New school hiphop van Dylamic

Over zijn nieuwe single, inspiratiebronnen en de balans van het muziek maken

Madelief de Groot ,

De 25-jarige Dylan Paauw, beter bekend als Dylamic, is een rapper uit Gasselternijveen. Hij heeft vorige week zijn nieuwe single You know the Dilly gedropt en is de tweede Drentse acts die het aankomende jaar meedoet aan ontwikkelingstraject Hit the North. Dylan is erg laid-back en down to earth, maar achter die blauwe ogen gaat een volhardende persoonlijkheid schuil. Hij wil niet zomaar settelen voor een plan B en is vastberaden om van muziek zijn carrière te maken.

Hoe omschrijf je zelf jouw muziek?

“Diverse Amerikaanse hiphop, I would say. Het heeft heel veel van de origine van hiphop, gemixt met iets nieuws én het is van een Europeaan. Het is dus echt een mengelmoes. Ik vind ook niet dat ik in een hokje geplaatst moet worden, dat ik alleen stoffige hiphop maak. Ik gebruik vernieuwende en aparte beats en mijn muziek is heel tekstueel gericht, dus het is ook wel new school.”

Wat vind je dan vernieuwend aan je muziek?

“Tja, in principe is alles natuurlijk al een keer gedaan, dus echt vernieuwend is het niet. Het gaat meer om de diversiteit die ik breng per track. You know the Dilly is bijvoorbeeld een hele andere track dan How about you. Echt een wereld van verschil.”

“Ik ben uiteindelijk liever gelukkig dan succesvol, maar het liefst natuurlijk beide.”

Wat heeft jou aangespoord om muziek te maken?

“Ik heb van jongs af aan gedichten geschreven en dat is op een gegeven moment een beetje overgegaan naar rap. Eerst was ik echt heel slecht, toen heb ik heel veel opgenomen op een privé SoundCloud en het was allemaal kut. Maar op een gegeven moment kwam ik er een beetje achter hoe ik het beter kon doen. Dat ik op de maten moest letten en dat de timing heel belangrijk was. Ik ben altijd een schrijver geweest, dat is denk ik een van mijn sterkste punten. Dus toen ik erachter kwam dat de maten en timing belangrijk waren, en dat dat het verschil kan maken tussen een slechte en een goede rapper, ben ik me daar echt op gaan focussen. Toen ben ik wel snel beter geworden.”

Is het altijd rap geweest wat je schreef?

“Ja zeker. Ik luisterde sowieso altijd veel rap. Rap gaat heel erg om de tekst en ik praat altijd veel, dus ik heb het gevoel dat het gewoon goed bij me past. Ik heb veel ruimte om m’n zegje te doen in deze vorm van muziek.”

Hoe ben je eigenlijk op de naam Dylamic gekomen?

“Nou, ik had eerst Dylios als naam. Dat was gewoon m’n bijnaam die vrienden me hadden gegeven. Maar het klinkt een beetje Spaans of Grieks en ik wilde iets internationaals. Toen heb ik superveel namen opgeschreven en uiteindelijk heb ik Dylamic daar ook tussen gezet. Ik dacht: “Ja, dit klinkt best wel nice”. Je hebt dynamic, dat betekent dynamisch en als je er Dylamic van maakt is het een samentrekking van Dylan en mic, Dylan microfoon. Dus uiteindelijk Dylan de dynamische microfoon. Dat vond ik gewoon zo dik.”

"Ik geloof in wat ik maak en ik geloof in de waarde ervan."

Wie zijn je inspiratiebronnen?

“Eminem sowieso. Ik heb het idee dat alle rappers, vooral van mijn leeftijd, wel geinspireerd moeten zijn door Eminem. Ik ben ooit naar een liveshow van hem geweest; ik denk niet dat ik ooit naar een betere liveshow ga. Euh verder, Mac Miller word ik ontzettend vaak mee vergeleken en dat vind ik helemaal niet erg, want Mac Miller is echt de shit. Joey Bada$$, Hopsin, Earl Sweatshirt.  ScHoolboy Q, daar heb ik wat van gepakt qua vorming van mijn kledingstijl. Het zijn er echt heel veel, maar als ik een paar moest opnoemen, zouden het wel deze artiesten zijn.”

Je hebt een nieuwe single uitgebracht vorige week, heb je daar toffe reacties op gehad?

“Ja zeker, best wel veel. 235 streams, hij zit in een aantal playlists, een urban blog uit San Francisco heeft er een stuk over geschreven. Het kan altijd beter, maar ik ben blij met alles wat ik nu al heb en wat ik los heb gekregen met die single. Soms raak je jezelf ook zo kwijt in die nummers, dat ik dan weer probeer terug te gaan naar de kern. Het zijn wel weer 235 streams. Je hebt soms de neiging om naar iemand anders te kijken, die dan een nummer uitbrengt en gelijk drie- of vierduizend streams heeft. Dan denk ik: “Fuck man, waarom heb ik dat niet?”. Maar dan ga ik terug naar de basis van wat ik wel heb. Het is altijd een beetje een raar spelletje, maar ik geloof in wat ik maak en ik geloof in de waarde ervan.”

