Van geluiden van de maan tot Rock ’n Roll-verhalen

Interview met Mr. No en Hugo Menendez van Motor

Tekst: Caro Dings Fotografie: Saar Oostveen, ,

Ze komen uit verschillende hoeken van de wereld, en toch allemaal uit Londen, ze lijken al vanalles te hebben gedaan maar we kunnen ook nog vanalles van ze verwachten: de driekoppige band Motor.
Twee van hen waren op 23 december 2006 in de Effenaar in Eindhoven, waar wij zo vrij waren om ze wat verheldering te vragen.

Interview met Mr. No en Hugo Menendez van Motor

Om te beginnen, waar komen jullie nou vandaan? Er werd ons net verteld dat er iemand vast zat in de VS en verder hebben we van tien verschillende bronnen twintig verschillende landen en plaatsen vernomen… Mr. No: Ja, we zijn ook een internationale band. Hugo komt uit Spanje en ik uit Parijs. Bryan komt uit Minneapolis maar hij is er niet vanavond. We doen het optreden dus met z’n tweeën, Hugo en ik. Maar alles rondom Motor vindt zo ongeveer plaats in Londen. We zijn dus internationaal, maar dat is Londen ook hè Hoe hebben jullie elkaar ontmoet. Jullie woonden niet bepaald bij elkaar om de hoek Mr. No: Nou, eigenlijk was ik op zoek naar een gitarist voor mijn andere band Xlover. En de gitarist die ik vond, kwam met Hugo. Dat is een beetje hoe ik in contact kwam met hem. Een typisch muzikanten-ding, snap je. Waar hielden jullie je allemaal mee bezig voor dat Motor opgezet werd? Hugo: We zijn altijd betrokken geweest bij muziek. Voor Motor was dat vooral in de underground van Londen. Oliver (Mr. No, red.) heeft altijd al in bands gespeeld, net als ik. We hebben dus altijd dingen met muziek gedaan, zo gaat het nu eenmaal! Altijd een bepaalde stijl, of hebben jullie veel verschillende dingen gedaan? Mr. No: Elke stijl! Maar vooral veel rock ’n roll. Is er een stijl of artiest die Motor en vooral de sound van Motor speciaal heeft beïnvloed? Mr. No: Ik ben erg beïnvloed door een band genaamd “DAF” uit de jaren tachtig. Dat is een van mijn favoriete bands en hij inspireert me ook. Hugo: Ik hou van alle goede muziek! Mijn favoriete band is “The Ramones”. Maar ik hou gewoon van alles dat goed is, of het nu mainstream pop is of experimentele elektronica. Hoe zouden jullie je eigen stijl omschrijven? Mr. No: Gewoon elektronisch denk ik, met een vleugje punk. Wat betekent de naam Motor? Hugo: Een machine, een ritmisch iets. Het is als een hartslag. Ik denk dat het een goede naam is voor elektronische muziek. Jullie eerste album “Klunk” kwam uit in 2006, maar jullie zijn al veel langer met Motor bezig toch? Mr. No: Ja, Hugo kwam bij Motor in Januari 2006 maar Motor was een aantal jaren daarvoor al ontstaan. Wat hebben Brian en jij al die jaren gedaan? Hard gewerkt aan het eerste album of wat zij-projectjes? Mr. No: Ik was aan het werken aan het Xlover album maar ik vond het een beetje saai worden allemaal. Ik wilde iets nieuws en leuks doen. Brian kwam toen met het idee om Motor te beginnen. Daar ben ik toen veel energie in gaan steken. Terug naar het album, de tracks erop hebben vreemde titels. Ze zijn in elk geval alles behalve normaal. Hugo: We zijn nu eenmaal niet normaal. We houden niet van normaal. Betekenen ze nog iets speciaals? Mr. No: Nee, nouja soms wel en soms niet. Ik heb geen flauw idee wat “din 9” en “din 13”betekent. Maar dat is de schuld van Bryan. Ja laten we Bryan de schuld geven, die is toch niet hier. Ziet hij er wel een betekenis achter of heeft hij het gewoon verzonnen? Mr. No: Ja er is een betekenis en die heeft hij mij ook wel eens verteld maar ik kan me niet herinneren wat het was. Dat is Bryan’s verhaal, kan ik je niet vertellen. Gaan jullie door op deze weg met dit geluid of kunnen we wat andere dingen verwachten zoals wat experimenten op het nieuwe album? Mr. No: Het komende album is wat commerciëler met minder experimenten, ook omdat de platenmaatschappij dat wilde. Maar de B-sides zijn erg experimenteel, wat goed is. Op het album zijn maar twee nummers erg commercieel maar de rest is nog steeds “fucked up”. Wat kunnen we van Motor verwachten in de toekomst, naast dat jullie commerciëler worden? Hugo: Alles zou het kunnen zijn. Van geluiden van de maan tot rock ’n roll-verhalen. Tenminste, we hopen dat we ze kunnen blijven schrijven. Hoe vonden jullie ‘I love techno’? Hugo: Het was heet en erg druk. Je kon het eind van de zaal bijna niet zien. Heb je het verhaal gehoord van de man die op de speaker klom en een fles champagne leeg spoot over het publiek? Nee... Hugo: Nou, dat was ik… Kennen jullie wat Nederlandse muziek? Hugo: We kennen wat dj’s uit Nederland, bijvoorbeeld Joost van Bellen. Aardige gast, goede muziek. Maar in Nederland hebben jullie je eigen bands en dingen. Vanuit Londen exporteren we alleen maar naar Europa, we krijgen zo weinig binnen. Londen is geen Europa? Hugo: Ik weet niet wat het is maar we krijgen gewoon weinig muziek van hier. Maar ik hou echt van Nederland. Ik denk dat het zelfs mijn favoriete land is. In Nederland lijken we meer op ons gemak en in ons element te zijn. Bovendien houden de mensen hier erg van Motor en dat waarderen we echt. Is het publiek hier erg anders dan het publiek in andere landen? Ze zijn exotisch en opgewonden en zeker beter dan in de UK. In Nederland is er een ander gevoel naar de band toe dat we niet krijgen in bijvoorbeeld Frankrijk en Duitsland. We hebben dit jaar veel gespeeld in Nederland en dat vertelt je wel iets. We zijn erg benieuwd, wij gaan in elk geval genieten! Interview: Caro Dings Foto’s: Saar Oostveen