~Occasion: Vier jonge garagerockers. Vier jeugdige punkrockers zorgen voor een pure dosis rauwe rockenergie. Het heeft eigenlijk alles wat goede muziek nodig heeft, bezieling, actie en variatie. De muziek zit qua stijl tussen oude garage rock à la Stooges en MC5, en speedrock zoals Peter Pan hem serveert. Strak is anders, maar de muziek is ranzig en de zanger geeft smeuige gitaarsolo's ten beste. Tjonge, wat kan die gast spelen. Er zit een lekkere spanning in de tempowisselingen en met aanstekelijke riffs wordt de climax opgebouwd. De band staat als een huis, de jongens begrijpen elkaar en drijven op een gezamelijke energie. De drummer beukt er lekker op los met hol klinkende ritmes en veel roffels, en de bas kabbelt lekker mee in de stroom. Heel spontaan, en wat een bescheiden aardige jongens. Tekst: Bas van Loon ~ Goodweatherdaughter: Jonge singer/songwriter opent goed Als Inge van den Kroonenberg onder haar vandaag lichtelijk surrealistische naam Goodweatherdaughter het optreden start, vormt zich een flashback naar EDIT 2006. Naar het optreden van Tom Musca om precies te zijn. Niet zozeer de muziek, maar de enorme galm die het pand met zich meeneemt. Net als bij Musca vorig jaar, is dat ook hier helemaal geen minpunt. Het verwarmt de stem van de jonge zangeres. Dat, in combinatie met haar akoestische gitaarspel en de live opgenomen gitaar- en zangloopjes, resulteren in een sterke opening van Goodweatherdaughter. Misschien is haar gebrek aan ervaring als live singer/songwriter er de oorzaak voor, maar de spanning uit het begin van de set ebt na een minuut of twintig wel weg. Goodweatherdaughter viert vandaag slechts haar tweede optreden, genoeg reden om niet te wanhopen dus. Haar stem is sterk, haar ideeën hebben potentie en ze is nog jong. Tekst: Bas van Genugten ~ Sugarettes: Zeer overtuigend De Sugarettes zijn een van de veelzijdigste nieuwkomers uit Eindhoven, alwaar ze al ene stevige reputatie als live-band hebben, met memorabele optredens die een eigenzinnige mix van gitaarnoise, blues, rock en melodieuze pop bieden. Al wonend en repeterend in Eindhoven werken ze op dit moment aan een debuutalbum. Ondertussen zijn de demo's helemaal op, laten ze weten. De set van vandaag is gevarieerd, oudere en nieuwe nummers. Een van de wapenfeiten van de band zijn de meerstemmige zanglijnen, die komen ook in het nieuwere werk goed naar voren. Die hebben een meer bluesy touch. De sfeer is broeierig, de presentatie passioneel. De kern van hun muziek is steeds een goed luisterliedje. Dat wordt zeer spannend verpakt, met verschillende lagen, en mooie ritmewisselingen. De expressieve zangeres en de ingetogen zanger leveren een mooi complementair contrast, ook qua stemgeluid. Met de natuurlijke charme van de anderen, heeft de and als geheel een mooie podiumuitstraling. Het rustig gitaar stemmen tussen de nummers in,valt daar niet bij uit de toon. Wel zou het de set misschien ten goede komen, als er een paar reservegitaren klaarsstaan. Dan blijft de spanning er goed in. Er heeft zich hoe dan ook een aandachtig publiek verzameld rondom de Sugarettes. Tekst: Bas van Loon ~ Hummingbirds Punk Blues Revolution: Opgefokt, eentonig en weinig verrassend. Voluit, volgens de bijbehorende myspace pagina mag de driemansformatie uit Helmond zichzelf Hummingbirds Punk Blues Revolution noemen. Terecht. De naam doet vermoeden hoe de band zal klinken, en oprecht, met volledige overtuiging kan gemeld worden dat de heren hier krachtig gehoor aan geven. Op eerste gehoor is er niks mis met hetgeen dat van het podium knalt. Het openingsnummer zit vol opgefokte blues, gebracht door de twee gitaristen en een drummer, die zich gezamelijk ook bezig houden met de zang. Op een spannend, simpel ritme strekken de speelse zanglijnen zich in sneltreinvaart voort. Hier ligt tevens het probleem. Hummingbirds is ronduit éénzijdig. Alle energie in het eerste nummer, alle spanning, ritmes, kracht en speelsheid in de grimassen van de gitaristen zijn gedurende de set, in elk nummer van hetzelfde. Zonder moeite zouden de mannen het eerste nummer acht keer kunnen herhalen, en het gevoel zou hetzelfde zijn. Als de frontman aankondigt, halverwege de set dat er een rustiger liedje komt, valt er zelfs maar een minimaal spoortje van verandering te ontdekken. Tekst: Bas van Genugten ~ Che: Enthousiasme loont Bij voorbaat zijn rappers - of moeten we ze MCs noemen - als Che vermakelijk om te zien. Of ze nou bijzonder goed zijn, of zichzelf volledig voor aap zetten. 