De Popronde deed op donderdag 7 november Emmen weer eens aan. Onze verslaggever bekeek een aantal van de aanstormende talenten.

Jacob Drescher, locatie Musifoon

Jacob Drescher en zijn vierkoppige band maken muziek die het beste te omschrijven is als “het gevoel dat je krijgt wanneer je na een lange, barre fietstocht door hagel en windstoten thuiskomt, je in een warm dekentje wikkelt en de eerste slok van je warme chocolademelk met slagroom neemt.” Indie met invloeden van jazz en soul, waarbij Jacob de snaren van zijn gitaar streelt alsof het zijn geliefde is. Dromerig, zwoel en betoverend.

Iris Jean, locatie Atlas Theater
Iris Jean is een zangeres/gitarist die samen met haar toetsenist en drummer met speels gemak synthpop afwisselt met wat steviger gitaarpop. Haar zang vindt ergens tussen zoet en stoer een hele fijne balans, en ook op tekstueel vlak wordt het nergens te zoetsappig. Mede door de variatie in de set blijf je nieuwsgierig naar wat er komen gaat, en Iris Jean brengt je met een immer aanwezige, grote glimlach moeiteloos van het ene nummer naar het andere. Feelgood-pop met hier en daar een lekkere scheut melancholie.

Mathilde Bloom, locatie Thijs & Co
Mathilde Bloom is een zangeres, songwriter én producer die Nederlandstalige liedjes maakt die allemaal even goed en catchy zijn. Ze beschrijft in haar teksten de fijnere dingen in het leven terwijl ze zichzelf feilloos begeleidt op haar akoestische gitaar. Met een hele fijne, zuivere zangstem die een vleugje Stephanie Struijk herbergt en teksten die een Racoon-sausje hebben, kan het haast niet anders dan dat we nog veel van Mathilde gaan horen. Popmuziek maken is een ambacht, en Mathilde beheerst dat ambacht.

Simpleton, locatie Atlas Theater

Eigenlijk is Simpleton de ideale Popronde-band, de ideale 3FM-band, de ideale KinkFM-band én de ideale Lowlands-band. Alles klopt aan deze formatie, die qua geluid nog het best te vergelijken is met Two Door Cinema Club of The Wombats. Hun catchy synthpop gecombineerd met indie poprock krijgt de zaal makkelijk mee, en het feit dat zanger Chris Berendsen zelf (terecht) ook erg enthousiast is over zowel het publiek als de locatie, zorgt voor een fijn optreden van een band die absoluut internationale potentie heeft. Fijne “coming of age” muziek die herkenbaar klinkt zonder onorigineel te zijn.

Future Husband, locatie Rue de la Gare
Future Husband had de eer om in Grand Café Rue de la Gare hun opzwepende sound ten gehore te brengen. Zangeres Adura Sulaiman en haar mannen kregen een bijna letterlijk tot de nok toe gevuld café moeiteloos helemaal mee in hun enthousiasme en brachten hun aanstekelijke uptempo indie-gitaarpop-funky-soul-ja nou ja een beetje van alles eigenlijk-muziek (Waarom zouden we het ook in een hokje moeten stoppen) met veel bravoure en vooral; heel veel plezier. De single “Terra” maakt duidelijk dat deze band alle ingrediënten heeft om een grote naam te worden. Future Husband brengt het feestje naar deze editie van de Popronde door simpelweg helemaal zichzelf te zijn.