Na een haastige tocht door het drukke centrum, blijk ik voorprogramma Krakow gemist te hebben. De overigens Noorse en niet Poolse band, zoals de naam doet vermoeden, is een stonermetal band met slechts een EP als wapenfeit. Dat dit genoeg was om mee op tour te mogen men Enslaved zegt dan al genoeg. Maar helaas, nu is het wachten op de andere band die mee op tour is: Audrey Horne. Wereldberoemd in Noorwegen en het bandje van Enslaved gitarist Ice Dale, wat dan de reden voor deze supportslot lijkt. Natuurlijk vloeit het bier rijkelijk zoals het bij een metalshow hoort te vloeien. Als ik dan eens goed rond kijk, moet toch de conclusie zijn dat Metal niet meer lang haar als vereiste heeft. Het publiek bestaat uit mensen van allerlei leeftijden en haarstijlen. De Enslaved shirts zijn ook redelijk talrijk, maar ook een enkel Audrey Horne shirt valt te bespeuren. Dan gaat het voorprogramma weer van start om het publiek op te warmen voor Enslaved. Nu valt er toch een moment van verwarring voor de meeste bezoekers, wanneer frontman Toschie met een wit bloesje en stropdas het podium op holt. Vergeleken met de Vikingen van Enslaved zien de heren van Audrey Horne er uit als brave koorknaapjes. De hele uitstraling van deze band is niet echt wat je hier verwacht als voorprogramma. Waar stonermetal van Krakow nog ergens wel past bij de progressieve klanken die Enslaved vandaag de dag produceert, is de mix van stadionrock en melodische deathmetal die Audrey Horne produceert echt helemaal iets anders. Hoewel de band uitstekend is in wat ze doet, vat wel te merken dat het publiek er niet zo op staat te wachten. Men wil nog wel eens naar voren stappen als de zanger daar om vraagt, maar daar lijkt het ook bij te blijven. Na een korte show waagt de band zich ook niet aan extra nummers, maar maakt gewillig plaats voor de hoofdact. Als een supportact is om het publiek op te warmen, dan moet je toch van goede huize komen om de zaal op temperatuur te brengen voor Enslaved. Als kolkende lava stroomt het geluid de zaal in. Zo hard, zwaar en log, dat je neusvleugels met de muziek mee trillen. Enslaved is ver verwijderd van hun black metal beginperiode. Het huidige geluid is meer dat van progressieve death metal zoals Opeth. De band is ondanks haar naam, nergens aan vastgeketend. De vocalen van zanger Grutle Kjellson herinneren echter nog aan die oorsprong. De band speelt werk van hun nieuwe plaat “Vertebrae”, maar ook ruim voldoende oud werk. De zaal is lekker vol en dit is duidelijk waar het merendeel van de bezoekers voor kwam. Begeleid door videobeelden speelt de band strak en stevig door. Even moet er gepauzeerd worden om iemand te wekken die op de monitor van Grutle in slaap leek te zijn gevallen. De band speelt nog een korte toegift op het einde met wat klassiekers, waarna iedereen tevreden naar huis kan. Gezien: Enslaved in Dynamo op 14 november 2008.