We spreken af in een kleine oefenruimte die aan de achterzijde van een snackbar nabij de Boschdijk ligt. Voordat we met ze in gesprek gaan luisteren we eerst naar deze jongens in hun oefenruimte. Vervolgens gaan we hangen op een bankje in het park dat om de hoek ligt. Je moet je toch aanpassen aan je gesprekspartner en dat kwam boven verwachting (ze zijn echt nog maar heel jong hoor) geheel van twee kanten.

Profiel:
Jong (gemiddeld ongeveer 15 jaar), enthousiast, zelfbewust bandje uit Eindhoven dat hoopt met hun blend van rock en elektronica een verandering in de muziekstroom van Nederland teweeg te kunnen brengen.

Waar ken je ze van?
Hunting The Robot is de winnaar van Popsport 2009. Dat is erg bijzonder, want in deze samenstelling zijn ze nog maar 4 maanden bij elkaar. Ze traden onlangs op tijdens het festival 'Muziek voor jou' in Geldrop en ze zijn al eens te horen geweest op 3VOOR12/Eindhoven radio, als talent van de week.

Even nader kennis maken:
Lloyd: drum
Gijs: gitaar
Elvin: gitaar, zang en toetsen
Tom: basgitaar

Voornamelijk Gijs en Elvin staan ons te woord, af en toe met een aanvulling van Tom. Lloyd gebruikt voornamelijk zijn vetorecht als hij het ergens niet mee eens is. Zoals gezegd: jong, maar heel zelfbewust.

Gezamenlijke biografie in 1 goede volzin, hoe is Hunting The Robot ontstaan?
Hunting The Robot is ontstaan uit Stereo Sunburst. Toen zanger Bob Alofs het echter niet meer helemaal eens was met de koers van de band is Elvin gepromoveerd van tweede stem naar zanger van de band. De drumstokken werden overhandigd aan zijn broertje Lloyd en er werd besloten meer elektronica toe te voegen aan het geluid. Opmerkelijk detail: Bob Alofs is nu pr manager van de band.

Omschrijf jullie muziek eens in Jip en Janneke taal:
“Euh…moeilijk, daar hebben we nog nooit eerder over nagedacht”.

Oké, anders geformuleerd: wat antwoorden jullie als mensen vragen naar jullie muziekstijl?
“Indie rock met elektronische invloeden, maar…” Er wordt druk gediscussieerd over wat nu te antwoorden. Ze zijn niet bang om in een hokje gedrukt te worden, want dat schept juist duidelijkheid leggen ze uit, maar liever niet in het verkeerde hokje. We parkeren de vraag even.

Welke artiest, welke band heeft de grootste bijdrage geleverd aan alles wat jullie zijn?
“Toch wel Bloc Party”. We lachen erom, want het voelt als een open deur. We lichtten even toe dat alle bands dezelfde vragen krijgen ongeacht het antwoord.

Wat is jullie hoogtepunt tot nu toe?
“Popsport winnen, dat hadden we echt niet verwacht! Bedoel, er is zoveel concurrentie en wij zijn eigenlijk nog maar net bezig”

Wat is de dichtstbijzijnde nieuwe mijlpaal?
“Het maken van een professionele opname. Met het winnen van Popsport hebben we één studiodag gewonnen. Daarnaast regelt de organisatie optredens voor ons, daar kijken we ook naar uit. De organisatie is daar echter nog mee bezig dus we kunnen nog weinig bekendmaken. Wel treden we binnenkort op bij Beachbattle, schijnt ook een bekende bandjesbattle te zijn. Hadden wij voorheen ook nog niet van gehoord hoor, haha. We hadden ook graag willen meedoen aan Lightcity Bandbattle, maar toen we daarvan hoorden was de inschrijving gesloten”

En de Grote Prijs van Nederland? Is dat niet iets voor jullie?
“De Grote Prijs komt nog net iets te vroeg. We willen ons pas inschrijven als we zeker weten dat we kans maken; de concurrentie is groot. We zijn nu nog druk bezig met onze eigen stempel en we weten dat we nog beter kunnen. We willen alles graag in één keer goed doen met de gedachte alsof je maar één kans krijgt.”

Dat is heel goed overwogen, ongelofelijk dat jullie zo jong al zo bewust dit soort afwegingen maken. Jullie hadden net zo goed kunnen denken: ‘Ah, we proberen het gewoon’.

“Nee, we willen dat alles in één keer goed gaat en we kunnen echt nog beter dan dit. Volgend jaar zijn we er zeker bij”

Wanneer verwachten jullie jezelf voor het eerst in de kleine zaal van de Effenaar?
“Binnen een jaar, als support act ofzo” zeggen ze enigszins dromerig.

Hoe vaak oefenen jullie ervoor om dat te bereiken? En hoe gaat dat?
“Drie keer per week, gemiddeld ongeveer vijf uurtjes. Als we meer tijd hebben oefenen we meer. In de vakantieperiode spelen we soms wel acht uur achter elkaar. Bijna al onze tijd gaat erin. Het gaat bijna altijd goed; we blijven groeien en we blijven experimenteren, dat maakt het leuk. Er zijn natuurlijk wel regelmatig discussies, maar die leiden meestal alleen maar tot kritische opmerkingen waarbij we kunnen leren van elkaar”

Wat kunnen we binnenkort van jullie verwachten? Wat mogen we echt niet missen?
“Onze eerste opname nadat we onze studiodag namens Popsport hebben ingezet. En de optredens uiteraard, maar daar is nog niets over bekend”

Wordt dat een single of misschien zelfs een EP?
“Waarschijnlijk een single, want door onze vele cross-overs zal er veel tijd in het mixen gaan zitten. Vermoedelijk kunnen we daardoor maar één of twee nummers opnemen. We doen liever twee nummers helemaal goed dan meerdere nummers zonder helemaal tevreden te zijn”

Wij kijken er naar uit. Tot dan zullen we het moeten doen met de nummers op MySpace.

Hebben jullie nog een boodschap voor onze lezers? Wil iemand zijn moeder de groeten doen of de liefde verklaren aan dat leuke meisje van Biologie?
“Haha, euhm…ja: Nederland is toe aan nieuwe muziek en blijf van de drugs”

Dan hebben we nog één vraag openstaan…
“Ja, klopt. Nou, (na lang wikken en wegen in groepsverband) omschrijf het maar als: Sounds like a robot dream. Ja, dat is het”

We bedanken deze aardige jongens en duiken nog eenmaal de oefenruimte in om te luisteren naar hun repetitie. Er ontstaat een vibe tussen de bandleden die resulteert in de enige juiste reactie na afloop van het gespeelde nummer: wow!

Hunting The Robot in gesprek met 3VOOR12/Eindhoven op 17 juni 2009.