Raven en headbangen bij Enter Shikari

And still we will be here, standing like statues!

Tekst: Roy Verhaegh ,

Als je aan mensen probeert uit te leggen wat Enter Shikari nu eigenlijk is, dan loop je al gauw vast. Is het drum ‘n’ bass? Is het rave? Is het metalcore? Is het screamo? Enter Shikari is het allemaal en dat maakt de band bijna een genre op zichzelf. Je moet het zien om het te geloven.

And still we will be here, standing like statues!

In den beginne treffen we de Utrechtse band Haribo Macht Kinder Froh. Een band waarbij je alleen van de naam al vrolijk wordt, zonder dat Haribo nog maar iets van zich heeft laten horen. Op hun myspace laten ze zich omschrijven als partycore waarbij de teksten voornamelijk over feesten, barbecuen en mooie vrouwen gaan. Op het podium is het leuk om te zien. Een hoop ballonnen, gekleurde letters (HMKF) en een band die alle kanten opstuitert. Muzikaal gezien slaat het ook goed aan bij het publiek. Het nummer ´Highfives and Breakdowns´, bekend van hun myspace, wordt luid meegebruld en de kleine electro intermezzo’s zorgen voor enige hilariteit. Een mooie opwarmer, maar  niet meer dan dat.

Vervolgens mocht Twin Atlantic het podium betreden. Oorspronkelijk zou de band Story of the Year op deze tour meekomen, maar werden later om onbekende redenen vervangen door dit viertal. Twin Atlantic is een aardige band, maar als voorprogramma voor Enter Shikari lichtelijk misplaatst is. Over het algemeen bombastische muziek, met her en der momenten van emotie. Het publiek bleef er vrij rustig onder, wat duidelijk zichtbaar de band frustreerde. Ze probeerde harder te klinken dan ze werkelijk zijn. Nu hoeft dat niet per sé slecht te zijn, maar om “Fuck!” te roepen en te gaan staan schreeuwen op momenten dat het niet echt past, voelt verkeerd. Jammer.

Rond 22.00 uur was het eindelijk tijd voor Enter Shikari. Met hun laatste cd uitgebracht in juni 2009 en een rarities album op komst in februari, beschikken ze over het nodige materiaal. Het is dan ook niet zo vreemd dat vanavond de nadruk op het laatste album ligt. Deze wordt vrijwel helemaal in de volgorde van de cd gespeeld, op uitzondering van de nummers ´Wall´ en ´Antwerpen´, om afgewisseld te worden met oudere nummers. Het publiek doet gezellig in alles mee: het bouwt de nodige pitjes, brult uit volle borst, maar ergens mis wordt de uitbundigheid gemist die de band zo kenmerkt. Waar zijn de glowsticks? Waar is de human pyramid? Waar is het podium dat als klimtoestel gebruikt wordt? Ondanks dit gemis, straalt de band plezier uit, net als het publiek, dat overduidelijk geniet. Na de laatste tonen van afsluiter ´Juggenauts´ wordt eindelijk duidelijk wat Enter Shikari nu eigenlijk is; iets wat je minstens één keer live gezien moet hebben!

Enter Shikari Gezien: de Effenaar, zondag 31 januari 2010.