Op 5 mei werd ook in Assen de vrijheid gevierd met een Bevrijdingsfestival. Hier speelden diverse Drentse bandjes en nationale artiesten, waren er verschillende consumptie-kraampjes, en was er zelfs een strandje. Kortom: genoeg ingrediënten om je prima te vermaken.

Omstreeks 2 uur arriveer ik met fotograaf Jeffrey Heijnen op het TT terrein in Assen. Vanaf daar vertrekken er gratis pendelbussen naar het festivalterrein. Dit zijn luxe touringcar bussen en ze geven een beetje schoolreisjes gevoel. Dat kan overigens ook komen door kinderen die nadrukkelijk aanwezig zijn.

Het festivalterrein 
Vanaf de bus lopen we naar het festival en na een lichte tassencontrole staan we op het terrein. Het reuzenrad aan het begin valt direct op. Verder staan er wat eet- en drinkkraampjes en hangt er een gezellige, ontspannen sfeer. Het is vandaag van dat typische Nederlandse weer: vrij bewolkt, af en toe een regenbuitje en heeel af en toe komt de zon even door. Gelukkig regent het niet meer op het moment dat wij het terrein oplopen. We lopen een rondje over het terrein en zien verschillende kraampjes, stages en attracties. Ook is er een strandje, dat niet volledig tot z’n recht komt door het weer, maar wel typische beach vibes hangen. Al met al is het een perfect terrein voor een festival!

We gaan naar de SENA stage waar Seb Zukini al staat de soundchecken. Goeie timing. Ik ben benieuwd naar dit bandje.
 

'Hier is plek voor een mooie quote'

© Jeffrey Heijnen
Seb Zukini

Er klinkt een interessante backing track en daaropvolgend wordt Seb Zukini met voorzichtig gejuich onthaald door het publiek. Elk bandlid heeft de nodige blikjes Heineken bier op z’n plek staan en de zanger wordt gekenmerkt door een tamboerijn. Ik ben benieuwd…

De band begint rustig met drum, gitaar en zang. Daarna valt de rest van de band in en het geheel onthult zich tot alternatieve rockmuziek. De bas is naast hoorbaar ook voelbaar en dreunt door het hele veld. De zanger begroet het publiek met “zoals jullie weten vieren we vandaag de vrijheid” iemand uit het publiek reageert “nee echt? Insane!” Lekker die Drentse nuchterheid.

De gitarist heeft nog een mini keyboardje op z’n plek staan en speelt hier en daar een leuk riedeltje tussendoor. Ik geniet van het algemene geluid van de band; het is een goede mix. De zanger heeft een kalme, krachtige stem. Het publiek wordt steeds enthousiaster en langzaam begint het wat voller te stromen. De muziek bouwt op en het laatste nummer is haast wel metal te noemen. Tijdens dit laatste nummer leeft de zanger zich uit met de tamboerijn, die niet echt te horen is maar wel een feestelijk beeld schetst.

Zoek de kleuren van de sections uit bij elkaar en bij de afbeeldingen

© Jeffrey Heijnen
Traversus

De volgende band Traversus staat al in de startblokken en het is alleen nog wachten totdat Jett Rebel zijn laatste noot uitgilt. Zodra deze klaar is zet de band in met stevige metal. De dynamische ritmes, heldere zang, stevige bas en forse gitaar maken dat de band staat als een huis. De zangeres zegt een groet en “wat zijn jullie met veel”. Ik kijk om me heen en zie inderdaad dat het helemaal volstaat. Wat die-hard metalheads en punkers vooraan en de rest staat erachter. Na een paar stevige nummers vindt de band het tijd voor een rustig intermezzo, om daarna weer helemaal los te gaan. Uiteraard ontstaat er tussen de metalheads een mosh pit en wordt er iemand opgetild. Altijd mooi om die saamhorigheid te zien in het publiek. Ook kinderen schijnen het leuk te vinden; één mini metalhead staat helemaal vooraan te genieten.

Het festival heeft een strakke planning en de laatste noot is amper uitgeklonken of Dotan begint zijn repertoire. Hoewel we niet actief in het publiek staan te luisteren geniet ik toch van zijn melodische, meeslepende, lichtelijk zwevende muziek.

© Jeffrey Heijnen

Helen Jewett

In de tent verstopt achter het reuzenrad staat een 3 koppige band uit Zwolle ‘Helen Jewett’. Deze jonge gasten hebben nog echt de old skool punk vibe van ‘lekker raggen’ en ‘gewoon je ding doen’. De drummer en bassist hebben beide nog een extra apparaatje voor additionele effecten. Ik zie vooraan weer dezelfde mensen als bij Traversus. Grappig om te zien.

De lichtman slooft zich uit met alle kleuren van de regenboog en dit versterkt de band positief. Het heeft een knusse en lichtelijk geheimzinnige sfeer zo in de tent. Even weg van het mainstream, de underground in. Er is niet mega veel publiek, maar dat mag de pret niet drukken. Dit maakt wel dat er ruimte is voor dansen, pitten, en heen & weer lopen. Ook wordt er trouw geklapt en gejuicht na elk nummer. Bassist is lekker aan het klooien met z’n pedaal en ondertussen gaat de drummer he-le-maal los. Ik ben benieuwd hoelang dit bandje nog een underdog blijft…

'Op de vrijheid!'

We lopen weer naar buiten en merken dat het flink voller begint te stromen met mensen. Dat is ook niet zo gek gezien Typhoon over een tijdje optreedt. We besluiten om de drukte te vermijden en lange rijen voor te zijn en verlaten het festivalterrein. De bus komt precies aanrijden als wij bij de halte komen en voor we het weten zijn we weer onderweg richting Zuid-West Drenthe.

Petje af voor de organisatie van het Bevrijdingsfestival, die er elk jaar door het hele land  weer een goed feest van maakt met gekend en ongekend talent dat voor iedereen gratis toegankelijk is. Ik ben nu al benieuwd naar de line-up van volgend jaar. Op de vrijheid!

© Jeffrey Heijnen