Voor aanvang zit het weer niet bepaald mee, het komt met bakken uit de hemel. Even dreigt het terrein dienst te doen als zwembad, maar bij de eerste noten van Emotional Elvis klaart het op en blijft het tot op heden (17.00 red.) droog. ~ Emotional Elvis: vrolijke oppep-pop Als gangmaker zijn ze een goede openingsact voor een festival als EDIT. Enthousiaste fanatieke podiumbeesten, die met frisse, opgewekte rock de voetjes makkelijk van de vloer krijgen. Ze flirten graag met country, blues, rap en het publiek. Dat is helaas in verband met de miezerbui en het vroege tijdstip op twee handen te tellen. Voor catchy melodietjes hebben ze een neusje wat hun podiumpresence goed versterkt. Verder betreft het een band met een huisstijl. De juiste rock and roll/country kostuums, een vast gastoptreden, podiumrituelen bij op - en afkomst, strak bandlogo, dit alles zet de juiste toon voor een Emotional Elvis optreden. Naast een fris optreden wordt dus ook een fijne presentatie niet geschuwd! Tekst: Bas van Loon ~ 69 Charger: Keihard rocken in racetempo Eindhoven Rockcity wordt op EDIT vertegenwoordigd door 69 Charger, de solide werkpaarden van het hele stel. Natuurlijk, bijna, mag je concluderen dat het viertal een sterke, compromisloze vieze bluesrock neerzet. Uit de slijk getrokken, rauwe klanken waar niet bijzonder veel op aan te merken valt. Echter, het publiek voelt het niet zo. Er zijn, zoals tot nu toe overal eigenlijk, maar een handjevol geïnteresseerden, die het allemaal al wel kennen. In een tempo waar je u tegen zegt, vliegen G. en zijn bandleden door een groot aantal nummers heen. Als daar nu eens een wedstrijd voor uitgeschreven zou worden, dan zou 69 Charger die prijs met een straatlengte voorsprong op de nummer 2 binnenslepen. Net na de helft van de set van de Eindhovenaren, die constant van niveau blijven en bewijzen dat ze absoluut goede muzikanten zijn, valt de tijd voor wat luchtigheid. De vier remmen zichzelf een beetje af door een interactie met het publiek en elkaar, waardoor het optreden een charmante aftocht krijgt. Tekst: Bas van Genugten ~ Sweet Assembler: neemt de ruimte De sfeervolle rock van Sweet Assembler heeft de ruimte nodig. De band klinkt diep, doorleeft en mysterieus. Dit geluid weerklinkt mooi in de vroege avond-lucht van het oude fabrieksterrein Strijp-S. Het klopt wel met de stemming in een de muziek. Misschien dat ze daarom zo in hun element lijken. De juiste tijd en plaats? Ze geven een optreden vol afwisseling, met rijk klinkende sfeerstukken, ingekleurd met volle gitaar en piano-klanken, en tegendraads klinkende up-tempo rockers. Subtiel zijn ze deze keer. Ze scheuren niet uit de bocht. Het wordt niet te zwaar, niet te langdradig, alles is in balans. Ze zijn er helemaal bij vanavond. Ralph is erg goed stem. Zijn warm, donker stemgeluid past ook erg mooi in het bandgeluid. 'Misschien een beetje zwaar op de nuchtere maag', roept hij naar het publiek. Je zou eerder zeggen: 'Eet eerst even goed, anders ga je zweven.' Tekst: Bas van Loon ~ 2NFRO: Band breekt los tijdens het laatste nummer Twee zwoel dansende lead zangerressen proberen het publiek wat aanwezig is zover te krijgen dat het Eindhovense wat los komt. De nummers blijven hangen in mid tempo funk overgoten met rap. Iedere song staat als een huis, maar doet erg denken aan het vorige nummer. Hun enthousiasme ten spijt, het doet het net niet. Maar het laatste nummer swingt de pan uit, de clip idem dito. Alles zit erin, een schitterende opbouw, een climax, even pauze om dan voor een laatste keer te vlammen. Was hun hele ouvre maar van dit kaliber! Tekst: Tijs Dijstelbloem ~ Denvis and The Real Deal: Overtuigende set sluit eerste dag af Denvis en zijn club zijn vandaag in een kleine bezetting naar EDIT gekomen, ze zijn maar met zijn elven. The Spades frontman, welbekend coryfee van het Eindhovense Rockcity mag met zijn band The Real Deal het buitenpodium afsluiten. De nodige dosis blazers, een zangeres, wat gitaristen en toetsenisten staan de centraal gesitueerde Denvis bij. De overtuigende big band blazers sectie zijn vooral verantwoordelijk voor het intrigeren van de muziek van de gitarist. De songs, die zich zonder deze input uiterst goed zouden lenen voor een singer/songwriter krijgen een aanstekelijke opzwepende touch. De zangeres, die vooral in de tweede helft van het optreden haar schelle klanken mag laten horen draagt hier ook haar steentje aan bij, al is te discussiëren over haar podiumaanwezigheid op het moment dat ze niks zingt. Denvis entertaint, weet in te spelen op het goede humeur van het publiek, en verlaat na een kort maar overtuigend optreden het podium. Het valt alleen een beetje te betreuren dat de muziek groots blijft, en niet de kans krijgt een keertje intiem te worden. Tekst: Bas van Genugten