't Kan alle kanten op. Che, die tevens 'host' is op het EDIT festival, mag het doen met een klein clubje stug publiek. De energieke jongeling babbelt zichzelf in korte, schichtige zinnen in elk nummer opnieuw helemaal vermoeid. Althans, dat is wat ie er zelf van zegt. Gewoon een goed excuus om eventjes een slokje bier te nemen. Che en zijn mede babbelaar intimideren. Samen weten zij met speels samenspel het publiek los te krijgen. Het enthousiasme van de muzikanten zelf ligt hiervoor aan de grondslag. Soms is het jammer dat het nauwelijks verstaanbaar is waar de heren het over hebben, maar dat maakt wellicht niet uit, het optreden is kort maar geslaagd. Tekst: Bas van Genugten ~Y'skid: ik mis iets, maar wat was het ook alweer... Heb je dat gevoel ook wel eens als je de deur uitgaat? Het kan van alles zijn, maar meestal zijn het je sleutels of portemonnee, echter, deze keer was de man in kwestie dj en miste bij het sluiten van de deur niet ongeveer 20 kilo vinyl aan zijn schouder hangen. Jammer voor de heren, maar wat dan. Dan maar een stukje improvisatie. Een enkeling in het publiek besluit zijn kunsten niet te laten zien maar verder wordt de crew op het podium uitgebreid met een humanbeatbox. En die doet het leuk. Zo leuk dat je na een poosje eigenlijk vergeet dat de DJ in kwestie iets vergeten was. Tijdens een korte onderbreking verzekeren de artiesten ons dat het echt niet lang meer kan duren, en na een klein Brabants kwartiertje is Y'skid compleet en geeft het een diverse, lekkere hip hop set weg. WiseKid smijt met Hip Hop clichés die nou eenmaal bij de scene horen, What's up yo, Give it up for en van dat soort niemendalletjes. Echter als je hier doorheen luistert kloppen de songs en is het terecht dat ze deze zomer o.a. op Solar te zien zijn. Tekst: Tijs Dijstelbloem ~ Bekent InBloom kleur? Harde en snelle opening van het nachtprogramma Residents van de InBloom avonden, gehouden in de Effenaar, hebben een lastige periode achter de rug. De bezoekersaantallen lopen terug en de heren zoeken op dit moment naar een manier om een plaatsje in de Eindhovense dansscene te verwerven. Vanavond een nieuwe start. Wat opvalt is dat er aan de podium presentatie niets verandert is, het duo staat stoïcijns achter de draaitafels en er is geen interactie met het publiek. Het geluidsniveau staat erg hard, zeker voor de eerste organisatie van de avond. De platenkeuze; waar normaliter de oldskool techno uit de tas tevoorschijn komt, brengen de heren vanavond verrassende tracks. Schommelend tussen minimal techno en techno proberen Rascal en Corben UK de schaarse bezoekers tot een danspasje te verleiden. En dit lukt, en daar gaat het tenslotte om. Tekst: Tijs Dijstelbloem ~ Dommelvallei: presented by El Greco en Robob Meer festival gevoel krijg je niet, het dansende publiek wordt naar grote hoogte gestuwd, zo hoog dat enkelen menen zichzelf op het podium voor de DJ's te presenteren, met als gevolg dat de platen hopeloos overslaan. Nadat ze vakkundig verwijdert zijn draait Robob met een grote glimlach zijn volgende plaat. En dit is kenmerkend voor de sfeer, het is druk, het is gezellig en er heerst een hoog ons kent ons gehalte. De DJ's komen uit Eindhoven en alle subculturen ook. Zit de een normaliter in de Rembrandt, een ander in het TAC en weer een ander in de Effenaar, vanavond danst iedereen op de techno van eerder genoemde. Om het opvolger Nympho wat makkelijker te maken in zijn overgang van Techno naar Drum 'n Bass, komen er wat old skool house platen voorbij. Hierbij spant Robob de kroon met een track die om de maat lijkt over te slaan. Een super track en in deze mening sta ik naar het publiek kijkend niet alleen! Tekst: Tijs Dijstelbloem ~DJ Nymfo: Verrassend aangenaam Erg knap dat DJ Nymfo weet te boeien met een alternatief dat niet iedereen in het gehoor ligt. Met backspins en veel effecten weet hij het publiek anderhalf uur lang warm te houden met Drum & Bass. Met zichtbaar veel plezier, doch ietwat stoïcijns, weet hij een einde te brijen om over te dragen Zodiak Commune. ~ Zodiak Commune / Minimal Eindhoven: Waardige afsluiters van EDIT Zaterdag Met snoeiharde en snelle beats geeft Zodiak Commune lekker veel gas tijdens de laatste uren op de zaterdagavond. Tot het einde toe blijft de zaal lekker gevuld en staan mensen te dansen. Niets anders is het in de andere zaal, alwaar het aantal bpm's stukken lager ligt. Daar is Minimal van de hoogste plank te beluisteren, met subtiele doordenkers en bekende hits uit de scene, dusdanig dat ze een subtiel einde aan de zaterdagavond weten te brouwen. Tekst: Tijs Dijstelbloem