"Het is gewoon een kwestie van jezelf zijn en alles wat ik in mijn muziek zeg, ben ik ook echt."

Waar gaat de single over?

“You know the Dilly is eigenlijk een heel egocentrisch en opschepperig nummer. Het is slang voor "you know the deal" en daarnaast is het een soort verkleinwoord van mijn naam. Je weet dus wat de deal is, zodra ik ga rappen."

De leukste line in dat nummer vind ik toch wel: “I could take your lady but you’re lucky that I’m busy”

“Hahaha ja, maar zo voel ik dat ook echt. Shit man, sommige mensen doen ziek veel moeite om dat te onderhouden. Ik ben er niet eens mee bezig, maar ik zou het kunnen als ik het zou willen. Het klinkt heel opschepperig, maar het is real.

Maar dat is helemaal niet iets wat ik van jou verwacht. Je lijkt altijd heel down to earth.

“Tuurlijk, maar je wil ook niet in een hokje geplaatst worden. Over het algemeen ben ik ook die down to earth guy met gevoelens, maar ik kan ook gewoon die fuckboy zijn als ik die wil zijn. Ik ben het ene en ook het andere, snap je? Op m’n EP Blueprints vertel ik heel verdrietig over hoe ik niet binnen ben gekomen bij de rock academie en hier is het van: “Jo, let op je vriendin.” Het gaat om die balans. Het is gewoon een kwestie van jezelf zijn en alles wat ik in mijn muziek zeg, ben ik ook echt. Misschien ben ik het ene meer dan het andere, maar ik ben het wel.”

Wat vind jij het leukste aan artiest zijn?

“Dat niemand me vertelt wat ik moet doen. Ik wil gewoon dingen creëren, iets maken uit niets. Het feit dat niemand me vertelt wat ik moet doen en dat ik kan zeggen wat ik wil zeggen, vind ik belangrijk. Ik ben niet iemand die een blad voor de mond neemt.”

Vind je het dan niet lastig dat er mensen zijn die zeggen dat je bepaalde dingen anders moet doen?

“Ja, enorm. Ze moeten niet m’n tekst gaan veranderen, daar fuck ik echt niet mee. Dat is wel een van de hoofdredenen dat ik muziek ben gaan maken. Je wordt ook juist artiest om jezelf te zijn en alles daaraan te koppelen. Ik ben niet zo kneedbaar daarin. Als iemand weet waar hij het over heeft, wil ik wel feedback tot me nemen. Maar ik ga niet complete dingen aanpassen omdat mensen denken dat het beter past.”

Je doet mee aan ontwikkelingstraject Hit the North dit jaar. Wat verwacht je daar te leren?

“Ik hoop gewoon veel connecties te leggen met andere toffe muzikanten en op podia te staan waar je normaal gesproken niet zo snel binnenkomt met een mailtje. Hit the North opent wel deuren die anders misschien wat langer gesloten bleven. Ik wil gewoon leren hoe ik dichterbij kom bij het zijn van een professionele muzikant. Dat is het einddoel en dat zal het ook altijd blijven. Het is wel een bevoorrechte positie en daar ben ik heel excited voor. Ik ben gewoon van plan om te vlammen dit jaar. Op deze manier kan ik connecten met hetgeen dat ik gewoon het allerleukst vind en dat is mensen entertainen.”

Wat zijn je doelen buiten Hit the North als je het op de lange termijn bekijkt?

“Het einddoel is sowieso dat ik kan leven van het maken van muziek, want ik wil niks liever doen dan muziek maken. En ja, eigenlijk ook gewoon een gouden plaat maken. Ik hoop gewoon een nummer te maken die veel mensen vet vinden, om daar vervolgens ook echt erkenning voor te krijgen. Ik wil ook sowieso een Europese tour doen of misschien wel een wereldtour. Het zijn echt gigantische dromen, maar een doel en een droom liggen voor mij niet zo ver uit elkaar. Je moet misschien de realiteit soms een beetje uit het oog verliezen, om je weer te beseffen wat je wilt bereiken. En als mensen je dan raar vinden, so be it.

Ik heb het gevoel dat mensen hun plan A te snel opgeven. Ze neigen te snel naar een plan B om een semi gelukkig leven te leiden. Voor sommige mensen is dat natuurlijk chill, maar ik wil mensen wel inspireren om te blijven pushen. Ik ben uiteindelijk liever gelukkig dan succesvol, maar het liefst natuurlijk beide.”