Door te openen met de intro van de Larry Gold versie van Night Falls waande het publiek zich door de lieftallige violen enkele seconden in klassieke sferen. Deze illusie maakte echter al snel plaats voor één van de bekendste nummers van Booka Shade: Mandarine Girl. Een gewaagde keuze als opener, maar een garantie voor een onmiddellijk wakker en losgaand publiek. De twee heren hadden er duidelijk zin in, Eindhoven was één van de eerste zalen waar de mannen van Booka Shade konden laten zien waar ze de afgelopen tijd op gebroeid hadden, dus aan enthousiasme ontbrak het hen zeker niet. Ook qua geluid was er niet veel te klagen, het wel erg jammer dat de visuals vrij slecht te zien waren. Booka Shade heeft naam gemaakt op het gebied van vette visuals maar dat kwam vanavond helaas niet goed tot zijn recht. Verschillende nummers van zowel het oude album ‘Movements’ als van de gloednieuwe plaat passeerden de revue. De nieuwe nummers ‘planetary’, ‘outskirts’ en ‘dusty boots’ in combinatie met klassiekers als ‘body language’ en ‘in white rooms’ zorgden voor een goede, gevarieerde en zeer dansbare set. Opvallend was dat de zaal niet zo los ging als meestal bij dergelijke optredens. Er werd veel gepraat wat normaal zorgt voor een slechte sfeer. Vanavond was hier echter totaal geen sprake van, de sfeer in de zaal was super en iedereen leek het enorm naar z’n zin te hebben. Waar praten normaal een beetje irritant is paste het vanavond op de één of andere manier goed in het plaatje. En wanneer de handjes toch echt in de lucht moesten stond iedereen –zoals het hoort- gewoon te springen en de mannen van Booka Shade leken erg tevreden met het publiek. De set, de sfeer, de mensen en de vindingrijkheid van de mannen van Booka Shade zorgden ervoor dat het publiek na één toegift nog steeds niet genoeg had van de twee heren. Door een tweede keer terug te komen en er nog een hit in te knallen lieten de mannen zien dat ze de flauwste niet zijn en ging de hele Effenaar nog even met de voetjes van de vloer. Na een kleine anderhalf uur was het dan toch echt afgelopen. Jammer, want volgens mij had iedereen nog makkelijk een paar uurtjes door kunnen gaan. Gelukkig stond er nog een afterparty op het programma met niemand minder dan Benny Rodrigues en Darko Esser. Gelukkig is ‘The sun & the neonlight’ vers van de pers, dus we zijn nog lang niet uitgeluisterd! Grijsdraaien nu en lekker lang nagenieten van deze topavond!