door ons hoofd begon te spoken. Zeker op het moment dat we beseften dat ook al onze opnames tot dusver in de apparatuur daar waren opgeslagen”
Het was uiteindelijk Paul die ontdekte dat een vacuümpomp stond door te branden. “Die had een student onbewaakt aan laten staan terwijl hij even wegging. Toen hij bij terugkomst zag wat de gevolgen waren, zei hij dat die apparaten daar tegen moeten kunnen. Toen sloegen echt alle stoppen bij ons door, maar dat is hem volgens mij ook wel duidelijk geworden haha.”
Met nog enkele opnamedagen te gaan, zijn er dus nu al veel anekdotes voor de nieuwe plaat. Toch zullen de volgende opnames ook voor veel nieuwswaarde zorgen. “We gaan zaterdag 13 maart met een Dixieband opnemen. We hadden ons idee in een long shot voorgelegd aan Henk van Mil die enthousiast reageerde en vervolgens in zijn stamcafé aan de Hoogstraat een hele band bij elkaar heeft getrommeld. We wilden graag een nummer met veel blazers dus daar kijken we wel naar uit.”
Dat wordt erg gezellig in zo’n kleine studio. Wij zijn er bij om verslag uit te brengen van de opnames. Alles wat dan gebeurt, wordt in korte tijd op onze site bekend gemaakt. Spruitjesrock fotograaf Leon Versmissen zorgt voor de reportage in beeld. Houd het dossier dus in de gaten voor de volgende update en luister iedere maandagavond naar ons radioprogramma voor de eerste geluiden van Heroes And Zero’s.