Door invloeden van Jeff Beck, Jimi Hendrix, Jimmy Page, en vele andere rockartiesten speelt hij de hardrock even gemakkelijk als de blues. Dit is ook zeer duidelijk op zijn soloalbums terug te horen. Op twee van de zeven uitgebrachte albums speelt rock een veel grotere rol dan de blues. Maar de albums waar de blues de overhand heeft krijgen de meeste waardering. Deze albums komen vrij snel op de nummer 1 positie in de toonaangevende Billboard Blues Chart. Luisterend naar Joe Bonamassa hoor je onmiskenbaar de grote invloed van Stevie ray Vaughan terug. Zelfs zijn rauwe stemgeluid doet me soms aan deze gigant denken. Joe Bonamassa’s live optreden in de Effenaar laat je geen minuut vervelen. Met een duidelijk accent op de blues afgewisseld met goede rocknummers weet hij het publiek vanaf de opening te vermaken. Echter op sommige momenten wil hij iets teveel laten zien dat hij een hele goede gitarist is. Hij gaat dan iets teveel op in zijn vingervlugheid op de gitaar waardoor het soms moeilijk bijbenen is. Vooral als hij speelt op de akoestische gitaar lijkt het soms wel of je naar Spaanse flamenco aan het luisteren bent. Dit is hem wel snel vergeven als hij verder gaat met het volgende nummer waarmee hij je meteen weer in zijn greep pakt. Hij vergeet niet dat er publiek in de zaal is waarmee hij dan ook regelmatig contact maakt. Het publiek laat echter de meeste waardering blijken als hij zijn stem gebruikt om te zingen in plaats van om te praten. Hij krijgt altijd veel lof over zijn gitaarspel, maar het lijkt alsof daardoor zijn mooie rauwe bluesstem niet altijd op waarde geschat wordt. Vooral de nummers waarin hij zingt, weet hij namelijk een extra sound te geven aan zijn gitaarspel. Ook Bonamassa zelf lijkt steeds meer te beseffen dat niet alleen zijn gitaarwerk mensen kan boeien maar ook zijn stem. Op zijn laatste cd “Sloe Gin” wordt al meer accent gelegd op zijn vocale kwaliteiten dan in zijn voorgaande werk waar vooral zijn gitaar de overhand had. Helaas was er op het verzoek van de artiest zelf, aan het concert meteen een stoppen-met-roken cursus verbonden en mocht er dus niet gerookt worden in de zaal. Voor mij is dit iets onbegrijpelijks omdat ik een beeld in mijn hoofd heb zitten dat rokerige ruimtes, alcohol en huilende gitaren garant staan voor een typisch bluessfeer. Maar nu we in Nederland zelfs al een rookvrije coffeeshop hebben en straks een algeheel rookverbod in de horeca krijgen denk ik dat ik dit beeld in de aankomende jaren enigszins aan moet passen. En als de optredens net zo goed blijven als deze avond dan ben ik bereid om mijn sigaretje in mijn pakje te houden. Ondanks de povere show, was de kwaliteit van de muziek dermate hoog dat na ieder nummer een luid applaus volgde waar veel respect vanuit ging. Het optreden van Joe Bonamassa werd door de Effenaar ook meteen aangegrepen om ’s Nederlands eerste skybox in een popzaal officieel te openen. Binnenkort wordt ook hier een artikel aan gewijd op deze site. gezien: Joe Bonamassa, 10 maart, Effenaar