Het verslag wat de collega’s van BNN voor Nederland 3 van het festival maakten schetst een behoorlijk positief beeld. Iedereen die door Coen Swijnenberg de microfoon onder zijn neus krijgt geschoven komt superlatieven te kort om aan te geven hoe fantastisch het wel was. Het decor en de relaxte Brabantse sfeer wordt het meest genoemd. Volgens de echte kenners die de boomlange Coen wist te spreken ligt de kracht van de Extrema organisatie vooral in de liefde voor de dance scene. Er wordt dan ook niet bespaard op bijvoorbeeld het geluidssysteem en de aankleding volgens onder andere Sander Kleinenberg en Dave Clark.
Bij dit soort ‘infomercials’ heb ik altijd mijn twijfels, is het echt zo geweldig, of heeft de organisatie een dikke vinger in de pap gehad over wat wel en wat liever niet op de televisie wordt uitgezonden. Ik moet echter toegeven dat Extrema Outdoor 2009 echt van een hele hoge kwaliteit was. De toiletten waren gratis en stonden op tactische plaatsen. Oké je moest soms even wachten maar niet zo lang dat ik iemand met een natte plek bij zijn of haar kruis heb gezien.
Ook de muntenverkoop, geheel geautomatiseerd, was een verademing in vergelijking met andere festivals. Begin dit jaar op het STRP festival waren de rijen zo lang dat je al snel een half uur in de rij stond alvorens je je duur betaalde muntjes in handen had. Een oneerlijke vergelijking want Extrema Outdoor beleefde dit jaar zijn 14e editie, STRP pas zijn 3e. Wie het Aquabest festivalterrein kent kan op een zomerse dag niet geloven dat je er 45000 mensen op kwijt kan. Toch lukt het Extrema, en dankzij onder andere de gigantische loopbrug over het water was de doorstroming van het publiek redelijk tot goed te noemen. Alleen bij het extreem populaire Future Funk podium was het dringen.
Alle lof dus voor de organisatie tot nu toe, echter laten we het sublieme decor niet vergeten. De podia waren allen zo geplaatst dat het publiek goed zicht had op de artiest en de bijna overal aanwezige led schermen. Ook was er rekening gehouden met het voorspelde slechte weer, naast de jaarlijkse zonnedans die altijd gehouden wordt door een expert, hingen bijna overal grote overkappingen vrolijk te dansen in de wind. Het dansritueel heeft overigens geholpen, men kon met recht spreken van ‘het zonnige zuiden’.
De eindshow heeft dit jaar ook indruk gemaakt want bijna iedereen bleef plakken tot het einde. Muziekkenners zien liever het geld wat in dergelijke shows word gepompt terug in de line-up, maar die zien Roog en Erik E liever ook geen duizenden mensen aan het dansen krijgen. Er leek geen einde aan de show te komen maar toen uiteindelijk de party lampjes echt uit gingen en de spots vol aan droop iedereen rustig en gemoedelijk af om aan te sluiten in een lange file van mensen.
Uiteindelijk bleek het grootste nadeel de weg naar buiten. Dat kan ook haast niet anders als er zoveel mensen bij elkaar zijn. En ondanks dat er veel gedronken werd en het belachelijke zerotolerancebeleid niet heeft voorkomen dat er drugs binnen werd gesmokkeld heb ik de hele dag geen enkele vechtpartij gezien en was de sfeer uiterst relaxt. Er zal vast wel iemand, zoals Theo Maassen het zou omschrijven, ‘op z’n bakkes gemept’ zijn, maar dan ging dit waarschijnlijk wel gemoedelijk. Extrema en haar medewerkers verdienen een zeer groot compliment.