5 september is de dag van de wedergeboorte van de 3VOOR12 muziekavond in de Effenaar. Onder de nieuwe naam ‘3VOOR12/Eindhoven presenteert’ laten we je kennis maken met het beste en nieuwste op muzikaal gebied uit Eindhoven. In de foyer hebben we een uiterst jong singer-songwriter talent weten te strikken om tussen het geweld van de bandjes in de kleine zaal een oase van rust te creëren. Floor Hofman zal haar debuut maken in de Effenaar en ons kennis laten maken met haar enorme talent. Naast een schitterende stem begeleidt ze zichzelf op gitaar en schrijft al haar nummers zelf. Waar ze haar inspiratie vandaan haalt geeft ze een klein beetje prijs in deze editie van de Gouwe Lempkes.
Pete Philly & Perquisite
Mistery Repeats
Dit album is mijn absolute nummer één favoriet. Het geeft me een kick. Elk nummer op dit album vind ik goed in elkaar gezet. Ik kan er ook heel lang naar blijven luisteren omdat ik elke keer als ik er naar luister wel weer een nieuw klikje, bliepje of koortje ontdek. Pete Philly met zijn rauwe stem en mooie teksten in combinatie met de vette beats van Perquisite is wat mij betreft helemaal perfect.
Adele
Daydreamer (van het album ‘19’)
Wat Adele met haar stem doet inspireert me heel erg. Daydreamer is klein, net als veel liedjes die ik zelf maak. Daarom staat het dicht bij me en kan ik er veel van leren.
Wat ik ook zo mooi vind aan dit nummer is dat de gitaar een tikkeltje ontstemt is. Normaal vind ik dat vooral irritant, maar hier heeft het echt zijn charme.
Jamie Cullum
Photograph (van het album ‘Catching Tales’)
Toen ik een heel klein meisje was vond ik Jamie Cullum te gek. Ik riep vroeger dan ook regelmatig dat ik later met hem zou gaan trouwen.
‘Photograph’ vind ik zijn allermooiste nummer. Zijn stem raakt me en de melodie laat me wegdromen en haalt vakantieherinneringen naar boven.
Kyteman
Sorry (van het album ‘The Hermit Sessions’)
Kyteman zie ik echt als een muzikaal genie. Alles wat je hoort in het album 'The Hermit Sessions' heeft hij zelf ingespeeld. Dat vind ik op zichzelf al een enorme prestatie. Bij het nummer ‘Sorry’ kun je echt merken dat zijn ‘roots’ toch echt in het trompetspelen liggen. Er zit zoveel gevoel in dat ook nog eens heel goed versterkt wordt door zijn orkest.
Ik weet niet of er een mooiere manier is om sorry te zeggen.
Zero 7
Destiny (van het album ‘Simple Things’)
Dit nummer is echt zo in elkaar gezet dat ik er van achterover in mijn stoel zak, mijn ogen sluit, glimlach en de warme golf van muziek over me heen laat stromen. Het geeft me zo veel rust dat het absoluut niet mocht ontbreken in deze lijst.
Die rust wordt gevormd door de laidback drums en de diepe bas. De solo op het einde geeft ook een randje aan het geheel, die zit echt precies op z’n plaats.